ไม่ได้อยากถามอะไรใคร
แค่อยากเล่าประสบการณ์ชีวิตให้ฟัง
แต่ตั้งกระทู้เล่าเรื่องไม่ได้
ความภูมิใจสูงสุดของการศึกษา... #ปริญญาตรี
มีคนหลายคนถามว่าจบแล้วจะเรียนต่อไหม
ขอตอบได้เต็มปากเลยค่ะว่า ไม่!!
เพราะกว่าจะมาถึงวันนี้ ต้องผ่านอะไรมามากมาย
อยากจะเล่าให้ฟังแบบย่อๆ
จุดเริ่มต้นของการเรียน...
มันเริ่มมาจากการเรียน กศน. ม.ปลาย
ในช่วงเริ่มเรียนพอจะมีคนเลี้ยงลูกให้อยู่บ้าง
แต่หลังๆ ต้องหอบลูกไปเรียนเกือบทุกอาทิตย์
พอเรียนได้ปีกว่ารู้สึกท้อใจกับชีวิตจนไม่อยากไปเรียน
เพราะรู้สึกว่าเหนื่อยมาก ต้องขอบคุณอาจารย์ในวันนั้นที่โทรมาตามให้กลับไปเรียน และคอยให้กำลังใจเสมอ
จนจบมาได้
พอจบม.ปลาย จึงตัดสินใจต่อ ปวส. นั้นคือการเพิ่มภาระที่หนักขึ้นให้ตัวเอง เพราะค่าใช่จ่ายค่อนข้างสูง แต่ก็นะ!
ไหนๆก็ไหนๆและ กัดฟันเรียนไปเถอะ ยังไงมันต้องจบ
ช่วงนั้นลูกโตขึ้นแล้วพอที่จะช่วยตัวเองได้แล้วจึงจ้างคนเลี้ยงลูกให้ในวันที่ไปเรียน(คิดค่าจ้างโหดพอตัว)
ไหนจะค่าเลี้ยงลูกไหนจะค่าเทอมไหนจะส่งรถแถมพ่วงบัตรเครดิตไปอีก แต่สุดท้ายแล้วก็จบปวส.มาจนได้
พอจะต้องต่อป.ตรีขอบอกเลยว่าคิดเยอะมากกกก
ตอนเลยตัดใจและว่าจะไม่ต่อเพราะค่าเทอมก็ตั้งแสนกว่า ในตอนนั้นคิดเลยว่าส่งไม่ไหวแน่ๆ แต่อาจารย์ที่อยู่กับเรามาตั้งแต่ปวส.ก็ยื่นมือเข้าช่วยในเรื่องของค่าลงทะเบียนเพื่อที่จะให้เราได้เรียนต่อ ต้องขอบคุณอ.อุ้มมากๆนะคะ และปัญหาต่อมาคือเราตกงานแล้วต้องกู้เรียนคือตอนนั้นก็ตัดใจอีกครั้งว่าคงไม่ได้เรียนแล้วถ้ากู้ไม่ผ่าน เราก็ส่งเอกสารไปแบบส่งๆ แต่!! คุณพระคุณเจ้า เราดันกู้เรียนผ่านซะงั้น? ดวงคงส่งให้เราเรียนจิงๆ
เรียนมาเรื่อยๆจน2ปีเห็นจะได้ ผ่านงานและกิจกรรมอะไรมามากมาย มีเพื่อนที่คอยช่วยในเรื่องเรียนก็เยอะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนนะ ที่ช่วยดันกันมาจนจบ
ที่ร่ายยาวมาทั้งหมดไม่ใช่อะไร
แค่อยากจะบอกว่า
คนที่อยู่ในวัยเรียนและมีคนส่งเสียเรื่องการศึกษา
ขอให้คุณจงตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตที่ดีของตัวคุณเอง
ชีวิตหลังการเรียนไม่ได้สนุกแบบที่คุณคิด
คนที่พูดว่าอยากเรียนแต่ขี้เกลียดแบบประมานว่า
"หยุดวันอาทิตย์ทั้งที ขอพักผ่อนบ้างเหอะ"
ใจนั้นก็คิดว่าอยากได้วุฒิเพื่อไปปรับฐานเงินเดือนให้เพิ่มมากขึ้น
แต่ก็นะบ้างคนฐานะทางการเงินและโอกาสในชีวิตมันไม่เท่ากัน ไม่เรียนก็ไม่เดือนร้อนอะไร
และคนที่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน ขอให้เริ่มที่ตัวคุณเองและลุยไปเลย ขอให้ทุกคนรู้ว่าปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ
#สุดท้ายแล้ว
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีอะไรในชีวิตที่ดีมากมาย
ให้บุพการีได้ภูมิใจในตัวของเธอเลย
แถมกำลังสร้างปัญหาใหญ่ให้กับชีวิตของเธออีกครั้ง
แต่อย่างน้อยๆ ลูกคนนี้ก็มีเรื่องให้ภูมิใจและพูดได้เต็มปากแล้วว่าลูกคนนี้ "เรียนจบแล้วนะ"
หนูจะพยายามแก้ในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นให้ดีที่สุด
หนูรู้ว่ามันเหนื่อยและจะลำบากมาก แต่หนูก็จะผ่านมันไปให้ได้ ให้ดีกว่าในครั้งที่ผ่านมา หนูขอโทษนะ และขอบคุณนะที่อยู่เคียงข้างหนูเสมอ
#เรียนจบแล้วโว้ยยยย #ปริญญาตรี #ขอบคุณทุกกำลังใจที่ทุกคนมอบให้ #มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
คุณตั้งใจเรียนมากพอรึยัง?
แค่อยากเล่าประสบการณ์ชีวิตให้ฟัง
แต่ตั้งกระทู้เล่าเรื่องไม่ได้
ความภูมิใจสูงสุดของการศึกษา... #ปริญญาตรี
มีคนหลายคนถามว่าจบแล้วจะเรียนต่อไหม
ขอตอบได้เต็มปากเลยค่ะว่า ไม่!!
เพราะกว่าจะมาถึงวันนี้ ต้องผ่านอะไรมามากมาย
อยากจะเล่าให้ฟังแบบย่อๆ
จุดเริ่มต้นของการเรียน...
มันเริ่มมาจากการเรียน กศน. ม.ปลาย
ในช่วงเริ่มเรียนพอจะมีคนเลี้ยงลูกให้อยู่บ้าง
แต่หลังๆ ต้องหอบลูกไปเรียนเกือบทุกอาทิตย์
พอเรียนได้ปีกว่ารู้สึกท้อใจกับชีวิตจนไม่อยากไปเรียน
เพราะรู้สึกว่าเหนื่อยมาก ต้องขอบคุณอาจารย์ในวันนั้นที่โทรมาตามให้กลับไปเรียน และคอยให้กำลังใจเสมอ
จนจบมาได้
พอจบม.ปลาย จึงตัดสินใจต่อ ปวส. นั้นคือการเพิ่มภาระที่หนักขึ้นให้ตัวเอง เพราะค่าใช่จ่ายค่อนข้างสูง แต่ก็นะ!
ไหนๆก็ไหนๆและ กัดฟันเรียนไปเถอะ ยังไงมันต้องจบ
ช่วงนั้นลูกโตขึ้นแล้วพอที่จะช่วยตัวเองได้แล้วจึงจ้างคนเลี้ยงลูกให้ในวันที่ไปเรียน(คิดค่าจ้างโหดพอตัว)
ไหนจะค่าเลี้ยงลูกไหนจะค่าเทอมไหนจะส่งรถแถมพ่วงบัตรเครดิตไปอีก แต่สุดท้ายแล้วก็จบปวส.มาจนได้
พอจะต้องต่อป.ตรีขอบอกเลยว่าคิดเยอะมากกกก
ตอนเลยตัดใจและว่าจะไม่ต่อเพราะค่าเทอมก็ตั้งแสนกว่า ในตอนนั้นคิดเลยว่าส่งไม่ไหวแน่ๆ แต่อาจารย์ที่อยู่กับเรามาตั้งแต่ปวส.ก็ยื่นมือเข้าช่วยในเรื่องของค่าลงทะเบียนเพื่อที่จะให้เราได้เรียนต่อ ต้องขอบคุณอ.อุ้มมากๆนะคะ และปัญหาต่อมาคือเราตกงานแล้วต้องกู้เรียนคือตอนนั้นก็ตัดใจอีกครั้งว่าคงไม่ได้เรียนแล้วถ้ากู้ไม่ผ่าน เราก็ส่งเอกสารไปแบบส่งๆ แต่!! คุณพระคุณเจ้า เราดันกู้เรียนผ่านซะงั้น? ดวงคงส่งให้เราเรียนจิงๆ
เรียนมาเรื่อยๆจน2ปีเห็นจะได้ ผ่านงานและกิจกรรมอะไรมามากมาย มีเพื่อนที่คอยช่วยในเรื่องเรียนก็เยอะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนนะ ที่ช่วยดันกันมาจนจบ
ที่ร่ายยาวมาทั้งหมดไม่ใช่อะไร
แค่อยากจะบอกว่า
คนที่อยู่ในวัยเรียนและมีคนส่งเสียเรื่องการศึกษา
ขอให้คุณจงตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตที่ดีของตัวคุณเอง
ชีวิตหลังการเรียนไม่ได้สนุกแบบที่คุณคิด
คนที่พูดว่าอยากเรียนแต่ขี้เกลียดแบบประมานว่า
"หยุดวันอาทิตย์ทั้งที ขอพักผ่อนบ้างเหอะ"
ใจนั้นก็คิดว่าอยากได้วุฒิเพื่อไปปรับฐานเงินเดือนให้เพิ่มมากขึ้น
แต่ก็นะบ้างคนฐานะทางการเงินและโอกาสในชีวิตมันไม่เท่ากัน ไม่เรียนก็ไม่เดือนร้อนอะไร
และคนที่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน ขอให้เริ่มที่ตัวคุณเองและลุยไปเลย ขอให้ทุกคนรู้ว่าปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ
#สุดท้ายแล้ว
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีอะไรในชีวิตที่ดีมากมาย
ให้บุพการีได้ภูมิใจในตัวของเธอเลย
แถมกำลังสร้างปัญหาใหญ่ให้กับชีวิตของเธออีกครั้ง
แต่อย่างน้อยๆ ลูกคนนี้ก็มีเรื่องให้ภูมิใจและพูดได้เต็มปากแล้วว่าลูกคนนี้ "เรียนจบแล้วนะ"
หนูจะพยายามแก้ในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นให้ดีที่สุด
หนูรู้ว่ามันเหนื่อยและจะลำบากมาก แต่หนูก็จะผ่านมันไปให้ได้ ให้ดีกว่าในครั้งที่ผ่านมา หนูขอโทษนะ และขอบคุณนะที่อยู่เคียงข้างหนูเสมอ
#เรียนจบแล้วโว้ยยยย #ปริญญาตรี #ขอบคุณทุกกำลังใจที่ทุกคนมอบให้ #มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี