สวัสดีค่ะ กระทู้พาร์ทนี้ อาจไม่ค่อยมีเรื่องราวเกี่ยวกับพี่สิงจะมาอัพเดตสักเท่าไหร่ แต่แค่จะมาอัพเดตเรื่องของหนู หายไปนานไม่ใช่ว่าไม่ฝันถึงนะคะ ยังคงฝันถึงอยู่บ่อยครั้ง หลากหลายเรื่องราว วันนี้จะมาอัพเดตเรื่องของหนูอย่างที่หลายๆคนได้อ่าน ก็สรุปง่ายๆนะคะ ตอนนี้หนูกลายเป็นเด็กซิ่วและทำงานเก็บเงินอยู่ค่ะ ปีนี้ตั้งใจไว้ว่าจะสอบคณะเภสัชเหมือนเดิม และจะสอบนิเทศศาสตร์ จุฬาเพิ่มด้วย และก็ศิลปกรรมศาสตร์ของมศวด้วย อย่างน้อยก็ยังมีคณะที่ชอบอยู่ในตัวเลือก จนมาเมื่อต้นเดือนปัญหาที่ไม่เคยสิ้นสุดก็ยังคงเข้ามาคือเรื่องค่าใช้จ่ายภายในบ้าน จะบอกว่าเรายังเด็กไม่ใช่หน้าที่ก็ไม่ได้ เพราะเราเองก็โตแล้ว เป็นลูกคนโตด้วย พ่อก็ไม่สบาย แม่ก็ไม่สบาย ร่างกายไม่แข็งแรงกันทั้งคู่ เงินเก็บก็แทบไม่มีเพราะหนี้สินท่วมตัว หนูเลยเริ่มมีความคิดเห็นที่เริ่มสวนกันไปมาระหว่าง
                   1.ทำงานต่อไปเรื่อยๆ เก็บเงินจนตั้งตัวได้ จนพอจะเลี้ยงพ่อแม่และส่งตัวเองเรียนได้ค่อยกลับไปเรียนซึ่งตอนนั้นก็คงอายุเข้า 26-30 ปีไปแล้ว แต่การเรียนไม่มีใครบอกว่าสายไปนี่เนาะ (ถึงแม้สภาพจิตใจยังไม่เข้มแข็งพอที่จะไม่ได้เรียนก็เถอะนะ อยากบอกว่าร้องไห้ทุกอาทิตย์ค่ะ เด็กที่รักเรียนมาตลอด ทำเกรดได้ดีตลอด ทำกิจกรรมได้ดีตลอด ต้องมาหยุดเรียน ช็อกไม่น้อยเลยนะ)
                   2.สอบให้ติดในคณะที่อยากเรียน แล้วมุ่งหน้าเรียนไปเลย แล้วใช้จ่ายอย่างประหยัดเอา ถึงแม้จะจนหน่อยแต่ก็สู้เรียนต่อไป แล้วค่อยออกมาทำงานใช้หนี้ทีหลัง
อยากขอคำแนะนำจากทุกๆท่านหน่อยนะคะ
ปล.ตอนนี้หนูสอบตำรวจชั้นประทวนสายอำนวยการตามที่พ่อขออยู่ค่ะ ผ่านหรือไม่ก็ไม่รู้แต่ก็ตั้งใจและทำเต็มที่ให้พ่อ แต่ถ้าติดขึ้นมาไม่รู้จะตัดสินใจยังไงเพราะหนูไม่ชอบอาชีพตำรวจถึงแม้พ่อหนูจะเป็นตำรวจก็เถอะ มันไม่ใช่อาชีพหรืองานที่ทำแล้วมีความสุขเลย จะบอกว่าลองก่อนอาจมีความสุขก็ได้ ด้วยความที่พ่อเป็นตำรวจโตมากับสถานที่ทำงานเหล่านี้แทบจะเห็นทุกห้องทำงาน เรียกว่าเหลือห้องเดียวที่ยังไม่เคยเข้าไปดูการทำงานเลยคือห้องขังนี่แหละค่ะ มันยิ่งทำให้รู้เลยว่าเราไม่ชอบงานเหล่านี้ เราไม่มีความสุขแน่ๆกับสิ่งเหล่านี้ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ว่าถ้าติดหนูควรทำยังไง

ส่วนเรื่องพี่สิง ไว้ถ้ามีโอกาสจะมาแชร์ความฝันให้ได้อ่านกันอีกนะคะ ยังคงฝันถึงอยุ่เสมอค่ะ สู้ๆ #พีรญา #SotusS

                                                                                                                   ขอบคุณนะคะที่ติดตามกระทู้ของเด็กเพ้อเจ้อคนนี้
                                                                                                                                         น้องออม
                                                                                                                        10  ตุลาคม  2560   (21.39 น.)