สวัสดีค่ะ เราขอแชร์เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเราเองนะคะ คือเราแอบชอบเพื่อนสนิทมาตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้จัก มา7 ปี เราสนิทกันมาก เพื่อนเราเป็นผู้ชายเราเป็นผู้หญิงเวลาไปไหนไปด้วยกันตลอดสนิทกันถึงขั้น นอนห้องเดียวกันที่สำคัญเพื่อนคนนี้ดูแลเราดีมาก แม้กระทั้งเราปวดประจำเดือน หายาหาถุงน้ำร้อนมาให้ แอะๆอย่าเข้าใจผิดเราเป็นเพื่อนกันจริงๆไม่มีอะไรเกินเลย เขาเป็นผู้ชายที่ดีมากให้เกียรติผู้หญิง ดีจนเราคิดไปไกลกว่าเพื่อนเราก็ทำทุกอย่างเพื่อเขาเหมือนกัน แล้วเราก็ได้มาทำงานทีเดียวกันเหมือนกัน ทุกครั้งที่เขามีปัญหาเรื่องผู้หญิงหรือเรื่องอะไรก็เข้ามาหาเราให้เราปลอบ แล้วชอบพูดว่าเจอใครๆไม่มีใครดีเท่าเราเลย เขาบอกว่าเราเหมาะสมที่จะเป็นแฟนมากกว่าเพื่อน สายตาที่มองเรา เขาหนักแน่นมาก เราก็พูดกลับไปว่า ลองเป็นแฟนมั้ยล่ะ เขาก็พูดแล้วหัวเราะว่า อย่าอำนะเดี่ยวหวั่นไหวจริง คือ เราก็ชอบแกล้งชอบเล่นอะไรประมานนี้ จนเขามีแฟนรุ่นน้อง ทุกครั้งที่เขาจะไปไหนมาไหนกับน้อง เขาขออนุญาติเราก่อนเสมอ เราก็งง ว่าทำไมเขาต้องทำแบบนี้ เราโครตอึดอัด เลย รุ่นน้องที่เป็นแฟนกับเขาก็ไม่ค่อยชอบเราเท่ารัย เพราะเห็นเขาสนิทกับเรา จนเราบอกเพื่อนเราไปว่า ถ้ามีไรก็ไลน์มานะอย่าโทรมาบ่อยตอนนี้เราอยู่กับแฟนอ่ะ กลัวจะมีปัญหา ทั้งๆที่จริงๆเราไม่มีใครนะ ตัดบทพูดไปงั้นแหละ เพื่อนเราก็ตกใจว่าไปมีแฟนตอนไหน จนเพื่อนเราเค้นถามเราให้ได้ว่าเราไปมีแฟนตอนไหน เราก็บอกมันไปว่า เราคุยกับพี่คนนึงมาพักใหญ่เเล้วแต่เราไม่อยากให้ใครรู้เพราะคนที่เราคุยด้วยเป็นทอม กลัวคนอื่นจะมองเราไม่ดี จนเรากับพี่เขาคบเป็นแฟนกัน แล้วก็ย้ายไปอยู่ด้วยกัน พูดจบเพื่อนก็ อุทาน ด้วยคำติดปากมัน มันก็บอกว่า ที่อยู่กับกูตั้งนานว่าละทำไมไม่หวั่นไหวเลยเพราะชอบแบบนี้นี่เอง เราก็ตอบสั้นๆด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดว่า อืม ทั้งที่จริงๆแล้วเราสร้างเรื่องมาทั้งหมด ไม่เป็นความจริงเลยเรื่องที่เราไปอยู่กับแฟน
และแล้วเรากับเพื่อน ก็เริ่มห่างกันแต่มันก็มาหาเราทุกวัน นัดเจอ จนเราลองแซวและคุยกับรุ่นที่พี่คณะที่เป็นทอม แซวไปแซวมารุ่นพี่ก็ได้มาเป็นแฟนกัน ถามความรู้สึกตอนนั้นมันไม่ได้ตื่นเต้น ไม่ได้ใจหวิวๆเหมือนตอนที่อยู่กับเพื่อน เเต่รุ่นพี่ทอมดูแลเราดีมาก เป็นเพราะผู้หญิงด้วยกันด้วยแหละ
เรากับรุ่นพี่ทอมคบกันได้ 1ปีก็เลิกกัน เพื่อนก็รู้ความเคลื่อนไหวเราทุกอย่างเราไม่อยากเปิดใจรับใครเข้ามาเลย แม้ว่าความรู้สึกแอบรักเพื่อนนี้มันเริ่มโอเคเพราะเวลาเยียวยาได้นั้น แต่ทำไมเราไม่สามารถคุยกับผู้ชายคนไหนได้เลย ไม่สามารถเปิดรับผู้ชายคนไหนได้เลย ลองคุยกับใครหน้าเพื่อนสนิทก็ลอยขึ้นมา ตอนนี้เรากลับหันมาคุยกับผู้หญิง หันมาคุยกับทอม จนใครๆก็มองว่าเราเป็นดี้มาตลอด
ตอนนี้เราออกจากงานประจำที่ทำด้วยกันกับเพื่อนสนิทมาได้ 2ปีแล้ว แล้วหนีมาทำงาน ตจว.และรับงาน รีวิว รับเล่นMV บ้าง รับงานPC MC ใช้ชีวิตแบบเที่ยว ลั่นล้ากับเพื่อนผู้หญิง มองภายนอกเราสดใส แฮปปี้ แต่ความรู้สึกนี้มันจุกอก ตลอดเวลา ต้องทำยังไงดีค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจบขอบคุณทุกคมเม้นล่วงหน้าจร้า
ทำไงดี?เพราะเขาคนเดียวที่ทำให้ไม่กล้าคุยกับผู้ชายคนอื่นอีกต่อไป
และแล้วเรากับเพื่อน ก็เริ่มห่างกันแต่มันก็มาหาเราทุกวัน นัดเจอ จนเราลองแซวและคุยกับรุ่นที่พี่คณะที่เป็นทอม แซวไปแซวมารุ่นพี่ก็ได้มาเป็นแฟนกัน ถามความรู้สึกตอนนั้นมันไม่ได้ตื่นเต้น ไม่ได้ใจหวิวๆเหมือนตอนที่อยู่กับเพื่อน เเต่รุ่นพี่ทอมดูแลเราดีมาก เป็นเพราะผู้หญิงด้วยกันด้วยแหละ
เรากับรุ่นพี่ทอมคบกันได้ 1ปีก็เลิกกัน เพื่อนก็รู้ความเคลื่อนไหวเราทุกอย่างเราไม่อยากเปิดใจรับใครเข้ามาเลย แม้ว่าความรู้สึกแอบรักเพื่อนนี้มันเริ่มโอเคเพราะเวลาเยียวยาได้นั้น แต่ทำไมเราไม่สามารถคุยกับผู้ชายคนไหนได้เลย ไม่สามารถเปิดรับผู้ชายคนไหนได้เลย ลองคุยกับใครหน้าเพื่อนสนิทก็ลอยขึ้นมา ตอนนี้เรากลับหันมาคุยกับผู้หญิง หันมาคุยกับทอม จนใครๆก็มองว่าเราเป็นดี้มาตลอด
ตอนนี้เราออกจากงานประจำที่ทำด้วยกันกับเพื่อนสนิทมาได้ 2ปีแล้ว แล้วหนีมาทำงาน ตจว.และรับงาน รีวิว รับเล่นMV บ้าง รับงานPC MC ใช้ชีวิตแบบเที่ยว ลั่นล้ากับเพื่อนผู้หญิง มองภายนอกเราสดใส แฮปปี้ แต่ความรู้สึกนี้มันจุกอก ตลอดเวลา ต้องทำยังไงดีค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจบขอบคุณทุกคมเม้นล่วงหน้าจร้า