วันสิบสามตุลามาบรรจบ                           เป็นวันครบหนึ่งปีที่ใจหาย
                                                    เป็นวันที่ราษฎร์ร้องก้องกำจาย                  พ่อหลวงไทยลาจากยากกลับคืน

                                                    ถึงผ่านมาครบปีฤดียังหมอง                      สิ้นโพธิ์ทองใจทรุดสุดจะฝืน
                                                    น้ำตานองชอกช้ำทนกล้ำกลืน                   คิดถึงคืนวันก่อนพ่อสอนเรา

                                                    ถึงพ่อจะจากไปในวันนี้                             คุณความดีของพ่อแต่ก่อนเก่า
                                                    ยังย้ำจิตเตือนใจให้ไทยเรา                       อย่าขลาดเขลามุ่งมั่นทำความดี

                                                    พร้อมสานต่ออุดมการณ์งานพ่อหลวง      ท่านเป็นดวงประทีปงามอร่ามศรี
                                                    ขอสานต่องานของพ่อขอทำดี                  เพื่อพรุ่งนี้ให้ไทยเลิศเทิดตระการ.

                                                                                                                         ^{กลอน ๘ ประพ้นธ์โดย “อุรุเวลา”}


                                                               สิบสามตุลาคม                           สุดระทมทั่วแผ่นดิน
                                                               ธ เสด็จจากแคว้นถิ่น                   สู่สวรรคาลัย
                                                               หนึ่งปีที่ผ่านพ้น                           หมู่มวลชนล้วนรวมใจ
                                                               รำลึกถึงเทิดไท้                            ตราบตรึงจิตนิจนิรันดร์.

                                                                                                                  ^{กาพย์ยานี ๑๑ ประพ้นธ์โดย “แฟนคุณต้น”}