เราเป็นผญ. ที่ชอบทรงผมเดรทล็อคมานานตั้งแต่ตอนเรียน (ด้วยเหตุผลที่อาจจะเรียนศิลปะมาตั้งแต่เด็กๆด้วยมั้ง)
คือไม่มีใครสนับสนุน ไม่มีใครอยากให้ทำ ทุกคนบอกว่าเดิมๆอะดีแล้ว!
แต่คือด้วยความชอบ ! ชอบล้วนๆ หลังรับปริญญาได้ไม่ถึง10วัน เราตัดสิ้นใจไปทำทันที เพราะคิดแค่ว่าตอนนี้เรารับผิดชอบตัวเองได้แล้ว เราหมดหน้าที่ที่ต้องทำแล้ว เรามีงานทำมีเงินใช้ไม่ขอเงินที่บ้าน ไม่มีข้ออ้างอะไรที่จะมาขัดขวางได้แล้ว
เราพยายามหาความรู้ ซึ่งมีน้อยมากกกกกกก ข้อมูลภาษาไทยน้อยสุด ก็อาศัยอ่านและดูยูทูปของเมืองนอกเอา ก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้มาก แต่ก็ดีกว่าไม่รู้อะไรก็ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเดรทล็อคเลยจริงๆนั้นแหละ 😓
คืออ่านเยอะนะ อ่านไปถึงต้นขั้วทีมาลัทธิของผมทรงนี้ คือจริงจังหนักมากก

ถึงเวลาละ ก็คิด คิด ไอ้ที่คิดคือไม่ใช่ลังเลว่าจะไม่ทำนะ แต่คือแอบไปถามเจ้านาย(ซึ่งเอาจริงๆก็ไม่ได้มีผลอะไรหรอกแต่ก็ด้วยความทำงานกันมานานนิดนึงเลยกลัวคนที่ออฟฟิศจะแตกตื่น แต่มั่นใจได้ว่าทุกคนไม่เชื่อว่าเราจะทำจริงๆ) เอ่อเราเป็น Editor,Photographed เลยไม่มีผลกับงานเท่าไร !

สุดท้ายทำ !
ไปที่ร้านในข้าวสาร ก็ปรึกษาพี่ที่ร้านถัก เขาบอกหน้าเราหน้าจะเข้าถ้าทำ บลาๆๆ เอิ่มมันเป็นกลยุทธ์ของทางร้านหรือเปล่า เอ๊ะ 😅
ก็คุยกับคร่าวๆ คุยเรื่องขนาด,สี,จำนวนช่อ,ความยาว,ราคา,วิธีการรักษา สารพัดสิ่งอย่าง
ก็ตกลงทำค่ะ ตอนนั้นเลือกเดรทล็อคเส้นเล็ก คือหารีวิวเยอะมากจนชอบเส้นเล็ก (เล็กประมาณนิ้วก้อย-เล็กกว่านิ้วก้อย)
โอเคตกลงทำ สีดำ ตามผมสีเดิมหลังรับปริญญาอะนะผมยาวประบ่า ก็เลยเลือกตั้งความยาว 35 เซนติเมตร จำนวน 80 ช่อ ราคาจำไม่ได้น่าจะ 6,xxx up ⬆️  (คือทำมาปีกว่าๆแล้ว)
แต่ทั้งหมดมันไม่พีคเท่าใช้เวลาทำ 9-10 ชม. !!!!!!!! 10ชม. จริงๆคือไปตั้งแต่สองทุ่มกลับตีห้า จำได้ว่าเดินเข้าบ้านเริ่มสว่างแล้วอะ!
คือถักกันจนอ้วน! คือลุกไปอ้วกแล้วกลับมาถักต่อ จะหยุดก็ไม่ได้คือจะกลับบ้านแบบไม่เสร็จไม่ได้มันตลกมาก แล้วฟิวแบบเลิกงานหกโมงเย็น เดินทางไปกว่าจะถึง นั่งถักข้าวก็กินไม่ลง เหมือนโดนดึงหัวอยู่ตลดเวลามันชาๆ คันๆ ปวดบ้าง แบบสภาวะจิตใจก็แย่ มันกดดัน เครียดนะ แบบลุกไม่ได้ นั่งนิ่งๆ ใจก็อยากจะเสร็จๆสักที แบบจำได้ว่าถอดใจไปหลายรอบ ง่วง เหนื่อย ล้า เมา สารพัดฟิว คือหลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมา คือนับถือในความอดทนของตัวเองมาก ปกตินั่งทำงาน 8 ชม. ก็แทบตาย โอ้ยยยยทรมานสุดในชีวิตแล้ว!
แต่พอเสร็จก็ถามว่าได้ชื่นชมตัวเองไหม เปล่าจ้า หลับสลบ แต่ก็ไม่ได้นานก็ตื่นด้วยควาทไม่ชินเพราะมันเจ็บตอนนอน แบบขยับหัวก็รั้งๆดึงๆ คือสภาพซอมบี้มาก
ก็ใช้ชีวิตมาได้ไม่ถึงเดือนอะ รู้สึกเดรทล็อคมันสั้นล อาจจะเพราะเราสระผมบ่อยและเดิมทีผมก็ตรงมากเส้นเล็ก มันเลยหลุดจ้าาาาาา แบบมันหลุดเป็นเส้นๆออกมา หล่นตามพื้นนี้เต็มเลย เอาค่ะปรึกษาช่าง กลับไปซ่อม ช่างแนะนำให้ใส่น้ำยาดัด!
ด้วยความ 80 เส้นเล็ก ซ่อมลำตัวและโคนทั้งหัว ใส่น้ำยาดัด ต่อเพิ่มเส้นที่สั้นมาก ราคา น่าจะ 3,xxx-4,xxx  จำไม่ได้เหมือนกัน แต่พีคสุดตรงเวลาอีกนี้แหละ ล่อไป 12ชม. โอ้ยยยยแม่เจ้าชีวิตนี้เกลียดการซ่อมเดรทล็อคมากที่สุดมันเอาวันหยุดฉันไปปปปปป
ก็โอเค แต่ความพินาศคือ ผมเก่าของเราก่อนรับปริญญา เรากัดผมสีแบบเกือบขาวเลยอะ แล้วมาโดนน้ำยาดัด พินาศค่ะ ! ถามว่าปรึกษาช่างไหม ทำค่ะ แต่เขาบอกไม่เป็นไร ความไม่รู้ ไม่มีข้อมูลมาก่อน " เชื่อค่ะและก็ค่ะ" (ตอนแรกที่ไม่ใส่เพราะกลัวเพราะรู้สภาพหัวตัวเองและกลัวจะทนได้ไม่นานเลยไม่ใส่น้ำยาดัด) เริ่มรู้สึกว่าผมแห้งช้ากว่าปกติ เอาแล้วค่ะ ผมนิ่มๆ คือไอ้ที่เขาเรียกว่าเป็นวุ้นๆอะ ชัดเลย ถามเขาจะขาดไหม จำได้ขึ้นใจ "ไม่ขาดหรอก!"
ขอโทษเหอะค่ะ ไม่ถึงเดือน ขาดติดมือมาเลยทุกครั้งที่สระผม บางทีมีสระๆอยู่ขาดมาเลยค่ะ ไดร์ฟก็ขาด โอ้ยยยยเครียดค่ะ โทรไปปรึกษาร้านจะเข้าไปซ่อม คือสภาพทุเรศมาก การตอบรับของทางร้านคือ ติดลูกค้า! แล้วคือเราจะใช้ชีวิตกับผมขาดๆแบบหนูแทะไม่ได้! (ในส่วนของร้าน เสียความรู้สึกหลายรอบมาก จะไม่ข้อพูดถึง) ตอนนั้นแบบทน และรู้สึกเฟลมากหัว หมด
แต่ถามว่าถอดใจไหม! Noค่ะ เดินหน้าลุยต่อ ไปซ่อมร้านอื่น ก็ได้ความรู้ไหม ร้านเขาไม่ทำเส้นเล็กให้ลูกค้าเอ๋ย ไม่เคยใส่น้ำยาดัดเอ๋ย คือเจ็บจุกมาก (คิดได้ดีที่สุดว่ามันเป็นแค่ประสบการณ์เรียนรู้ไป !) ตอนนั้นแบบชีวิตสระผมสามวันยังไม่เแห้ง ไม่ดึงผมก็ขาดออกติดมือมา ผมหดสั้น พอแห้งก็กรอบเกรียมหักเป็นเส้นเล็กๆหลนเต็มไปหมด ! เฟลอีก เสียใจ เศร้า เสียตังค์อีกประมาณ 1,8xx!

ก็อยู่มา ถนอมมาได้ 5 เดือนกว่าระหว่างนั้นก็ลองฝึกถักเอง
คือทำได้อะ เลวซื้อผมมาซ่อมเอง (ค่าผม500) ต่อไปซ่อมไปโอเคดีขึ้น แต่ผมกัดเจอน้ำยาดัดมันไม่มีทางแก้ได้เลยตัดสินใจสั่งเดรทล็อคมา แก้เอง พยายามรักษาผมเดิมในส่วนที่ยังไหว ! ตอนนั้นสั่งมาราวๆ 3,xxx กว่า ไม่แน่ใจ เราพยายามแก้จนหมดทุกอย่างดีขึ้น แห้งไวขึ้น ดีขึ้นเลยแหละ!
แต่ด้วยความเส้นเล็กยังไงก็ขาด ทุกครั้งที่สระผมจะหลุดออกจากกัน หลุดเยอะแบบไม่สวยแล้ว
เอาไงละ ไปซ่อมอีก ตอนนั้นจำรายละเอียดไม่ได้ก็ไม่ต่ำกว่า7-8 ชม. ราคาด็น่าจะ 3,xxxUpอีกแหละ
ตอนนี้พีคสุดหลุดจากโคนผมเป็นเส้นๆเลย มี 83 เส้นเหลือประมาณ40เส้นอะ!!!!
จนในที่สุดตัดสินใจทำเส้นใหญ่ เคลียทุกอย่างหมด อยากทำให้ดีที่สุด !
แบบตอนนั้นอยากจะพออยากจะหยุดไม่ไหว ไม่อยากทน เบื่อ เสียเงิน เสียเวลา เสียใจ ร้านก็แย่
แต่ถามว่ายอมทิ้งไหม?
ไม่ค่ะ เดินหน้าต่อหาข้อมูลช่างที่ดีๆ เกือบซื้อตั๋วบินไปทำที่ภูเก็ตอะตอนนั้นแบบบ้ามาก
จนมากลายเป็นเส้นใหญ่ 23 เส้น จาก 80 !!!! เส้นเท่านิ้วโป้ง(ยังไงคือไม่ขาดแน่) ยาว 45 เซนติเมตร เส้นละ 80 คิดค่าแกะผมเก่าที่หลุดเยอะแล้ว 800 บาท ก็โดนไป ไม่น้อยตั้ง 2,6xx บาทไทย
เวลาก็น่าจะ 5-6ชม. นี้แหละคือดีใจมาก ดีใจสุดแบบไม่นานแล้ว เอาละ อีกสักรอบ! (ก็คนมันชอบอะ!)

เง้ยคือมันลงตัวเว้ยยยยยย อยู่มาสองเดือนกว่าก็ไปซ่อมเพราะต้องไปถ่าย บปช.ใหม่ เลยไปซ่อมก็โอเค
จ่ายแค่ 1,8xx อีผีแต่ล่อไป 8ชม. อีก ก็โอเค คงจะเริ่มชินแล้วละ!
จนถึงตอนนี้ปีกว่า นิดหน่อยก็อาศัยซ่อมเอง พยายามรักษาผมจริง อยากมีเดรทล็อคธรรมชาติมากกว่า อดทน ทนก่อน


เชื่อไหมละ ว่าทนจริง! เสียได้ทั้งเงินมากมาย เวลา วันหยุด บลาๆๆ

นอกจากปัญหาส่วนตัวในเรื่องของเดรทล็อค
ปัญหาสังคม คำถามบ้าบอ ความขี้สงสัยของคน และอีกมากมาย
สระผมได้ไหม , กลับมาเหมือนเดิมได้ไหม , ทำมาเท่าไร , ไม่กลัวเป็นโรคหรอ บลาๆ
อันนี้แค่น่ารำคาญเบาๆ  มีประเภทรังเกียจนะ เหยียดเลยแหละ จำได้ไปนั่งร้านผมไปโดนผญ ข้างหลังแสดงอาการแบบอี้อะ คือรังเกียจเลยแหละ (โมโหมากตอนั้น) ว่ากุ้ยมั้ง เรียนไม่จบ แบบมองเราแย่ๆ สถานที่อื่นที่ไม่ใช่ข้าวสาร คือคนมองแย่มาก (ทำให้รู้ว่าสังคมไทยยังตัดสินคนที่ภาพลักษณ์ภายนอกจริงๆ) ไปทำงานยายๆแก่ๆสงสารคิดว่าเป็นมาตั้งแต่เกิด 555+
เราก็ไม่สนนะ มั่นใจเข้าใส่ หลายคนก็ชมนะ ว่าเข้ากับหน้า ดีใจสุดคือมีคนบอกว่า เราดึงความเป็นตัวเองออกมาได้สุด  หลายๆคนที่ชื่นชมก็ช่วยกันตอกกลับ ที่ชอบสุดก็ "ผมทรงนี้ดูแลรักษาแพงกว่าผมปกติของคุณอีก " ยังไงก็ทำให้รู้ว่าสังคมไทยยังชื่นชมคนที่กล้าเป็นตัวเอง!

เพราะความชอบสุด เราถึงทนและทำได้นานและผ่านอะไรมาได้เยอะขนาดนี้ (ปล. หลายๆคนยังมีพนันกันว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหนไม่มีใครคาดคิดว่าจะถึงปีด้วยซ้ำ!
แต่เราจะแต่งงานและเก็บเดรทล็อคไว้ให้ลูกเราดู !