คือ ผมก็เป็นหนึ่งในคนโสดที่ไม่อยากรู้สึกรักหรือเป็นห่วงใคร นอกจากพ่อแม่ ญาติ เพื่อนๆ

  มันก็มีบ้างรู้สึกเหงา นอนดึกตี1ตี2 ทุกคืน แต่ไม่มีคนคุย เป็นเพราะเบื่อเวลามีแฟนจะต้องมาง้อมางอน แรกๆก็รักกันดีปานจะขาดกันไม่ได้แต่พอเบื่อก็ทะเลาะต้องเลิก ต้องเสียใจ เหมือนเป็นวงจรอะไรสักอย่าง

  ผมที่อยู่ในวัยที่ยังเรียนอยู่ในชั้นมัธยมตอนปลายยังอยากจะรอให้พร้อมทั้งหน้าที่การงาน วัย และสังคม
  คือผมคิดแบบนี้ถูกรึป่าวครับ??