สวัสดีค่ะ...เราเป็นสมาชิกใหม่
จะขอมาแชร์ประสบการณ์ของการเป็น "เมีย"
ที่ ผช. พึ่งทิ้งไป....แม่ ที่บ้านเค้า เพื่อนเค้า
และคนรอบๆตัวเค้า"เกลียดเรามาก"
ถึงขั้นสั่งว่าห้ามกลับไปคบ ไปคุยกันอีก....
"สั่งให้เลิกกันไปเลย" เพราะไม่ชอบมาสักพักแล้ว....
ขอเริ่มต้นจากครั้งแรก...ที่เจอกัน..
ตอนนั้นเราอายุ 17 จะ 18 แล้วผู้ชายอายุมากกว่าเรา 5 ปี ก็ 22-23 เราเรียนสายอาชีพในตัวจังหวัด
ส่วน ผช. เรียนมหาลัยแล้ว เรียนปีสุดท้าย
เรามาเจอกันที่บ้านของเค้าเพราะตอนนั้นเพื่อนเราคบกับน้องของเค้าอยู่ ( เรานั่งรถตู้ประจำกลับบ้าน เพราะบ้านเราอยู่นอกตัวเมือง เลิกเรียนเร็วไปรู้ไปไหนเลยไปอยู่กับเพื่อนก่อนตลอด)แล้ววันนั้นเราก็ได้เจอกัน คือวันที่ 20 -10-2012 ซึ่งเค้ากำลังจะกลับกรุงเทพฯกลับไปเรียน แล้วเราเข้าบ้านไปพอดีแล้วเจอกัน ตอนนั้นเราไม่ได้มีความสนใจในตัว ผช. คนนี้เลย ผอมๆหัวหยักโสกยาวๆหน่อย สิวเต็มหน้าเยอะมากเยอะจนถึงคอ... มาขอพินบีๆเรา ตอนเห็นเรา เพราะแฟนของเพื่อนที่เป็นน้องเค้าแกล้งตะโกนเรียกให้ลงมาดูเรา...ตอนนั้นเราตัวเล็กๆตัดผมสั้น ดัดฟัน น้ำหนักแค่ 44-45 เอง....นางคงชอบเลยมาขอพิน แต่เราไม่ชอบปฏิเสธ หันหลังคุยแบบไม่อยากมองหน้ารอเพื่อนไขกุญแจห้อง...เราตอบไม่มี เลยมาขอเบอเราก็บอกว่าไม่มี พอเพื่อนเปิดห้อง เราก็วิ่งเข้าห้องเพื่อนทันที แบบไม่ชอบไม่อยากคุย นางก็ไปแบบงงๆแต่ก็ไปตามตื้อน้องตัวเอง แล้วน้องก็มาบอกเราว่า ผช.คนนี้ขยัน นิสัยดี เรียนจะจบตรีแล้ว กลับมาช่วยพี่ช่วยแม่ขายของตลอดทุกเสาร์-อาทิตย์เลย กินง่ายอยู่ง่าย คุยไปเถอะลองดู....เราเลยยอมเอาเบอร์ไปให้ แรกๆโทรมาเราก็ไม่คิดคุยนะ ตัดสายทิ้ง อ้างตลอด พอหลังๆเลยเริ่มโทรมากลางคืน ตอนนั้นเราก็คุยอยุ่ 2-3 คนแหละ ตามประสาเด็ก 17-18 ( แต่ไม่ค่อยมีใครคุยกับเรานานหลอก เพราะเราทำงานทุกส.-อา. ไม่มีเวลาไปเที่ยว ไปหาไปดูหนัง แบบ ผญ. รุ่นเดียวกันแบบคนอื่นๆ เลยไม่ค่อยมีคนคุยแบบนานๆเพราะเราทำงานมาตั้งแต่อยู่ ม.2 แล้วก็ทำมาตลอด)พอเริ่มคุยกันก็เหมือนเค้าเป็นคนตลอก เป็นนักดนตรีวงโยมาตั้งแต่เด็กจนจบม.6 แล้วก็เป็นนักร้องตอนคุยกันแรกๆก็ร้อวเพลงให้เราฟังทุกวัน...ตลก ผญ.มักแพ้ ผช.อารมณ์ดูตลกเฟรนลี่ อยู่ด้วยแล้วน่าจะมีความสุข เราเลยเริ่มเปิดใจ ตอนนั้นเราจริงจังมาก ถึงขั้นนั่งคุยกับแม่เป็นครั้งแรกของการคุยเรื่องแฟน บอกแม่ว่าตอนนี้เราคุยกับ ผช. 2 คน คนนึงบ้านรวยนะ มีที่มีรถ มีเงิน ที่บ้านเลี้ยงกุ้ง อายุเท่ากัน เป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ยังอยู่ เคยคบกับพี่ญาติๆพ่อแถวบ้านเราด้วย ก็บอกแม่ไปว่าเราไม่โอเครกับเรื่องนี้ (เพราะเราเคยมีเพื่อนที่ไปคบกับแฟนเก่าเราแล้วไปไหนมาไหนกับเราคือคนรู้จักกันเห็นมันก็รู้สึกเจ็บปวดเสียใจแหละ เลยไม่ชอบและปฏิยานตนว่าจะไม่คบกับ ผช. คยไหนที่เคยคบกับคนที่เรารู้จักมา ไม่ว่าจะสนิทหรือไม่ก็ตาม เพราะเราโดนตอนนั้นเรายังรู้สึก
คนอื่นก็ต้องมีบ้างแหละ ผญ.เนาะ มันเลยติดมาตลอดความคิดแบบนี้ จะคบใครเราถามตลอดมีแฟนมาแล้วกี่คน ใครบ้าง บ้านอยู่ไหน เรียนที่ไหน เคยมีอะไรกับใครบ้าง ผช.ที่มาคุยกับเราก็ตอบหมดตลอดนะ เหมือนกับคนนี้ เราเลยไม่ได้เต็มที่ไรตั้งแต่แรก ) แต่อีกคนเรียนจะจบตรีแล้ว ที่บ้านค้าขาย ไม่มีรถ (เวลาจะมาเจอเรา เราจะมารอที่บ้านน้องเค้า เค้าจะรีบปั่นจักรยานอิแก่มาหาเราตลอด ปั่นมากจากร้านขายของแต่เราดูว่ามันก็น่ารักดีคิดว่าคงยังเพราะเรียนอยุ่กรุงเทพซื้อรถไปก็คงไม่ได้ใช้เราเลยไม่อะไรเพราะเราไม่คิดตัดสินคนจากเงิน รถ หรือสิ่งจองอยู่แล้ว เพราะบ้านเราก็ไม่ได้มี ไม่ได้ร่ำรวยอะไร) ดูแล้วก็น่าจะพอมีแต่คงไม่ถึงกับใช้คำว่ารวยได้ อายุมากกว่า 5 ปี เป็นลูกคนเดียว พ่อเสียแล้วเหลือแต่แม่ เป็นคนขยัน อยู่ง่ายกินง่าย รักแม่รักครอบครัว รักพี่น้องมาก (ในใจเราเลือกคนนี้ไปแล้วเพราะคิดว่าเค้าเรียนจะจบตรีแล้วคงดูแลเราได้ แล้วดูเป็นคนขยัน รักแม่ รักครอบครัว เลยคิดว่าเค้าก็จะคงรักเรามากเหมือนกัน )เลยเลือกมาถามแม่เพราะอยากได้คำแนะนำ เพราะเราคิดว่า อายุจะ 18 แล้ว อยากคบใครจริงจังสักคน คบแบบนานๆแล้วแต่งงานกัน ดูกันไปนานๆน่าจะมีความสุขได้เรียนรู้กัน แม่ก็แนะนำให้เลือกพี่คนนี้ เพราะเค้าอายุมากกว่า เพราะส่วนใหญ่คนอายุมากกว่าจะดูแลเราได้...แล้วเราก็จะเกรงใจเค้าให้เกีรยติเค้ามากกว่าคนอายุเท่ากัน....เพราะคนอายุเท่ากันเดี๋ยวก็จะเอาแต่จะเอาชนะกัน (แล้วอีกอย่าง ผช.คนที่อายุมากกว่าเรา 5 ปีไม่เคยคบกับคนที่เราเคยรุ้จักมาก่อนด้วย )เราเลยมั่นใจเลือกคนนี้เลย....แล้วบอกเลิกคุยกับอีกคนไปเลย แต่ ผช. คนที่เราเลือกมักโทรหาเราดึกเสมอเลยถามว่าคุยหลายคนหรอ...??? ทำไมโทรมาดึกตลอด เค้าตอบมาว่าใช่ เราอึ้ง..!!! แล้วรู้สึกดสียใจมาก....ตอนนั้นแหละรู้ทันทีว่าเราให้ใจ ผช. คนนี้ไปแล้ว สุดท้ายเราก็ทำทุกอย่างแสดงตัวเป็น ผญ. ที่เข้าใจทุกเรื่อง รับได้ทุกเรื่องของเค้า ขอให้เค้าคุยกับเราต่อ....แล้วจะไปคุยกับใครก็ได้เรายอม....เพราะเราชอบเค้าไปแล้วรุ้สึกดีไปแล้ว พร้อมรีบฟังปัญหา พร้อมเป็นนางฟ้ามากตอนนั้น "
่สุดๆ " เพื่อให้ได้เค้ามา...55555 จนเราแอบนัดเจอกันบ่อยๆ เราเริ่มมีอะไรกับเค้าตอนน่าจะคบกันได้ 6 เดือนได้ ครั้งแรกก็ไม่ให้เพราะกลัว ไม่เคยมีแฟนอายุมากกว่าเลย แล้วเราก็ผ่านมาแค่ 2 คน เค้าคือคนที่ 3 เราก็บอกเค้านะ....ส่วนเค้าเราเป็นคนที่ 9 ของเค้า...อึ้งแพร๊บ..!!! อาจจะน้อยในสายตาคนอื่น...แต่เราเด็กนอกเมือง ไม่เคยเที่ยวกลางคืน นั่งรถประจำกลับบ้านตรงเวลาตลอด ส.-อา. ทำงานอยู่กับน้า ก็อึ้งๆไปสักพัก...แต่เพราะกลัวว่าเค้าจะไม่คุยต่อแล้วเราให้ใจไปแล้วจากการที่มาร้อง ส่งเพลงให้ฟังผ่านบีๆทุกวัน...เราลงทุนซื้อบีๆเพื่อ ได้คียแชทกับ ผช.คนนี้เลยนะ... /// หลังจากนั้นพอได้กัน น่าครั้งแรกหรือครั้งที่สองนั้นแหละ นางหายจ้าาาา...!!! หายไปเลยเราพยายามติดต่อ พยายามโทรหาคนรุ้จักทั้งหมดขอคุย น้องนางที่เป็นคนให้เบอเราไปเราโทรไปบอกขอคุยกับพี่คนนี้หน่อย นางไม่ยอมคุยกับเรา บอกไม่ว่าง ทักบีๆไปไม่อ่าน ไม่ตอบ พออ่านก็ไม่ตอบอีก โทรหานางจนนางกลับกรุงเทพฯนางก็ไม่รับตอนนั้นคือแบบกุโดนหลอกฟันแล้ววว...!!! เสียใจร้องไห้หนักมาก เพราะเป็น ผช. คนแรกที่อายุมากกว่าที่ยอมคบ ที่ยอมมีอะไรด้วยหลังจากมีอะไรกับคนที่ 2 แล้วไม่เคยมีอีกเลยเป็นปีๆ แต่มายอมเค้าเพราะคิดว่าเค้าจะอยู่กับเรา....แต่ไม่เลย >> นางหาย ติดต่อไม่ได้ เรานั่งร้องไห้โทรหานาง 100 กว่าสาย จนนางรับ แล้วมารู้ทีหลังนางบอกว่าตั้งใจจะทิ้งแหละ เพราะนางไม่คิดว่าเด็กสายอาชีพจะจริงจัง ปกติที่ได้มา พอนางหาย. ผญ.ก็หายไม่สนใจ....นางเลยจะมาทำกับเรา แต่นางเห็นเราแปลกที่ตามนาง ร้องไห้ นางเลยกลับมาคุย แต่แรกๆนางก็มีคุยกับคนนั้นคนนี้ตลอด มีข้อความจากแฟนเก่า ปกติไปหานางเราจะถือโทรศัพท์ให้ตลอดแต่มีวันนึง นางเห็นเราถือโทรศัพท์นาง นางกระชากจากมือเราอย่างแรง ขอดูก็ไม่ให้ดู นางแย้งไป แล้วไปลบข้อความ มารุ้ตอนหลังอีกว่าตอนนั้นแฟนเก่าส่งข้อความมา เลยแย้งมือถือไป...เราไม่เคยทำของขวัญวันสำคัญๆให้ใครแต่เราทำให้นางนะ ทำตลอด คบกันจนวันที่เราเรียนจบ ปวช. เราโกหกพ่อแม่ว่าขอนอนในเมืองนะที่วิทยาลัยเค้าจะมีงานเลี้ยงจะขออยู่....มีงานเลี้ยงจริงๆ...แต่เราไม่ได้อยู่งานเลี้ยงนางชวนให้เรานั่งรถเข้ากรุงเทพฯไปหานาง...เราก็ไป...เป็นการนั่งรถคนเดียวครั้งแรก เข้ากรุงเทพครั้งแรก...แต่เราก็ไป ไปถึงไปนอนกับนางที่หอ แต่วันนั้นเพื่อนนางมาชวนไปห้องซ้อมนางก็ไปไม่ปฏิเสธ ชวนเราไปเราไม่กล้าไปเพราะเรายังไม่รู้จักใคร ไม่รู้จักเพื่อนนาง...เราก็นอนรอนางกลับก็ตี 1 ตี 2 อ่ะ ไปกันตอน 3-4 ทุ่มมั้ง เรานอนรอคนเดียวในห้อง นั่งรถมาตั้งไกล...พออีกวันก็กลับมาด้วยกัน พอหลังจากนั้นเราก็เริ้มเปิดตัวเข้าออกบ้านนางบ่อยขึ้น ตอนแรกคนในบ้านนางก็ไม่โอเครกับเราคนนึงตกใจที่เราอายุแค่ 17-18 เหมือนกลัวโดนข้อหาพลากผู้เยาว์ถ้าพ่อแม่เรารู้ว่ามีอะไรกันแล้วไปหามาหากัน ปม่เค้าก็ดูไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ แต่เราตั้งใจจะพยายามชนะใจให้ได้ เค้าบอกว่าไม่ค่อยอยากให้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยอยากให้ลูกเค้าบวชก่อนแล้วหลังจากนั้นจะอะไรยังไงจะไม่ว่า เราเลยโอเคร นางบวชไปพรรษานึงตอนนั้นเราเรียน ปวส.แล้ว แต่นางไม่มีฤกษ์ศึกเลยบวชยาวไป 4 เดือน....แต่เราก็ไม่มีใครนะเรารอนางได้...ตอนนางบวชน้องนางก็มายืมเงินเรา 3,000 แต่ไม่คืนเรา เราก็บอกนาง นางก็ใช้มาให้ ตอนนั้นเหมือนเราแบบมั่นใจในตัวนางไปแล้ว เลยเริ่มเข้าไปพวพันในครอบครัวนางมากขึ้น นางใช้ให้ซื้ออะไรไปให้ ให้เอาอะไรไปใฟ้แม่นางเราวิ่งทำให้หมด พอนางศึกมานางยังไม่มีงานทำ นางก็ช่วยแม่ขายของ แม่นางภมิใจในตัวนางมาก ที่เรียนจบ ที่บวช คนนั้นคนนี้ชอบมาชมนางดี นางขยัน เราก็มองนางแบบนั้นมาตลอดนะ ดูแม่นางพูดคุย ทำตัวเหมือนมีเงิน เราก็เชื่อแบบนั้น จนนางเริ่มเล่าประวัตินาง บ้านนาง เริ้มเปิดใจคุยกัน เราก็เล่าเรื่องบ้านเราของเรา เรามารู้ว่าแม่นางเคยติดหนี้พนันเป็นแสนๆแล้วน้องสาวมานั่งใช้หนี้ให้หมดเงินหมดทองไปเป็น 10 บาท มีคนมาด่ามาทวงถึงหน้าบ้าน รอบ 2ไปค้พใครไม่รู้แล้วหนี้แม่นางก็มานั่งใช้หนี้โทรไปร้องไห้ตอนที่นางอยู่มหาลัยตอนไปเรียนตลอด...สุดท้ายพี่น้องลงมติขายที่แล้วเอาเงินไปใช้หนี้ส่วนที่เหลือก็แบ่ง....นางกับแม่มีเงินไปเที่ยวต่างประเทศโปรไฟล์ดูดี หน้าตาเจี่ยมเจี๊ยมแล้วที่นางเรียนมาตั้งแต่เด็กแม่นางไม่เคยส่งเรียนเลยจ้าาา...น้านางส่งค่าเทอมตลอด แต่ส่งได้แค่ ปี 2 ปี 3ปี4นางกู้เรียน นางเรียนเกรดไม่ถึง 2.5 ดเวยแต่ไปนั่งอบรมมาให้เกรดปรับให้ถึง แล้วที่บอกนางขยันมาช่วยขายของคือ...นางต้องมาขายเพื่อนจะได้เงินไปใช้กินใช้รายอาทิตย์ เราก็เริ้มรู้แล้วว่านางไม่ได้มี แต่เราก็คบต่อเพราะคิดว่าคนเรามันเลือกแล้วอ่ะ ก็ต้องเดินไปให้สุด ตอนนี้มีแต่จักรยานจะไปไหนที่ต้องนั่งวินกันไปอัด 3 กับวิน หรือไม่ก็รถเมล์ เราก็ไม่เคยว่าหรือรังเกียจ พอหลังจากนั้นเราเริ่มมีปัญหาที่บ้านเลยอยากออกมาอยู่ข้างนอกตั้งใจจะมาอยุ่กับเพื่อน แต่แม่นางกับนางชวนให้ไปอยุ่ที่บ้านจะได้ไม่ต้องเสียค่าห้อง เดี๋ยวแม่นางจะทำห้องให้ใหม่ ปกตินางนอนกางมุ้งข้างๆห้องแม่ใช้ผ้าปิดกันทำเป็นห้อง แต่ไม่มีห้องนอน เราก็โอเคร...ไป โกหกพ่อแม่ว่าอยุ่กับเพื่อน พ่อแม่ไม่เคยมาดูเลยเพราะไว้ใจเรา...เพราะพ่อกับแม่มองว่าเราไม่เคยนางลู้นอกทางมาก่อน เลยเชื่อใจ //เลวดีเนาะ // แต่ตอนนั้นแรกๆเราก็มีความสุขมากไม่เคยได้ใช้ชีวิตอยุ่กับใครมาก่อน นี่เป็นคนแรกในหลายๆเรื่อง เลยคิดว่าเอาว่ะจริงจังและ ไม่คิดมีใครอีก เราเรียน ปวส.2 นางก็เริ่มหางานทำเรื่อยๆ นางไม่มีมอไซเวลาเราเลิกเรียนนสงจะยืมรถพี่น้องคนอื่นมารับเรา มอไซก็ขับพอได้ไม่ค่อยจะแข่ง รถยนนี่ไม่ต้องพูด น้องชายลูกพี่ลูกน้องนางมีรถยน มีมอไซและนางยังไม่มีไรเลย มีแต่จักรยานอิแก่ ยืมรถคนอื่นเติมน้ำมันให้ บางทีเค้าตะใช้กันเค้าก็ทวงรถ นางยืมทุกคนในบ้าน จนวันนึงเราซ้อมหรีดอยุ่ศาลากลางจังหวัด เป็นแหล่งรวมคนมาออกกำลังกายเลยแหละ มีสวนสารธารณะตรงนั้นด้วย...นางไม่มีมอไซมารับเรา...ไม่มีรถมารับวินก็หมดแล้ว มารับตอนประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ แล้วเราเลิกซ้อมแล้ว นางก็เลยปั่นจักรยานมารับเรา ตรงที่คนเยอะๆ แต่เราก็ไม่อายนะแค่เฟลนิดๆที่นางอายุ 24 แล้วแต่นางไม่มีอะไรเลยแม้แต่งานทำ แต่ดเวยความรักที่เรามีให้นสงเราเลยมองข้ามไป...นั่งซ้อนจักยานนางไป....กว่าจะถึงบ้านผ่านร้านข้าวร้านอาหาร ร้านเหล้า ผับ คนก็มองๆแต่เราก็ไม่อายนั้งจนถึงบ้าน...เราเลยเริ่มคุยเพราะเราเป็นคนที่ชอบสร้างอนาคต อยากประสบความสำเร็จในอนาคต อยากมีความรัก มีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบกับคนที่รักและเลือก เราไม่เคยอายที่นางไม่มีรถมอไซของตัวเอง แต่งตัวขายของใส่รองเท้าแตะดำๆเลอะๆ ใส่เสื้อลายสก็อตแขนยาว ทาแป้วหน้าขาวๆ หน้าเป็นสิวไม่หล่อ ปั้นจักรยาน ( เราคิดแต่ว่าเดี๋ยวจะจับมือสร้างไปด้วยกัน ) // เดี๋ยวพรุ้งนี้มาต่อนะ..ง่วงนอนแล้ว.. //
>> พรุ้งนี้มันจะมีแต่เนื้อๆเน้นๆว่าทำไมถุงใช้หัวข้อนี้<<
แค่อยากจะเป็น "เมีย" ที่ "ผัว"จะรักและเข้าใจ เห็นใจ เห็นว่าเรามีค่าบ้าง..ต้องยอมขนาดไหน ผช. ถึงจะพอใจ..???
จะขอมาแชร์ประสบการณ์ของการเป็น "เมีย"
ที่ ผช. พึ่งทิ้งไป....แม่ ที่บ้านเค้า เพื่อนเค้า
และคนรอบๆตัวเค้า"เกลียดเรามาก"
ถึงขั้นสั่งว่าห้ามกลับไปคบ ไปคุยกันอีก....
"สั่งให้เลิกกันไปเลย" เพราะไม่ชอบมาสักพักแล้ว....
ขอเริ่มต้นจากครั้งแรก...ที่เจอกัน..
ตอนนั้นเราอายุ 17 จะ 18 แล้วผู้ชายอายุมากกว่าเรา 5 ปี ก็ 22-23 เราเรียนสายอาชีพในตัวจังหวัด
ส่วน ผช. เรียนมหาลัยแล้ว เรียนปีสุดท้าย
เรามาเจอกันที่บ้านของเค้าเพราะตอนนั้นเพื่อนเราคบกับน้องของเค้าอยู่ ( เรานั่งรถตู้ประจำกลับบ้าน เพราะบ้านเราอยู่นอกตัวเมือง เลิกเรียนเร็วไปรู้ไปไหนเลยไปอยู่กับเพื่อนก่อนตลอด)แล้ววันนั้นเราก็ได้เจอกัน คือวันที่ 20 -10-2012 ซึ่งเค้ากำลังจะกลับกรุงเทพฯกลับไปเรียน แล้วเราเข้าบ้านไปพอดีแล้วเจอกัน ตอนนั้นเราไม่ได้มีความสนใจในตัว ผช. คนนี้เลย ผอมๆหัวหยักโสกยาวๆหน่อย สิวเต็มหน้าเยอะมากเยอะจนถึงคอ... มาขอพินบีๆเรา ตอนเห็นเรา เพราะแฟนของเพื่อนที่เป็นน้องเค้าแกล้งตะโกนเรียกให้ลงมาดูเรา...ตอนนั้นเราตัวเล็กๆตัดผมสั้น ดัดฟัน น้ำหนักแค่ 44-45 เอง....นางคงชอบเลยมาขอพิน แต่เราไม่ชอบปฏิเสธ หันหลังคุยแบบไม่อยากมองหน้ารอเพื่อนไขกุญแจห้อง...เราตอบไม่มี เลยมาขอเบอเราก็บอกว่าไม่มี พอเพื่อนเปิดห้อง เราก็วิ่งเข้าห้องเพื่อนทันที แบบไม่ชอบไม่อยากคุย นางก็ไปแบบงงๆแต่ก็ไปตามตื้อน้องตัวเอง แล้วน้องก็มาบอกเราว่า ผช.คนนี้ขยัน นิสัยดี เรียนจะจบตรีแล้ว กลับมาช่วยพี่ช่วยแม่ขายของตลอดทุกเสาร์-อาทิตย์เลย กินง่ายอยู่ง่าย คุยไปเถอะลองดู....เราเลยยอมเอาเบอร์ไปให้ แรกๆโทรมาเราก็ไม่คิดคุยนะ ตัดสายทิ้ง อ้างตลอด พอหลังๆเลยเริ่มโทรมากลางคืน ตอนนั้นเราก็คุยอยุ่ 2-3 คนแหละ ตามประสาเด็ก 17-18 ( แต่ไม่ค่อยมีใครคุยกับเรานานหลอก เพราะเราทำงานทุกส.-อา. ไม่มีเวลาไปเที่ยว ไปหาไปดูหนัง แบบ ผญ. รุ่นเดียวกันแบบคนอื่นๆ เลยไม่ค่อยมีคนคุยแบบนานๆเพราะเราทำงานมาตั้งแต่อยู่ ม.2 แล้วก็ทำมาตลอด)พอเริ่มคุยกันก็เหมือนเค้าเป็นคนตลอก เป็นนักดนตรีวงโยมาตั้งแต่เด็กจนจบม.6 แล้วก็เป็นนักร้องตอนคุยกันแรกๆก็ร้อวเพลงให้เราฟังทุกวัน...ตลก ผญ.มักแพ้ ผช.อารมณ์ดูตลกเฟรนลี่ อยู่ด้วยแล้วน่าจะมีความสุข เราเลยเริ่มเปิดใจ ตอนนั้นเราจริงจังมาก ถึงขั้นนั่งคุยกับแม่เป็นครั้งแรกของการคุยเรื่องแฟน บอกแม่ว่าตอนนี้เราคุยกับ ผช. 2 คน คนนึงบ้านรวยนะ มีที่มีรถ มีเงิน ที่บ้านเลี้ยงกุ้ง อายุเท่ากัน เป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ยังอยู่ เคยคบกับพี่ญาติๆพ่อแถวบ้านเราด้วย ก็บอกแม่ไปว่าเราไม่โอเครกับเรื่องนี้ (เพราะเราเคยมีเพื่อนที่ไปคบกับแฟนเก่าเราแล้วไปไหนมาไหนกับเราคือคนรู้จักกันเห็นมันก็รู้สึกเจ็บปวดเสียใจแหละ เลยไม่ชอบและปฏิยานตนว่าจะไม่คบกับ ผช. คยไหนที่เคยคบกับคนที่เรารู้จักมา ไม่ว่าจะสนิทหรือไม่ก็ตาม เพราะเราโดนตอนนั้นเรายังรู้สึก
คนอื่นก็ต้องมีบ้างแหละ ผญ.เนาะ มันเลยติดมาตลอดความคิดแบบนี้ จะคบใครเราถามตลอดมีแฟนมาแล้วกี่คน ใครบ้าง บ้านอยู่ไหน เรียนที่ไหน เคยมีอะไรกับใครบ้าง ผช.ที่มาคุยกับเราก็ตอบหมดตลอดนะ เหมือนกับคนนี้ เราเลยไม่ได้เต็มที่ไรตั้งแต่แรก ) แต่อีกคนเรียนจะจบตรีแล้ว ที่บ้านค้าขาย ไม่มีรถ (เวลาจะมาเจอเรา เราจะมารอที่บ้านน้องเค้า เค้าจะรีบปั่นจักรยานอิแก่มาหาเราตลอด ปั่นมากจากร้านขายของแต่เราดูว่ามันก็น่ารักดีคิดว่าคงยังเพราะเรียนอยุ่กรุงเทพซื้อรถไปก็คงไม่ได้ใช้เราเลยไม่อะไรเพราะเราไม่คิดตัดสินคนจากเงิน รถ หรือสิ่งจองอยู่แล้ว เพราะบ้านเราก็ไม่ได้มี ไม่ได้ร่ำรวยอะไร) ดูแล้วก็น่าจะพอมีแต่คงไม่ถึงกับใช้คำว่ารวยได้ อายุมากกว่า 5 ปี เป็นลูกคนเดียว พ่อเสียแล้วเหลือแต่แม่ เป็นคนขยัน อยู่ง่ายกินง่าย รักแม่รักครอบครัว รักพี่น้องมาก (ในใจเราเลือกคนนี้ไปแล้วเพราะคิดว่าเค้าเรียนจะจบตรีแล้วคงดูแลเราได้ แล้วดูเป็นคนขยัน รักแม่ รักครอบครัว เลยคิดว่าเค้าก็จะคงรักเรามากเหมือนกัน )เลยเลือกมาถามแม่เพราะอยากได้คำแนะนำ เพราะเราคิดว่า อายุจะ 18 แล้ว อยากคบใครจริงจังสักคน คบแบบนานๆแล้วแต่งงานกัน ดูกันไปนานๆน่าจะมีความสุขได้เรียนรู้กัน แม่ก็แนะนำให้เลือกพี่คนนี้ เพราะเค้าอายุมากกว่า เพราะส่วนใหญ่คนอายุมากกว่าจะดูแลเราได้...แล้วเราก็จะเกรงใจเค้าให้เกีรยติเค้ามากกว่าคนอายุเท่ากัน....เพราะคนอายุเท่ากันเดี๋ยวก็จะเอาแต่จะเอาชนะกัน (แล้วอีกอย่าง ผช.คนที่อายุมากกว่าเรา 5 ปีไม่เคยคบกับคนที่เราเคยรุ้จักมาก่อนด้วย )เราเลยมั่นใจเลือกคนนี้เลย....แล้วบอกเลิกคุยกับอีกคนไปเลย แต่ ผช. คนที่เราเลือกมักโทรหาเราดึกเสมอเลยถามว่าคุยหลายคนหรอ...??? ทำไมโทรมาดึกตลอด เค้าตอบมาว่าใช่ เราอึ้ง..!!! แล้วรู้สึกดสียใจมาก....ตอนนั้นแหละรู้ทันทีว่าเราให้ใจ ผช. คนนี้ไปแล้ว สุดท้ายเราก็ทำทุกอย่างแสดงตัวเป็น ผญ. ที่เข้าใจทุกเรื่อง รับได้ทุกเรื่องของเค้า ขอให้เค้าคุยกับเราต่อ....แล้วจะไปคุยกับใครก็ได้เรายอม....เพราะเราชอบเค้าไปแล้วรุ้สึกดีไปแล้ว พร้อมรีบฟังปัญหา พร้อมเป็นนางฟ้ามากตอนนั้น "
>> พรุ้งนี้มันจะมีแต่เนื้อๆเน้นๆว่าทำไมถุงใช้หัวข้อนี้<<