เราคิดว่าคำพูดของคนในครอบครัวมีผลกับเรา ทั้งในด้านดีและด้านลบ สำหรัลคำพูดที่ทำให้เราเสียกำลังใจมากที่สุดก็คือ มันทำอะไรไม่เป็น พึ่งอะไรไม่ได้หรอก แต่ละคนคงมีคำที่ฝังใจต่างๆกันไปอยากให้มาแชร์ความรู้สึกกันค่ะ แล้วผลหลังจากที่ได้คำเหล่านั้นเป็นอย่างไรบ้างคะ
        อยากฝากถึงพ่อแม่ทุกๆคนนะคะ ในตัวของลูกของคุณนั้น เราไม่รู้หรอกว่าเขาคิดอะไรบ้าง เด็กบางคนอาจจะกำลังพยายามตั้งใจเรียนอย่างที่สุดเพื่อพ่อแม่ ส่วนตัวเราคิดหาทางเต็มไปหมดจะทำเพื่อให้ครอบครัวดีขึ้น แต่หลายๆคำพูดจากครอบครัวนั้นตัดกำลังใจมากๆ ถึงแม้เราจะสามารถเอาคำพูดเหล่านั้นมาเป็นแรงผลักดันเพื่อพิสูจน์ตัวเราได้ แต่คนในครอบครัวควรจะเป็นแรงใจสำคัญ ด้วยคำพูดที่เข้าใจ ให้กำลังใจ ไม่บั่นทอนจิตใจ เพราะแค่คำสั้นๆ ก็สามารถฝังเข้าไปในจิตใจของเด็กและเป็นปมติดตัวเค้าไปจนโต
      สุดท้ายที่เรามาตั้งกระทู้นี้ เราอยากให้เพื่อนๆได้มาแชร์ความรู้สึก จากคำพูดที่พ่อและแม่พูดกับเรา ทั้งคำที่เป็นแรงผลักและแรงฉุด สุดท้ายนี้อยากให้พ่อแม่และลูกทุกๆคนนึกเสมอว่าคำพูดที่ออกจากปากเรานั้นมันจะส่งผลต่อผู้รับไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง มาเปลี่ยนการพูดเพื่อเป็นแรงผลักกันเถอะค่ะ