มันเริ่มต้นที่วันพฤหัสบดีเพื่อนสนิดมาหาที่บ้านชวนไปเที่ยวเกาะล้านหลังจากที่ไม่ได้ไปมาตั้งนานแล้วตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเลยตกลงปลงใจกันไปออกเดินทางกันวันเสาร์เช้าโดยรถส่วนตัวของเพื่อนร่วมงานของเพื่อนสนิทซึ่งเป็นกลุ่มที่เคยไปกินไปเที่ยวกันมาก่อนแล้วและโดยนิสัยก็ไปในทางเดียวกันในระดับหนึ่ง
อุปสรรคแรกคือเพื่อนร่วมงานของเพื่อนสนิดงานเข้าเจ้านายโทรตามให้ไปทำงานซึ้งตอนนั้นออกเดินทางกันจะถีงพัทยากันอยู่ละเราจะข้ามเรื่องปัญหาส่วนตัวกันไปเนาะ เมื่อมาถึงเกาะล้านเราก็โทรหาป้าเจ้าของบ้านที่จะเข้าพัก(บ้านนี้ติดริมทะเลจองล่วงหน้ามา1เดือนและจ่ายมัดจำไปเรียบร้อยแล้วจำนวนหนึ่งเราจองสามวันสองคืน5000 ตกคืนละ2500) วันเสาร์พอมาถึงป้าเอบอกแอร์ห้องที่เราจะเข้าพักเสียเขาหาที่ใหม่ให้ติดริมทะเลเหมือนกันแล้วค่อยย้ายกลับไปบ้านป้าเอในวันอาทิตย์ แต่ราคาบ้านที่ใหม่ที่ป้าเอพามาแพงกว่าบ้านป้าเอไปพันห้า ป้าบีลดให้ได้500 เราสงสารป้าเอแกดูแก่และเหนื่อยมากแต่เรายังต่อรองราคากันเพราะไม่ได้ที่พอในผลเลยออกมาที่เราจ่ายเกินจากราคาบ้านป้าเอมา500ป้าเอจ่ายให้500  เท่ากับคืนแรกเราเสียค่าที่พักไป3000บาท
เช้าวันอาทิตย์ 11โมงเราเก็บของกันเสร็จแล้วเตรียมย้ายไปบ้านป้าเอ เราเลยเคลียร์เงินกับป้าบี จ่ายค่าห้องไป3500 (500คือส่วนที่ป้าเอต้องจ่ายแต่เราออกให้ก่อนเพราะคิดว่าจะไปหักกับบ้านป้าเอทีหลังที่เราย้ายเข้าบ้านป้าเอ)เราขนของกันไปบ้านป้าเอ ป้าเอแจ้งว่าห้องที่เราจองเป็นห้องใหญ่นอนรวมเมื่อวานที่แอร์เสียเขาให้คนอื่นเข้าไปแล้วเราจะได้เป็นห้องเล็กสองห้องแทน เราก็ง่ายๆโอเคๆวิวดีมีระเบียงให้นั่งทำอะไรกินเราง่ายๆอยุ่แล้ว นั่งรอเขาเคลียร์ห้องให้ครึ่งชั่วโมง เราก็เห้นเขาเอาเจทสกีมาจอดเลยถามว่าเขาให้เช่าหรอลูกสาวป้าซึ้งไม่รุ้ไปอารมเสียมาจสกใหนบอกว่าเอาไว้ให้ทัวรืฝรั่งเขาเช่าหรอกคนไทย้ก่งเกินไปขี้เกียจเสียค่าซ่อม(อ๋อหรอ) และเข้าห้องไปแอร์เสียอีกรอบเรียกช่างมาซ่อมสุดท้ายสำเร็จเราเข้า้องไปนั่งๆนอนๆ(ปิ้งขนมปังที่ซื้อมาเองและจัดของเข้าตู้เย็น) ได้ครึ่งชั่วโมง ป้าเอเดินตาแดงๆเข้ามาบอกว่าลูกสาวหรือสามีรับเข้าห้องไว้ซ้อนขอให้พวกเราออกป้าเอหาที่พักใหม่ไว้ให้วิวดีเหมือนป้าเลยติดทะเลเหมือนกัน พี่ที่ไปด้วยกันบอกว่าขอไปดูก่อน ป้าบอกว่าไม่ต้องดูหรอกเค้ามารับแล้วขึ้นรถตามเข้าไปเลยขนของไปด้วยเดี๋ยวป้าออกค่าห้องให้แถมรถมอไซให้ด้วยคันนึงป้าเข้าเนื้อเลยนะเนี้ย  เชื่อมั้ยตอนแรกเราจะไม่ไปแต่เราใจอ่อนอีกรอบเพราะป้าบอกว่านั้นคือเจ้านายของลุกสาวเขาถ้าเราไม่ไปเขาจะเดือดร้อนลุกสาวจะไม่มีงานทำตอนนั้นไปซื้อน้ำแข็งใส่กระติกบ้านป้าเขาไว้แล้วเลยหิ้วกระติกเขาไปด้วย พอไปถึงที่พักใหม่ คุณพระมันคือโฮมสเตย์ที่อยุ่ทางฝั่งขวาซึ่งไม่ใช่ฝั่งทะเล วิวไม่ดี และไม่มีคลื่นทะเลเลยพวกเราอารมย์เสียมากแม้แต่ป้าเจ้าของบ้านเขายังงงเลยว่าเราจะเอาหรอเราเลยยอมรับชะตากรรมเก้บของทำกับข้าวกินตอนกินข้าวกันก็คุยกันไปด้วยเรื่องนี้เลยนึกได้ว่าป้าเอยังต้องให้เงินเราคืน500 และค่ามอไซอีก400 เรากับพี่ผุ้หญิงเลยกลับไปหาป้าเาป้าต้องให้เงินเราคืนมา 500 ค่าห้องและอีก 400 ค่ามอเตอร์ไซค์ป้าบอกทำไมต้องให้ จะเอาเปรียบป้าไปหรือเปล่าค่าห้องป้าก็จ่ายให้แล้วนี่คืนนี้พักฟรีไม่ใช่หรอ