สวัสดีค่ะ นี้เป็น กทร ที่พึ่งเคยเขียนขึ้นมาเลย นี้เป็นเรื่องของจขกท.เอง เป็นเรื่องสั้นๆที่เกี่ยวกับการเรียน
เราเรียนที่ รร ในจ.หนึ่ง(ขอไม่ระบุชื่อค่ะ)
    เราอยู่ในห้องที่มีการเรียนเข้มข้น เราก็ไม่ค่อยเรียนพิเศษหรอกคะ แต่โดนบอกให้เรียนเพื่อนลากไปบ้าง มีวันนึงค่ะเราได้คุยกับแม่ ในเรื่องการสอบ เราก็ตอบแบบเบี่ยงๆไปว่าครูยังไม่บอกเพราะเราไม่กล้าที่จะบอกท่าน เพราะกลัวท่านโกรธ ท่านจะตี ท่านจะด่า
    เราเกลียดมาก เรื่องการโดนเปรียบเทียบ เราช้ำใจเราคิดในใจตลอดนะ ทำไมชมคนอื่นตลอด ไม่ให้กำลังใจบ้าง ??
บางทีเราก็อยากให้ท่านชมบ้าง เราก็น้อยใจ วันนึงเราได้คะแนนคณิตน้อยมากๆท่านก็บอกทำไมได้เท่านี้ ท่านพูดแบบตะโกน เราก็ทนๆฟังไปไม่เถียง เราฟังจนน้ำตาไหลออกมาแต่พยายามไม่ให้ท่านเห็น จนมีวันนึงท่านไปสมัครที่เรียนนู้นที่เรียนนี้ เหมือนท่านจะหวังดีแต่เรากลับไม่ดีเลยรู้สึกเหมือนโดนกดดันนิดๆ
   เราทะเลาะกับแม่หนักมากค่ะ ท่านฟาดเราเต็มที่เลย เราก็พยายามบอกว่าขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราร้องไห้จนตาบวม เพื่อนก็ถามเป็นไร ก็เลยบอกๆไป
เพื่อนก็ให้กำลังใจไม่ต้องคิดมาก  
ทุกวันนี้ที่เขียนแม่ก็ยังไม่พอใจในตัวเราเลย เราอยากให้ท่านเลิกกดดัน ปล่อยเราบ้าง เราอยากเรียนเรื่องที่เราถนัด ทุกวันนี้ยังกลัวเลยค่ะว่าสอบติดนู้นติดนี้ไหม เห้อท้อมากค่ะ ขอคำแนะนำทีT T