มีผู้หญิงคนหนึ่งครับเป็นเพื่อนของผมเองสนิทกันมากรู้จักกันมานานเเล้วมากกว่า5ปี ก่อนหน้านี้เราได้ขาดการติดต่อกันเป็นเวลาช่วงนึ่งซึ่งผมกับผู้หญิงคนนี้สนิทกันมากจนมีคนบอกว่าเป็นเเฟนกันรึป่าว อยู่มาวันนึ่งผมได้มีโอกาสเปิดเผยความในใจกับผุ้หญิงคนนี้ออกไปเเล้วสิ่งที่ผมได้ตอบรับกลับมานั้นเป็นสิ่งที่ผมเงิบเลยหละครับก็เพราะเวลาไปไหนมาไหนผมกับผู้หญิงคนนี้ทำตัวเหมือนเป็นเเฟนกัน คุยเหมือนเป็นเเฟนกัน ไปเที่ยวสองต่อสองด้วยกันหลายครั้ง ซื้อกระเป๋าเเบรนเนม เซอร์ไพร์สวันเกิด สอนการบ้านที่บ้านผมเเละบ้านเธอทุกๆวันจนได้รู้จักเเละสนิทกับพ่อเเม่ของเธอด้วย บางวันจนถึงตีสามหรือยังไม่ได้นอนก็มี เเต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้บอกความในใจกับเธอเลย เธอได้บอกว่า ยังอยากเป็นเเค่เพื่อนรู้สึกสนิทใจมากกว่า เเละบอกว่า ผมเป็นคนดีมากๆควรเจอคนที่ดีกว่าเขา สุดท้ายผมก็มาตั้งคำถามกับตัวเองว่า การทำดีด้วยนิสัยของผมที่ชอบช่วยเหลือคนอยู่เเล้ว มันไม่ดีหรอครับ ผมทำดีมาตลอดเเต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรจนความสัมพันธ์มันทำให้ผมหวั่นไหวเเละอยากจะบอกรักเธอขึ้นมา