คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
ขอตอบในฐานะเเม่เลี้ยงเดี่ยวนะคะสำหรับคำแนะนำทุกคำแนะนำที่บอกให้หยุดเรียนเราไม่เห็นด้วยเพราะถ้าคุณหยุดเรียนคือคุณไม่ได้ตัดอนาคตตัวเองคนเดียวแต่รวมถึงลูกคุณด้วย
เราเคยทำหมดที่ทุกคนแนะนำพูดมาขอบอกเลยคุณรับผลรับไม่ได้หรอกนะ
1.ฝากสงเคราะห์คือคลอดลูกที่นั้นหรอค่ะถ้าไม่เขาไม่รับค่ะเราเคยคลอดลูกที่นั้นมาเรารู้ดีว่าเขาไม่รับลูกคุณหากสืบประวัติแล้วคุณยังมีคนพอช่วยเลี้ยงได้ สิ่งที่ควรจะทำคือถามเขาว่าพอมีทางไหนได้บ้างเอาจริงเลยนะเขาจะตอบมาว่าจะช่วยเรื่องนมกับแพมเพิสจนกว่าเด็กจะครบ2ขวบ
ข้อ2ต่อมาติดต่อพ่อเด็กถามว่าจะช่วยเหลือเรื่องเงินบ้างได้ไหมเดือนละ5,000บาทหากไม่งั้นขอมาเป็นก้อนสัก200,000แล้วเอาเงินไปขายของออนไลน์สั่งของจากจีนมาขายยังได้กำไรอยู่บ้างขายพวกสินค้าเด็กมันขายได้ตลอดทั้งปี ลงเงิน100,000รวมขนส่งกำไรน่าจะประมาณ20,000-30,000บาท จากนั้นรับหิ้วสินค้าซื้อมือถือดีๆไว้ถ่ายรูปรับหิ้วของตามเซลต่างๆกำไรรับหิ้วต่อชิ้น30-200บาท พวกหลักร้อยคือรองเท้าของเเบรนด์ต่างๆ
3.หาที่ฝากเลี้ยงลูกที่สถานรับฝากที่เป็นของโรงพยาบาลอันนี้ค่าฝากจะแพงหน่อยแต่ปลอดภัยเรียนเสร็จก็ไปรับลูกมาอยู่หอพักที่เขารับเด็กด้วยนะจะได้ไม่มีปัญหา
4.เรียนให้จบระหว่างเรียนถ้ารู้ตัวเองไม่เก่งไปเกาะพวกกลุ่มเพื่อนที่พอจะฝากงานได้และระหว่างนั้นหางานไปด้วยระหว่างเรียนพอจบจะได้ไปทำงานที่นั้นได้เลยเงินเดือนหลังจบมันไม่สวยงามหรอกนะแต่ทนสัก2ปีเงินปรับเดือนแรกบ้างที่อาจจะได้แค่9,000-10,000บาทก็ทนไปก่อนรอเงินปรับก่อนและระหว่างนั้นหางานไปด้วยเพื่อมีที่ให้มากกว่า
ที่พูดมานะประสบการณ์ล้วนๆ
ถ้าทีใครเดินมาบอกให้คุณหยุดเรียนเพื่อบอกว่าเห็นแก่ลูกตอบกับไปว่า ถ้าไม่เรียนต่อแล้วจะเอาเงินที่ไหนหลังจากนี้มาส่งลูกเรียนอย่าเป็นคนโง่หักขาตัวเองแบบเราเพราะถ้าจะย้อนกลับไปเรียนมันไม่สายแต่จบช้าหางานเงินเดือนดีๆอยากกว่าอีกนะ ตอนไปสมัครงานเจาก็ถามว่าทำไมจบช้าและโอกาสได้งานแบบคนจบใหม่ๆที่ว่าหายากแล้วพวกจบช้าแต่ไม่มีประสบการณ์ด้านที่เรียนหรือจบมาได้งานยากกว่าอีกนะยกเว้นคุณจะเก่งๆจริง
เราเคยทำหมดที่ทุกคนแนะนำพูดมาขอบอกเลยคุณรับผลรับไม่ได้หรอกนะ
1.ฝากสงเคราะห์คือคลอดลูกที่นั้นหรอค่ะถ้าไม่เขาไม่รับค่ะเราเคยคลอดลูกที่นั้นมาเรารู้ดีว่าเขาไม่รับลูกคุณหากสืบประวัติแล้วคุณยังมีคนพอช่วยเลี้ยงได้ สิ่งที่ควรจะทำคือถามเขาว่าพอมีทางไหนได้บ้างเอาจริงเลยนะเขาจะตอบมาว่าจะช่วยเรื่องนมกับแพมเพิสจนกว่าเด็กจะครบ2ขวบ
ข้อ2ต่อมาติดต่อพ่อเด็กถามว่าจะช่วยเหลือเรื่องเงินบ้างได้ไหมเดือนละ5,000บาทหากไม่งั้นขอมาเป็นก้อนสัก200,000แล้วเอาเงินไปขายของออนไลน์สั่งของจากจีนมาขายยังได้กำไรอยู่บ้างขายพวกสินค้าเด็กมันขายได้ตลอดทั้งปี ลงเงิน100,000รวมขนส่งกำไรน่าจะประมาณ20,000-30,000บาท จากนั้นรับหิ้วสินค้าซื้อมือถือดีๆไว้ถ่ายรูปรับหิ้วของตามเซลต่างๆกำไรรับหิ้วต่อชิ้น30-200บาท พวกหลักร้อยคือรองเท้าของเเบรนด์ต่างๆ
3.หาที่ฝากเลี้ยงลูกที่สถานรับฝากที่เป็นของโรงพยาบาลอันนี้ค่าฝากจะแพงหน่อยแต่ปลอดภัยเรียนเสร็จก็ไปรับลูกมาอยู่หอพักที่เขารับเด็กด้วยนะจะได้ไม่มีปัญหา
4.เรียนให้จบระหว่างเรียนถ้ารู้ตัวเองไม่เก่งไปเกาะพวกกลุ่มเพื่อนที่พอจะฝากงานได้และระหว่างนั้นหางานไปด้วยระหว่างเรียนพอจบจะได้ไปทำงานที่นั้นได้เลยเงินเดือนหลังจบมันไม่สวยงามหรอกนะแต่ทนสัก2ปีเงินปรับเดือนแรกบ้างที่อาจจะได้แค่9,000-10,000บาทก็ทนไปก่อนรอเงินปรับก่อนและระหว่างนั้นหางานไปด้วยเพื่อมีที่ให้มากกว่า
ที่พูดมานะประสบการณ์ล้วนๆ
ถ้าทีใครเดินมาบอกให้คุณหยุดเรียนเพื่อบอกว่าเห็นแก่ลูกตอบกับไปว่า ถ้าไม่เรียนต่อแล้วจะเอาเงินที่ไหนหลังจากนี้มาส่งลูกเรียนอย่าเป็นคนโง่หักขาตัวเองแบบเราเพราะถ้าจะย้อนกลับไปเรียนมันไม่สายแต่จบช้าหางานเงินเดือนดีๆอยากกว่าอีกนะ ตอนไปสมัครงานเจาก็ถามว่าทำไมจบช้าและโอกาสได้งานแบบคนจบใหม่ๆที่ว่าหายากแล้วพวกจบช้าแต่ไม่มีประสบการณ์ด้านที่เรียนหรือจบมาได้งานยากกว่าอีกนะยกเว้นคุณจะเก่งๆจริง
แสดงความคิดเห็น
หาเงินส่งตัวเองเรียนและเลี้ยงลูกไปพร้อมๆกัน
ตอนนี้ จขกท เป็นนักศึกษาปีที่ 4 เทอม 1 ต้องเรียนอีกปีคึร่งถึงจะจบ เราพึ่งคลอดลูกได้ 19 วัน แต่ จขกท ไม่ได้ดรอปเรียนนะคะ ทางด้านการเรียน อาจารย์ก็ช่วยค่ะ โดยการมอบหมายให้ทำรายงานทดแทนเวลาเรียน สอบปลายภาคก็ต้องไปสอบตามปกติ แต่ต้องสอบให้ผ่าน เนื่องจากขาดเรียนประมาน 3 อาทิตย์ ก่อนสอบปลายภาค เลยต้องพยายามอ่านหนังสือหาความรู้เอาเอง
ทางด้านพ่อของเด็ก เขาก็ต้องอยู่กับลูกกับเมียเค้าค่ะ ส่วนตัวเรา กลายเป็นชู้ไม่รุ้ตัวค่ะ ตั้งแต่รู้ว่าเขามีครอบครัว จขกท ก็ขอเลิกและตัดการติดต่อทั้งหมด โดยที่ำ่อของเด็กไม่ได้รุ้ว่าเราท้อง ตอนนั้นเราคิดจะทำแท้ง แต่ทำใจไม่ได้ค่ะ สงสารเด็ก ยังไงเขาก็มีชีวิตแล้ว เลยคิดเสียว่าเรามีบุญร่วมกัน ตัดสินใจเอาลูกไว้ค่ะ
ทางด้านพ่อแม่เรา เราสารภาพกับท่านว่าเราท้องก่อนกำหนดคลอด 2 อาทิตย์ค่ะ (เราบอกท่านว่า เราท้องไม่มีพ่อ) ท่านเสียใจมากค่ะ แม้เราจะกราบขอโทษ และเอ่ยคำขอโทษกี่ร้อยกี่พันครั้ง มันก้คงไม่พอ พ่อเราโกรธมากค่ะ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ พ่อไม่ยอมคุยกับเราเลย ส่วนแม่ก้พยายามส่งเงินมาให้ แต่มันไม่พอใช้จ่ายอยู่ดี เราไม่อยากรบกวนท่าน แค่ทำให้ท่านผิดหวังและเสียใจแค่นี้มันก็หนักหนามากำอแล้วยังจะมาเป็นเพิ่มให้ท่านอีก เรามีน้องชายอีกคนค่ะ ที่พ่อแม่ต้องหาเงินส่งเรียน
เราเลยมาตั้งกระทู้เผื่อใครจะมีแนวทางไหนที่พอจะแนะนำได้บ้าง แต่ขออย่าด่าเราเลยนะ รุ้ตัวว่าตัวเองโง่มากเลยที่มายืนอยู่จุดนี้ได้ แค่นี้มันก้หนักหนาพอแล้วค่ะสำหรับบทเรียนชีวิตที่ต้องก้าวไป