ภาพนี้เป็นภาพ 3D ครับ
ผมใช้โปรแกรมออกแบบ 3D max
ใช้จินตนาการ ตั้งใจทำภาพนี้ขึ้นมา
เพื่อถ่ายทอดภาพอารมณ์ที่อยู่ในใจของผม

เมื่อนึกถึงพระองค์
ผมเห็นภาพกรอบรูปทองเหลืองเก่าๆ
ในกรอบเป็นพระบรมฉายาลักษณ์
เผยให้เห็นรอยยิ้มของ "พ่อ"
ซึ่งเป็นภาพที่เราไม่มีโอกาสได้พบเห็นบ่อยนัก
กรอบรูปตั้งพิงอยู่บนผนังบ้านไม้เก่า
เรียบง่าย ไร้ซึ่งความทันสมัย
สะท้อนให้เห็นว่า พ่ออยู่กับเราตลอดเวลา
ไม่ว่าจะอยู่ห่างไกลแค่ไหน ลำบากแค่ไหน ชนบทแค่ไหน
พ่อไม่เคยทิ้งเรา
เมื่อก่อน ทุกครั้งที่เหนื่อย ทุกครั้งที่ท้อ
มองรูปของพ่อ มองรอยยิ้มของพ่อ
เราก็หายเหนื่อย
เพราะเรารู้ว่าพ่อเหนื่อยกว่าเรามาก

แต่วันนี้....พ่อไม่อยู่แล้ว....
๑ ปีที่ผ่านไป
กรอบรูปยังคงตั้งอยู่ที่เดิม
มุมเดิม รูปเดิม กับความรู้สึกที่รักและเคารพเหมือนเดิม
แสงไฟที่เคยสว่างไสว เหลือไว้เพียงแสงจากเปลวเทียน
และน้ำตา ที่เกิดมาจากความเศร้าเสียใจ
กับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต
มรดกที่พ่อทิ้งไว้ให้ คือโครงการในพระราชดำริ
กว่า ๔,๐๐๐ โครงการ
กับแนวทางการใช้ชีวิต กับคำว่า "พอเพียง"
พระราชดำรัส พระบรมราโชวาทของพ่อ
ถูกบรรจงเขียนใส่กระดาษ เพื่อตอกย้ำให้รู้ว่า
ทุกถ้อยคำยังคงมีค่าต่อการใช้ชีวิตเสมอ
ถึงแม้วันนี้ ตัวพ่อจะจากไปแล้ว
แต่คำสั่งสอนของพ่อยังคงอยู่
และจะยังคงอยู่ ตลอดไป...

ดอกไม้ในแจกันที่เคยสดใส สีสันสวยงาม
วันนี้กลายเป็นเพียงแค่ดอกไม้จันทร์
เพื่อเตรียมไว้วางหน้าพระบรมศพของพ่อ
เป็นครั้งสุดท้าย....

ด้วยรัก.
ขอน้อมรำลึกถวายความอาลัย
แด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช

ข้าพเจ้า นาย ณนท์ ทิมภินันท์ และครอบครัวทิมภินันท์
๑๓ ตุลาคม ๒๕๖๐


ปล. ผมทำไฟล์ภาพนี้เป็นภาพขนาดพอดีกับ Cover Facebook นะครับ
ถ้าสนใจสามารถนำรูปนี้ไปใช้ได้นะครับ