เราอายุ24ปี  
อยู่กับสามี ช่วยกันทำงาน มีลูกด้วยกัน
เราจะมีความสุขมาก เวลาอยู่กับสามี เป็นคนเดียวที่เราจะแสดงตัวตนของเราออกมาได้(บ้าบอ ติ้งต๊อง ขี้อ้อน ร้องเพลง หัวเราะไม่มีเหตุผล ชอบแหย่เขา พูดไม่หยุดเลย)
คนหรือเพื่อนที่รู้จัก ในชีวิตเราก้อมาจากทางสามี เวลาเราทั้งคู่ดีกัน เรามีความสุขมาก รู้สึกตัวเองมีค่า
แต่เวลาเราทะเลาะกัน โลกของฉันดับวูบ.  

กลับมาโหมดเดิม เศร้า เข้าสังคมไม่ได้(จนดูเหมือนหยิ่งไร้มรรยาท) ไม่มีแม้แต่เพื่อนสักคน รู้สึกไม่มีค่าไม่มีบทบาท ไม่กล้าแสดงออก ไม่กล้าสบตาใคร เกรงใจกลัวคนไม่ชอบ คิดมากคิดๆๆๆๆๆๆจนจะเป็นบ้า
ไม่มั่นใจในตัวเองเลย สร้างโลกของตัวเอง อยู่คนเดียว(ย้อนคิดถึงแต่วัยเด็ก)ซึ่งเราคิดมาตลอดว่าที่เราต้องเป็นคนแบบนี้ เพราะมีส่วนมาจากการเลี้ยงดู

เรารู้เขารักเรา แต่บางทีอาจรักผิดวิธี และทิฐิไป และเราก้ออาจจะดื้อด้วย
ทั้งบ้านเป็นคนไม่เข้าสังคม พ่อขี้น้อยใจ คิดมาก. แม่ขี้อาย ขี้บ่นคนในบ้าน ตอนนี้น้องเราก้อเป็น ไม่มั่นใจ แต่เราน่าจะหนักกว่า
ตอนเด็กเราฉายแววจะเป็นคนเฮาฮา บ้าบอ โหล่ๆ แต่พ่อแม่มักกีดกันมาเรื่อยๆ

เราอิจฉาคนที่เขามั่นใจ เฮฮามีเพื่อนเยอะ ไม่คิดไรมาก. ซึ่งใจเราอยากเป็นแบบนั้น แต่เราไม่กล้า
ทุกวันนี้ เราอยากรู้ว่าตัวตนเรานั้นเป็นยังไงจริงๆแล้วทุกๆอย่างนั้นเราสร้างกำแพงขึ้นมารึป่าว ปิดกั้นตัวเองอยู่รึป่าว
เราเหนื่อย เราอยากเจอตัวเอง. เราไม่อยากคิดมากแบบนี้อีกแล้ว มันทรมานค้ะ