ตอนเช้า ธันวาก็ออกไปทำงาน เราเลยไปช็อปปิง

ไมค์มาง้อเรา


เรายังไม่ลืมไมค์ เพราะไมค์แซ่บจนลืมไม่ลงเราเลยคืนดีกับไมค์

ไมค์ร้องเพลงให้เราฟังทั้งคืน



แต่แล้วไมค์ก็เป็นไรไม่รู้ บีบคอเรา
ไมค์ : เมิง เป็นคนทำให้อ๋อมต้องตาย อ๋อมมันรู้ว่าเมินเป็นชู้กับธันวา



แต่เราหนีออกมาทัน



เรา : อ๋อม ตื่นมาคุยกับเราก่อน เราไม่ได้ตั้งใจจะเป็นชู้กับธันวา
เรานึกว่าเธอหมดใจรักเราแล้ว เราขอโทษ



จากนั้น เจ้านางอนัญทิพย์ ขี่ไม้กวาดมาหาเรา


อนัญทิพย์ : อ๋อม เสียชีวิต เพราะว่า อ๋อมรับความจริงไม่ได้
ว่าฉันตายแล้ว ฉันบอกอ๋อม ว่าเวลาแห่งความสุขมันหมดลงแล้ว
ฉันต้องไปชดใช้กรรมในนรกแล้ว อ๋อมทำใจไม่ได้ เลยฆ่าตัวตาย
ไม่ใช่เพราะเธอหรอกนะ

ฉัน : จริงเหรอค่ะ แล้วเจ้านางจะไปชดใช้กรรมอันใด
ในเมื่อเจ้านางเป็นนางฟ้าขี่ไม้กวาดเล่นบนฟ้า

บุญกับกรรมไม่สามารถชดใช้แทนกันได้
ฉันเลือกที่จะอยู่สวรรค์ ก่อน ลงนรก

อ๋อมไม่สามารถโค่น บัลลังก์เมืองทิพย์ ได้
พลังของอ๋อมไม่แกร่งกล้าพอ
และฉันก็ทะเลาะกับคำแก้วมา
ฉันเลยจะมาเปลี่ยนคนโค่นบัลลงก์ใหม่
ไว้ฉันชดใชกรรมในนรกเสร็จ ฉันจะมาบอก

แล้วจากนั้นเจ้านางก็หายไป

เราเลยกลับบ้านระหว่างทางกลับบ้านเราเจอผู้หญิงคนนึง
กรีน : สวัสดีค่ะ ฉันชื่อกรีน เป็นวาที่ภรรยา ของธันวา
เรา : ภรรยา?? ธันวา เขาบอกว่าฉันคือจูบแล้ว ครั้งแรก ของเขา
เธออย่ามาทำให้ครอบครัวฉันต้องแตกแยกเลย
กรีน : ไม่จริง ธันวา เขาเป็นของฉันมาก่อน
เรา : อ่อ เหรอค่ะ ต้องแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
เพราะตอนนี้เขาเป็นของฉัน เขาอยู่กับฉันทั้งวัน ทั้งคืน
ฉันกล่อมเขานอนทุกวันเลยแหละ
กรีน : เกลียด!!!!



พอเรากลับบ้าน ไปเจอ ธันวา นอนกับ มายาสีเพชร

เรา : ฉันเชื่อใจและไว้ใจเธอ ทำไมเธอทำอย่างนี้กับฉัน
เราเลิกกันเถอะ

(เพลงขึ้น)

จบกันเท่านี้ให้เธอจากไปไปไกลๆไม่ต้องมาให้เห็ร
เกลียดความจริงที่มันต้องเป็นเกลียดที่เห็นว่าเธอมีใคร
เกลียดบางคนที่เธอ พอใจกว่าฉัน


มายาสีเพชร : ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ เสกขรเทวี