ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ. แค่เป็นสะใภ้ที่ดี ห่วงใยแม่สามีเหมือนแม่ของเรา. แต่ขอแนะนำว่าถ้าเป็นสะใภ้จีนที่ทำงาน ทำเงินได้จะดีที่สุดค่ะ

ตอนแรกเราเองก็เข้ากับแม่สามีและพี่สะใภ้ไม่ได้เลย. ถึงขั้นไม่พูดกันหลายปี.   ที่ได้แต่งงานเพราะสามีเขาเลือกเรา. และครอบครัวขัดเขาไม่ได้ก็เท่านั้น.  เราเองก็คิดมากเรื่องนี้ไม่ยอมแต่งด้วยจนปีสุดท้ายเลย (แฟนเราเคยผูกดวงเราตอนสมัยคบกันใหม่ๆ ว่าต้องแต่งก่อนสามสิบค่ะ.  ชีวิตการเป็นแฟนเลยมีเดทไลน์)

แต่เราตั้งใจว่าเราจะพูดให้น้อย ทำให้มาก. ผู้ใหญ่พูดอะไรก็ฟังๆไว้.  โชคดีที่เราอยู่คนละบ้านกับแม่สามี. เราจะคอยจัดเตรียมทุกอย่างให้บ้านแม่สามีเวลาไปเยี่ยม. เงินทองที่จัดให้แม่สามีจะเยอะกว่าที่บ้านแม่ตัวเองเสมอ. ไปถึงก็ช่วยทำงานบ้านทุกอย่าง.   และที่สำคัญเราจะดีกับญาติพี่น้องของแม่สามีทุกคน.  เช่นช่วยถือของ. พยุงเดินบันไดตลอด. พี่น้องท่านเลยมักจะชมเราให้แม่สามีฟัง

พอแม่สามีเจ็บป่วย. ลูกท่านไม่ว่าง. เราก็เป็นธุระดูแลรับส่งหาหมอ จ่ายเงินแทน.  สุดท้ายท่านชมเราต่อหน้าหมอว่าท่านโชคดีที่ได้ลูกสะใภ้ดีค่ะ