เราขอเกิ่นก่อนเลยว่าเราไม่เชื่อเริ่องพวกนี้ อาทิตย์ที่ผ่านมาเราไปเที่ยวทะเลระยองแต่วันที่เราไปเราไม่รู้ว่าเป็นวันโกนเราไปเปิดรีสอทร์ติดทะเลเราเปิด2ห้องเพราะไปกันหลายคนค่ะห้องนึงเรานอน3คนอีกห้องนอน5คนเรานอนห้องที่นอน3คนผู้หญิงล้วนก่อนจะนอนพวกเรานั้งล้อมวงกินข้าวกัน เราเอ่ยขึ้นมาว่าทุกคนคืนนี้อย่าลืมไหว้พระก่อนนอนนะพอเราพูดจบเราก็พูดว่าแต่ถึงจะเจอเราก็ไม่กลัวหรอกเพราะเรามาดีไม่ได้มาร้ายเพราะพูดเสร็จพวกเราทุกคนก็กินข้าวกันอื่มมากๆแล้วกินเยอะมากเราอิ่มเราก็แยกย้ายกลับห้องมานอนห้องเราที่นอนกันสามคนคือมีเราแม่และหลานเราห้องหนึ่งมีสองเตียงเตียงหนึ่งแม่เรานอนคนเดียวอีกเตียงเรานอนคู่กับหลานเรานอนข้างขวาของเรา ปกติถ้าเราไปนอนตามโรงแรมเราจะไม่ปิดไฟนอนแต่คืนนี้แม่เรามาด้วยแม่เราบอกให้ปิดไฟเพราะแม่เรานอนไม่หลับสี่ทุ่มครึ่งห้องเราปิดไฟนอนหมดแต่ห้องที่มากับเราไม่ได้ปิดไฟนะเปิดยันเช้าเราหลับไปตอนไหนไม่รู้มารู้สึกตัวอีกทีร่างกายเราซีกซ้ายเหมือนเหน็บกินไปครึ่งซีกเรามีความรู้สึกว่าขยับตัวไม่ได้เฉพาะข้างซ้ายนะเเละข้างหูซ้าย(หลานเรานอนข้างขวาของเรา)เรามีคนมากระซิบว่าหิวหิวหิวหิวกระซิบซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้นเราเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่นลืมตากวาดตาดูทั้วห้องมีแต่ความมืดแต่เรารู้สึกเหมือนมีเงาดำดำทะมึนๆอยู่ตรงปลายเตียงเราเราจำได้ว่าเราท่องนะโมไปนานเท่าไหนไม่รู้และเราก็พูดในใจว่าเราจะใส่บาตรไปให้ไม่รู้นานแค่ไหนเราลุกขึ้นมาอีกทีตอนตี1ลุกมาเข้าห้องน้ำทุกอย่างเหมือนเดิมแม่เราลุกขึ้นมาตอนตีสามมาเข้าห้องน้ำแต่เราก็ไม่บอกแม่เรากลัวแม่เรากลัวพอเช้าเราไปซื้อกาแฟในตลาดเราถึงรู้ว่าเช้านี้วันพระเมื่อวานวันโกนเราเลยใส่บาตรไปให้เขากวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้เขาเราก็ไม่รู้นะว่าเค้าเป็นใครแต่เค้าคงหิวไม่อย่างนั้นคงไม่กระซิบคำว่าหิวซ้ำไปซ้ำมาแบบนั้นค่ะ