ก้อตามหัวข้อเลยค่ะ...
แฟนเราเป็นคนงี่เง่ามากคนนึง ขี้หึงแบบไร้ขีดจำกัด พาลไปทั่ว จนเราเหนื่อยหน่าย เอือมระอากับพฤติกรรมนี้มาก
เราทำงานที่ไหนก้อตาม จะต้องคิดว่าเรามีชู้เสมอไป  พาลไปด่าเพื่อนเราหลายคน รุ่นพี่ที่ทำงาน ไม่เว้นชายหญิง
เราทำงานแบกภาระอยู่คนเดียว เราว่าเราก้อเหนื่อยมากแล้ว ยังต้องมาเจออะรัยแบบนี้อีก แล้วมันมีที่ไหนที่เราจะนั่งพักได้บ้าง
เค้าทำงานบ้าง ไม่ทำงานบ้าง แล้วแต่อารมณ์ ( ส่วนมากไม่ทำ ) เราแบกคนเดียว เราก้อเหนื่อย เราก้ออยากพัก ทั้งรถ บ้าน ลูก กลายเป็นเราที่เป็นเสาหลักของบ้าน
เราทำงานกินเงินเดือน เค้าก้อด่าเราทุกวันว่า โง่ ทำอย่างอื่นไม่เป็น ทำอะรัยที่มันได้เงินเยอะๆไม่เป็นหรอ ปัญญาอ่อน เราฟังทุกวัน
จนวันนึง เรากลับกลับไปว่า ถ้ากูไม่มีเงินเดือน ป่านนี้ตายยกบ้านแล้ว แล้วล่ะฉลาดนักหนา ทำรัยได้บ้าง มันก้อไล่เราออกจากบ้าน เอ้ย กูจ่ายค่าบ้านนะโว้ย
มั๊ยควรจะออกไป
เค้าสั่งให้เราทำโน่นทำนี่ตลอดเวลา ถามว่าให้กูนั่งพักบ้าง ให้กูผ่อนคลาย ให้กูทำงานอดิเรกของกุบ้างได้ป่ะ คนเรามันต้องพักผ่อน กูไม่ใช่คนรับใช้
บางทีเราก้อคิดนะ ว่าอยากจะไปพักสมองไกลๆซักพัก แต่ถ้าเราหยุด ภาระที่เรามีล่ะ ใครจะรับผิดชอบ...
แล้วทำยังงัยได้บ้าง เราถึงจะไปจากจุดๆนี้ได้ เค้าไม่เคยเข้าใจความเหนื่อย หรือความรู้สึกของคนอื่น เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางเสมอ...
เหนื่อยเหลือเกิน...อยากร้องไห้เสียงดังๆๆๆๆๆๆๆ ( แต่ทำได้แค่นิ่งเฉย )
อึดอัด ทรมาน เจ็บปวด เหนื่อยล้า ทำงัยดี ?????  
อีกหน่อยคงเป็นโรคซึมเศร้า แล้วตายไป....