ลูกทาส/ชาติพยัคฆ์ คือความดีงามของละครพีเรียดของสมัยรัชกาลที่ 5

ลูกทาส ได้เห็นถึงความพยายามของลูกทาสคนหนึ่งที่พยายามถีบตัวเองให้สูงเพื่อที่จะได้ทัดเทียมกับหญิงสาวที่ตนเองรัก

ตอนที่ฉากที่แก้วมากราบท่านเจ้าคุณพร้อมกับเป็น หลวงรัตนอรรถชัย มาเป็นตุลาการ ท่านเจ้าคุณหลั่งน้ำตา ทุกคนหลั่งน้ำตากันหมด

คือหมดแล้วอคติในตัวลูกทาส เราปลื้มใจนะกับคนที่พยายามไต่ขึ้นไปไม่ใช่ฉุดผู้หญิงลงมาต่ำ คือแบบดีมาก

ส่วนชาติพยัคฆ์ กล้าก็พยายามให้ตัวเองแกร่งดั่งลูกเสือไม่ว่าจะไปอยู่ในสถาการณ์ใดก็จะทระนงตัวใช้ชีวิตได้อย่างดี แล้วซื่อสัตย์ต่อคนอื่นและตัวเอง

ถึงจะจบให้คิดต่อแต่คิดว่าคนอย่างกล้าน่าจะเอาตัวเองให้ดีขึ้นได้

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ได้เห็นพระมหากรุณาธิคุณของล้นเกล้ารัชกาลที่5 และพระราชวงศ์ ข้าราชการไทยทุกคนที่พยายามพาชาติพ้นวิกฤตไปได้ คือดีงาม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่