ประสบการณ์ชีวิตล้วนๆครับ ผมเด็กอายุ 17 ที่มีเชื้อ HIV !

ชีวิตไม่ได้สวยงามครับ อยากแบ่งปันเพื่อนๆที่รักสนุก แล้วไม่ป้องกัน (ส่วนตัวผมเป็นชายรักชาย) แต่สิ่งนี้จะนำมาเป็นอุทาหรณ์สำหรับทุกเพศ ทุกวัย ผมเกิดปี 2543 ปัจจุบันอายุ 17 ย้อนไปเมื่อปี 58 ผมได้เข้าไปเรียนในสถานศึกษาเอกชนใน จ.ชลบุรี (ผมเป็นคนนอกพื้นทีครับ) ผมเป็นเด็กเกเร ไม่ใช่เกเรเรื่องเรียนนะครับ เกเรเรื่องคู่นอน ก็หาคู่นอนใหม่เรื่อยๆ โดยไม่ป้องกัน จนมาถึงวันนึง เมื่อกลาง-ปลายปี 58 ผมกลับมาบ้านที่ ตจว. ผมไม่มีอาการต้องสงสัย แต่ผมรู้ตัวดีว่าเสี่ยง เลยไปตรวจที่คลินิกแห่งหนึ่ง พบว่า เลือดผมเป็นบวก ตอนแรกๆก็ใจเสียนะครับ แต่พอบอกพ่อแม่ คนในครอบครัว ท่านเข้าใจผม ห่วงผมมากๆ ผมจึงถามเรื่องการรักษา จนได้คำแนะนำจากพนักงานที่คลินิก แล้วผมก็มาเริ่มรับยาต้าน HIV ที่ ร.พ.แห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี ผมก็ยังคงมีสภาพจิตใจที่ดี ชีวิตแฮปปี้ ได้ดูแลตัวเอง ตั้งแต่ทราบว่ามีเชื้อจนถึงปัจจุบันปี 60 ผมป่วยเป็นไข้หวัดแค่ 2ครั้ง ผมเริ่มออกกำลังกาย ทานอาหารเสริมสมุนไพร (ปัญจขันธ์ หรือเจียวกู่หลาน) และผมก็ยังคงมีสุขภาพที่ดีมาตลอด ยังคงทานยาตรงเวลาตลอด ไม่เคยเหรดเวลาทานยาแม้นาทีเดียว เพราะผมทานสูตร EFV+TDF+3tc ซึ่งทานเวลาเดียว สิ่งที่ผมตั้งกระทู้ขึ้นมา เพื่อจะเตือน!ทุกท่านให้เป็นอุทาหรณ์ และใฟ้กำลังใจผู้ติดเชื้อด้วยกัน จนตอนนี้ 2ปีกว่าๆละที่ผมทานยาต้าน ร่วมกับอาหารเสริมสมุนไพรมา CD4 ขึ้นเรื่อยๆ (ปัจจุบัน CD4 = 922) ค่า VL ต่ำกว่า 20Copy มาเรื่อยๆ สุขภาพกาย สุขภาพจิตผมดีมากๆ ขอเป็นกำลังใจ และอุทาหรณ์ให้ทุกๆท่าน อย่าทำก่อนที่จะคิด ให้คิดก่อนค่อยทำนะครับ คิดถึงหน้าพ่อแม่มากๆ จะได้ไม่มานั่งเสียใจทีหลัง ส่วนเพื่อนๆที่ติดเชื้อไปแล้ว แน่นอน ชีวิตไม่ได้สวยงาม เรากลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราสามารถทำปัจจุบันให้ดีได้นะครับ ท้ายนี้ผมขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านครับ รักทุกคนในความรักของพระเจ้าครับ ขอบคุณที่อ่านครับ. ☺🙏
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่