ตามหัวข้อเรื่องเลยค่ะ เราเคยมีแฟน 1 คนคนแรกเลยแหละมันเป็นความรักที่โคตรดีเลยเพราะว่าเราแอบชอบเค้าชอบแบบมากๆเเล้วเค้าก็มาบอกเราว่าเค้าก็ชอบเราเเล้วเค้าก็ขอเราคบ แต่สุดท้ายมีพบก็ต้องมีจาก เราเลิกกันค่ะเสียใจนะแต่ไม่ร้องไห้เลยไม่รู้เป็นไรทั้งๆที่รักมันมากนะ ไม่เข้าใจคนที่เขาร้องไห้เพราะแฟนบอกเลิกเหมือนกัน5555 มันก็จุกในใจอยู่นิดนึงไม่กี่เดือนก็หาย แล้วเราก็ไปชอบผู้ชายคนหนึ่งเหมือนเดิมเลยแหละไม่กล้าบอกไม่กล้าจีบได้แค่แอบชอบ เคยมีโอกาสได้คุยกันครั้งนึงคุยแบบเพื่อนคุยกันนี่แหละเราเลยไปรู้ทีหลังว่าผู้ชายคนนี้มันเป็นเพื่อนของแฟนเก่าเรา ตอนนั้นก็ตกใจอยู่5555 มันคุยกับเราเหมือนจะชอบอ่ะมายงมาหยอกมาแซวสุดท้ายก็ไปมีแฟนเราเลยตัดใจเลยเเล้วด้วยความห่างเหินด้วยแหละเราเลยตัดใจง่าย ต่อมาเราเริ่มไม่ชอบคำว่ารักแล้วแต่ก็อยากมีเลยคืดว่า กูคงไม่เหมาะกัยผู้ชาย สิ่งที่เราทำคือเราไปชอบตุ๊ด เอิ่ม...ย้อนกลับไปคิดแล้วก็งงกับตัวเองเหมือนกันแต่นางเป็นตุ๊ดที่หล่ออ่ะ สรุปก็ชอบอ่ะ ตอนนั้นเพ้อเต็มเฟสเลยว่า ตุ๊ดเขาไม่ชอบผู้หญิงโน้นนี่นั่น~~555 ด้วยความที่มันไม่มีวันสมหวังเราก็เลยเลิกชอบ แล้วก็หันไปมองผู้หญิงด้วยกันเองสรุปก็ชอบอีกแต่ผู้หญิงคนนั้นเขาชอบผู้ชายอ่ะดิก็เลยนกตามเคยเเล้วก็เลิกชอบ5555 เราเลยพอกับความรักเพราะเราเริ่มกลัว(นกบ่อยมั้ง)เราจะปิดกลั้นทุกอย่างที่ทำให้เรามีความรัก จนเรากลัวมากๆจนกระทั่งเรากลัวการแอบชอบทุกครั้งเราจะหักห้ามใจตัวเองว่าอย่าชอบนะอย่าชอบนะ หนักสุดเรากลัวเราชอบดาราอ่ะกลัวไปปลื้มดาราพระเอกซีรี่ย์ไรงี้ล่าสุดไม่กล้าดูรายการหรือละครที่มีผู้ชายหล่อๆ กลัวจะไปชอบกลัวจะไปปลื้มกลัวชอบ ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างค่ะมันเกิดจากอะไรเพราะแต่ล่ะเหตุการณ์มันไม่ได้ทำให้เราเจ็บจนจะตายขนาดนั้นเวลาอกหักก็แค่รู้สึกเหมือนฝนตกใจหัวใจเบาๆ55555 ขอบคุณที่อ่านค่ะ 🙏