คือเราเป็นผู้หญิงที่ไม่เคยชอบทอมเลย ไม่เคยสนใจ แต่มีเพื่อนคนนึงที่เป็นทอม จัดฟัน นางตัวเล็กๆ ผิวขาว หน้าใสๆ นางเป็นคนอบอุ่นมาก วันเกิดแฟนที่คบกันมาแค่เดือนเดียวนางก็อยากเซอร์ไพรส์แบบใหญ่โต มาปรึกษาเพื่อนแบบจริงจัง
เราก็เป็นเพื่อนกันมานานค่ะ เรารู้สึกว่าเราชอบมองเขา นั่งเรียนอยู่เพื่อนก็ชอบสะกิดแบบนินทาอะค่ะเออวันนี้มันหล่อเนอะเซตผมแบบนี้แล้วเห็นหน้าใสๆชัดมาก
วันนั้นนั่งเล่นกันตามปกติ เราก็แบบพูดไปเล่นๆว่า เค้าชอบแกว่ะเค้าว่าแกน่ารักดี มันเป็นอารมณ์ปลื้มๆเฉยๆค่ะตอนนั้น เหมือนแอบปลื้มรุ่นพี่ เขาก็หัวเราะเขินๆ
แต่หลังจากวันนั้นทุกอย่างคือไม่ปกติแล้วค่ะ ด้วยเขาเป็นคนนิสัยน่ารักกับคนรอบข้างอยู่แล้ว เขาเข้ามาพูดมาคุยมาหยอกเรามากขึ้น ชอบมาถามอยากช่วยนั่นนี่เรา คอมเม้นเฟซบุ๊กทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยคอมเม้นกันเลย เต๊าะกันกวนกันตามปะสา
ตอนแรกเราก็ขำๆอารมณ์กวนๆกันกับเพื่อนประมาณนั้นค่ะ เรามารู้สึกว่าเริ่มเกินไปคือ งานที่อาจารย์สั่งเขาก็ทำมาเผื่อเรา คอยถามนั่นได้มั้ยนี่เข้าใจรึป่าว คือเขาเป็นคนเรียนเก่งค่ะ เราก็ เอ้ะ เพื่อนในกลุ่มตัวเองเขายังไม่ถามอะไรแบบนี้เลยนะ
เป็นแบบนี้มานาน แล้วเมื่อวานเราเรียนเสร็จเพื่อนก็เซ็นชื่อจะเลิกคลาสกันแล้ว แต่เรายังนั่งอยู่ที่โต๊ะสรุปเลกเชอร์ต่อ เขาก็เดินเข้ามายืนข้างหน้า รอเราเงยหน้าขึ้นไปมอง
เขา : เข้าใจมั้ย
เรา : เข้าใจจ สรุปใหม่เฉยๆ
เขาก็ยิ้มแล้วเดินไปเซ็นชื่อกลับ
เรารู้สึกว่าเราเขินเวลาเขาเข้ามาคุย เขินแบบคนที่ปลื้มมาคุยด้วยอะค่ะ ไม่ได้แบบเออชอบคนนี้จะเอาคนนี้ เพื่อนอีกคนก็งงเขินเพื่อนตัวเองทำไม แต่เพื่อนสนิทมันเห็นพฤติกรรมที่เล่ามาตลอดมันก็เข้ามาบอกว่าอย่าคิดนะ ถ้าไม่อยากเจ็บ(คือเขาก็มีแฟนแล้วและรักกันมาก)
มันอาจจะแค่การกระทำของเพื่อนที่หวังดีต่อกันแต่เราว่าเรากำลังหวั่นไหวค่ะ เราใจสั่นทุกครั้งเวลาที่เรียกเขาแล้วเขาหันมายิ้มให้ก่อนค่อยคุยกัน.
เราหวั่นไหวกับเพื่อนตัวเองค่ะ งื้ออ😂
เคยหวั่นไหวกับเพื่อนตัวเองไหมคะ
เราก็เป็นเพื่อนกันมานานค่ะ เรารู้สึกว่าเราชอบมองเขา นั่งเรียนอยู่เพื่อนก็ชอบสะกิดแบบนินทาอะค่ะเออวันนี้มันหล่อเนอะเซตผมแบบนี้แล้วเห็นหน้าใสๆชัดมาก
วันนั้นนั่งเล่นกันตามปกติ เราก็แบบพูดไปเล่นๆว่า เค้าชอบแกว่ะเค้าว่าแกน่ารักดี มันเป็นอารมณ์ปลื้มๆเฉยๆค่ะตอนนั้น เหมือนแอบปลื้มรุ่นพี่ เขาก็หัวเราะเขินๆ
แต่หลังจากวันนั้นทุกอย่างคือไม่ปกติแล้วค่ะ ด้วยเขาเป็นคนนิสัยน่ารักกับคนรอบข้างอยู่แล้ว เขาเข้ามาพูดมาคุยมาหยอกเรามากขึ้น ชอบมาถามอยากช่วยนั่นนี่เรา คอมเม้นเฟซบุ๊กทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยคอมเม้นกันเลย เต๊าะกันกวนกันตามปะสา
ตอนแรกเราก็ขำๆอารมณ์กวนๆกันกับเพื่อนประมาณนั้นค่ะ เรามารู้สึกว่าเริ่มเกินไปคือ งานที่อาจารย์สั่งเขาก็ทำมาเผื่อเรา คอยถามนั่นได้มั้ยนี่เข้าใจรึป่าว คือเขาเป็นคนเรียนเก่งค่ะ เราก็ เอ้ะ เพื่อนในกลุ่มตัวเองเขายังไม่ถามอะไรแบบนี้เลยนะ
เป็นแบบนี้มานาน แล้วเมื่อวานเราเรียนเสร็จเพื่อนก็เซ็นชื่อจะเลิกคลาสกันแล้ว แต่เรายังนั่งอยู่ที่โต๊ะสรุปเลกเชอร์ต่อ เขาก็เดินเข้ามายืนข้างหน้า รอเราเงยหน้าขึ้นไปมอง
เขา : เข้าใจมั้ย
เรา : เข้าใจจ สรุปใหม่เฉยๆ
เขาก็ยิ้มแล้วเดินไปเซ็นชื่อกลับ
เรารู้สึกว่าเราเขินเวลาเขาเข้ามาคุย เขินแบบคนที่ปลื้มมาคุยด้วยอะค่ะ ไม่ได้แบบเออชอบคนนี้จะเอาคนนี้ เพื่อนอีกคนก็งงเขินเพื่อนตัวเองทำไม แต่เพื่อนสนิทมันเห็นพฤติกรรมที่เล่ามาตลอดมันก็เข้ามาบอกว่าอย่าคิดนะ ถ้าไม่อยากเจ็บ(คือเขาก็มีแฟนแล้วและรักกันมาก)
มันอาจจะแค่การกระทำของเพื่อนที่หวังดีต่อกันแต่เราว่าเรากำลังหวั่นไหวค่ะ เราใจสั่นทุกครั้งเวลาที่เรียกเขาแล้วเขาหันมายิ้มให้ก่อนค่อยคุยกัน.
เราหวั่นไหวกับเพื่อนตัวเองค่ะ งื้ออ😂