เรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อระบายความรู้สึกที่อัดอั้นของตัวเอง ไม่ได้ตั้งใจพาดพิงใครทั้งนั้น เพราะใครทำอะไรไว้เดี่ยวก็ต้องได้รับผลตอบแทนเอง
เราสมัตรเมลล์ใหม่เพื่อเข้ามาระบายโดยเฉพาะ ไม่ได้เขียนนิยาย เรื่องจริงล้วน ๆ แต่เรากลับอยากให้มันเป็นแค่ความฝันยังดีเสียกว่า
เราเคยดูน้ำเซาะทรายอยู่บ้างแต่ไม่ได้ติดตามตลอด มาวันนี้ที่เราเจอเรื่องที่เกิดขึ้นกับชีวิตเราทำให้เรานึกถึง วรรณรี ขึ้นมา เราเคยดูฉากตอนที่นางจับได้ว่าสามีนางมีกิ๊ก คือเพื่อนของนางเอง เรายังคิดว่าคุณกบแสดงได้ดีมาก มือสั่น ปากสั่น น้ำตาไหลโดยอัตโนมัติ ยืนก็ยังไม่ไหว แต่เราก็แอบคิดว่าชีวิตจริงจะเป็นแบบนั้นไหม ตอนนี้เรารู้ซึ้งแล้ว วินาทีนั้น เรา.....เป็นแบบนั้นเลย ....เราคือ .... วรรณรี.....
ณ เวลานี้ เราพยายามข่มตาให้หลับแต่ มันก็ไม่ยอมหลับ น้ำตามันก็ไม่ยอมหยุดไหล เราไม่สามารถคุยเรื่องนี้กับใครได้ ตอนนี้เรารู้สึกตัวคนเดียวจริง ๆ ชีวิตที่อยู่ด้วยกันมาหลายปี ไหนจะลูก เราจะทำยังไงกับมัน เราคิดแล้วคิดอีก วนไปวนมา ....
คนเรามันไม่มีความละอายกันเลยใช่ไหม ต่อหน้าเราอย่างลับหลังเราอย่าง เราไว้ใจทั้งคู่ ใครพูดอะไรไม่เคยเชื่อ จนมาได้ยินกับหูตัวเอง เราอยากให้เสียงนั้นไม่ใช่เสียงเค้า แต่มันก็ใช่ ตอนที่เราลงแอปดักฟังในมือถือ เรายังคิดว่าเราคิดมากไปเอง ทำบ้าอะไรของเธอ ในเมื่อเค้าก็ยืนยันว่าไม่มีอะไร แต่พอทันทีที่เปิดมาเจอคลิบเสียง มันเหมือนไม่มีเรี่ยวแรง ขามันยืนไม่อยู่ มือไม้สั่นจนเกือบทำมือถือหล่น น้ำตามันไหลมาเอง หัวสมองมันอื้อไปหมด เราไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าจะมีวันนี้ เค้าสองคนทำแบบนี้กับเราได้ยังไง ??????????????????????????????????? มันเป็นคำถามที่เราหาคำตอบไม่เจอ.................
เพื่อน ที่เข้านอกออกในบ้านเราได้ตลอด ลูกของนามก็มาเล่นกับลูกของเรา สามีนางก็มาบ้านเรา สนิทกับสามีเรา แต่ เค้าสองคน ทำแบบนี้ได้ยังไง
ถึงเราจะได้ยินแค่เสียงคุยกันที่มากกว่าคำว่า เพื่อน ....ถึงเค้าสองคนจะยังไม่รับว่ามีอะไรกันแล้ว ...............แต่มันเจ็บ .............เจ็บมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เจ็บที่สุดในชีวิต ............... บอกใครไม่ได้ เพราะมันจะกระทบหลายฝ่าย เราสงสารเด็ก ๆ ทั้งลูกเพื่อน ลูกเรา สามีเค้า ที่ทำงาน เราทำถูกแล้วใช่ไหมที่เก็บความเจ็บปวดนี้ไว้กับตัวเอง เราคุยกับสามีแล้วเค้ายอมรับว่าเริ่มคุยกัน ยังไม่มีอะไรกัน แล้วเค้าก็ไม่ยอมเลิกกับเรา เค้าจะยอมหยุดทุกอย่าง จะลาออกจากงาน จะไม่ไปยุ่งกับเพื่อนเราอีก ............
แต่ความรู้สึกของเราที่เสียไป ..............ถ้าเราไม่พูดกับเพื่อนให้รู้เรื่อง เราจะมองหน้าเค้ายังไง จะมองหน้าสามีเค้ายังไง จะมองหน้าลูกเค้ายังไง เราทำไม่ได้ ถึงเราไม่บอกสามีเพื่อน แต่เราก็อยากคุยกับเพื่อนให้รู้เรื่อง .....เค้าทำแบบนี้กับเราได้ยังไง ????????????????? พรุ่งนี้เช้าเราจะต้องเคลียร์
ถ้าเป็นคนอื่น จะมีใครใจเย็นรอได้ทั้งคินแบบเราไหม ?????? ตอนนี้เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงแล้ว เราต้องรอ รอ แล้วก็รอ .................ต้องอดทน ....อดทน............แล้วก็อดทน................
มีใครเพิ่งจะรู้ตัวว่า "ตัวเอง" กลายเป็น "วรรณรี" แห่งน้ำเซาะทราย แบบเราไหม #ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
เราสมัตรเมลล์ใหม่เพื่อเข้ามาระบายโดยเฉพาะ ไม่ได้เขียนนิยาย เรื่องจริงล้วน ๆ แต่เรากลับอยากให้มันเป็นแค่ความฝันยังดีเสียกว่า
เราเคยดูน้ำเซาะทรายอยู่บ้างแต่ไม่ได้ติดตามตลอด มาวันนี้ที่เราเจอเรื่องที่เกิดขึ้นกับชีวิตเราทำให้เรานึกถึง วรรณรี ขึ้นมา เราเคยดูฉากตอนที่นางจับได้ว่าสามีนางมีกิ๊ก คือเพื่อนของนางเอง เรายังคิดว่าคุณกบแสดงได้ดีมาก มือสั่น ปากสั่น น้ำตาไหลโดยอัตโนมัติ ยืนก็ยังไม่ไหว แต่เราก็แอบคิดว่าชีวิตจริงจะเป็นแบบนั้นไหม ตอนนี้เรารู้ซึ้งแล้ว วินาทีนั้น เรา.....เป็นแบบนั้นเลย ....เราคือ .... วรรณรี.....
ณ เวลานี้ เราพยายามข่มตาให้หลับแต่ มันก็ไม่ยอมหลับ น้ำตามันก็ไม่ยอมหยุดไหล เราไม่สามารถคุยเรื่องนี้กับใครได้ ตอนนี้เรารู้สึกตัวคนเดียวจริง ๆ ชีวิตที่อยู่ด้วยกันมาหลายปี ไหนจะลูก เราจะทำยังไงกับมัน เราคิดแล้วคิดอีก วนไปวนมา ....
คนเรามันไม่มีความละอายกันเลยใช่ไหม ต่อหน้าเราอย่างลับหลังเราอย่าง เราไว้ใจทั้งคู่ ใครพูดอะไรไม่เคยเชื่อ จนมาได้ยินกับหูตัวเอง เราอยากให้เสียงนั้นไม่ใช่เสียงเค้า แต่มันก็ใช่ ตอนที่เราลงแอปดักฟังในมือถือ เรายังคิดว่าเราคิดมากไปเอง ทำบ้าอะไรของเธอ ในเมื่อเค้าก็ยืนยันว่าไม่มีอะไร แต่พอทันทีที่เปิดมาเจอคลิบเสียง มันเหมือนไม่มีเรี่ยวแรง ขามันยืนไม่อยู่ มือไม้สั่นจนเกือบทำมือถือหล่น น้ำตามันไหลมาเอง หัวสมองมันอื้อไปหมด เราไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าจะมีวันนี้ เค้าสองคนทำแบบนี้กับเราได้ยังไง ??????????????????????????????????? มันเป็นคำถามที่เราหาคำตอบไม่เจอ.................
เพื่อน ที่เข้านอกออกในบ้านเราได้ตลอด ลูกของนามก็มาเล่นกับลูกของเรา สามีนางก็มาบ้านเรา สนิทกับสามีเรา แต่ เค้าสองคน ทำแบบนี้ได้ยังไง
ถึงเราจะได้ยินแค่เสียงคุยกันที่มากกว่าคำว่า เพื่อน ....ถึงเค้าสองคนจะยังไม่รับว่ามีอะไรกันแล้ว ...............แต่มันเจ็บ .............เจ็บมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เจ็บที่สุดในชีวิต ............... บอกใครไม่ได้ เพราะมันจะกระทบหลายฝ่าย เราสงสารเด็ก ๆ ทั้งลูกเพื่อน ลูกเรา สามีเค้า ที่ทำงาน เราทำถูกแล้วใช่ไหมที่เก็บความเจ็บปวดนี้ไว้กับตัวเอง เราคุยกับสามีแล้วเค้ายอมรับว่าเริ่มคุยกัน ยังไม่มีอะไรกัน แล้วเค้าก็ไม่ยอมเลิกกับเรา เค้าจะยอมหยุดทุกอย่าง จะลาออกจากงาน จะไม่ไปยุ่งกับเพื่อนเราอีก ............
แต่ความรู้สึกของเราที่เสียไป ..............ถ้าเราไม่พูดกับเพื่อนให้รู้เรื่อง เราจะมองหน้าเค้ายังไง จะมองหน้าสามีเค้ายังไง จะมองหน้าลูกเค้ายังไง เราทำไม่ได้ ถึงเราไม่บอกสามีเพื่อน แต่เราก็อยากคุยกับเพื่อนให้รู้เรื่อง .....เค้าทำแบบนี้กับเราได้ยังไง ????????????????? พรุ่งนี้เช้าเราจะต้องเคลียร์
ถ้าเป็นคนอื่น จะมีใครใจเย็นรอได้ทั้งคินแบบเราไหม ?????? ตอนนี้เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงแล้ว เราต้องรอ รอ แล้วก็รอ .................ต้องอดทน ....อดทน............แล้วก็อดทน................