ตามหัวข้อกระทู้นะคะ เนื่องจากมีบริษัทนึงเชิญเราไปสอนใช้เครื่องมือเป็นเวลา 5 วัน เลยจะขอเล่าสรุปเลยนะคะ
1. เรารู้จักกับพี่คนที่เชิญ เนื่องจากเคยไปทำงานวิจัยที่นั่น
2. เค้าทำหนังสือเชิญส่งมา พร้อมบอกจองที่พักให้เรียบร้อย
3. เราขับรถเดินทางไปเองระยะทางกว่า 400 กิโลเมตร
4. เราไปทำงานให้เค้าตามเวลา 08.00-16.30 น. โดยตลอดอาทิตย์ทำทั้งติดตั้งเครื่องมือ ซ่อมเครื่องมือ สอนพนักงานใช้ ทำผลการทดลองให้จนมั่นใจว่าเครื่องมือโอเค เขียนคู่มือการใช้ (ไทย-อังกฤษ) แถมเค้าให้เราทำสไลด์พรีเซนต์ให้เค้าอีกว่าตลอดอาทิตย์ทำอะไรไปบ้าง พร้อมบอกเราว่าสไลด์ต้องเปะนะ อย่าให้เสียชื่อพี่!

พอถึงวันที่ต้องกลับ เราก็เอะ หวั่นๆใจว่าทำไมเค้าไม่อะไรเลย จะได้ค่าตอบแทนมั๊ยนะเราก็ค่อนข้างกังวลเลยค่ะ เพราะว่าเราเป็นแค่ นศ. ป เอก จนๆคนนึง เงินที่ใช้เติมน้ำมันมาเราก็ขอหยิบยืมเพื่อนมา 2000 บาท บอกเพื่อนว่าไปเทรนเค้ากลับมาจะเอาให้นะ (คิดว่ามาครั้งนี้ต้องได้ตังค์) แถมตลอดทั้งอาทิตย์เราก็ซื้อกับข้าวกินเองโดยใช้เงินที่เหลือจากการเดินทาง จนถึงวันจะกลับเรามีตังค์เหลือติดตัวแค่ 129 บาท....

พอถึงเวลาเลิกงานเราเลยลองถามพี่เค้าดูว่า พี่xxคะ ค่าน้ำมันหนูเบิกได้ด้วยมั๊ยคะ....คำตอบคือ “มันต้องเท่าไหร่อ่า” เราเลยตอบไปว่าประมาณ 2000 จากนั้นเค้าตอบกลับมาแบบเสียงอ่อยๆ “คือพี่ไม่ได้ให้อะ” ตอนนั้นหน้าเราแบบเอ๋อไปเลยค่ะ จากนั้นก็คิดในใจว่าเอาวะขอแค่เบี้ยเลี้ยงก็ได้ เลยถามไปอีกว่า “แล้วค่าเบี้ยเลี้ยงล่ะคะ หนูเบิกได้ด้วยมั้ย” เค้าตอบกลับมาแบบหน้าตาเฉยว่า”เบี้ยเลี้ยงพี่ก็ไม่มีให้อ่ะ พี่เชิญมาเฉยๆ” เท่านั้นเลยค่ะ หน้าเราชามาก แยากจะร้องให้ ไม่มีตังค์กลับบ้าน เลยไปนั่งน้ำตาตกในห้องน้ำ แชทบอกเพื่อน และขอยืมตังค์เพื่อนมาอีก 2000 เพื่อใช้เดินทางกลับบ้าน.....

เราไม่รู้ว่าการที่เรามาแบบนี้ บริษัทดังขนาดนี้ เค้าควรจะมีน้ำใจให้เราบ้างมั๊ย เรามาก็เพราะเค้าโทรตามโทรขอร้องให้มา ทำหนังสือเชิญเรามาซะดิบดี แถมพอมาแล้วเรายังต้องเป็นหนี้เพื่อนอีกตั้ง 4000 กลับมาตังค์ก็เหลือใช้แทบไม่ถึงสิ้นเดือน แถมเสียเวลาทำงานอย่างอื่นของเราไปอีก

ไม่รู้ว่าต้องแท็กห้องอะไรบ้างถ้าแท็กมั่ว ขออภัยด้วยนะคะ