คุณเคยไปงานศพใครที่มีดนตรีให้ดูไหม ?

ฉันไม่รู้นะ ว่าในเมืองกรุง งานศพเขาจัดกันยังไงบ้าง เพราะเป็นคนต่างจังหวัด แต่บ้านฉันน่ะ เวลาจัดงานศพ ถ้าเจ้าภาพเขารวย เขามักจะจัดหาวงดนตรีมาให้ดูให้ฟังกันด้วย บางทีมีหางเครื่องประกอบด้วยนะ ถ้าเป็นวงดนตรีลูกทุ่ง หางเครื่องใครๆก็รู้ ว่าคือสาวๆนุ่งน้อยห่มน้อย ถ้าจัดงานศพที่บ้านก็ไม่เป็นไรหรอก หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ก็ชอบใจกันล่ะสิ! แล้วก็มักจะเป็นที่มาของการทะเลาะกันระหว่างผัวเมีย เพราะเมียจะหึงผัวไง พอเห็นผัวจ้องมองหางเครื่องซึ่งประหยัดผ้ากำลังเต้นโยกไปโยกมา หรือแม้แต่นักร้องสาวสวยๆซึ่งก็แต่งตัวไม่ต่างกันหรอก เดี๋ยวเป็นได้มีเรื่องกันจนได้แหละ! แต่สำหรับตัวฉัน ฉันไม่ว่าอะไรหรอกถ้าผัวฉันจะไปนั่งดูยืนดูแม่คุณพวกนั้นเต้นแร้งเต้นกาหรือว่าจับไมค์ร้องเพลง ฉันใจกว้างพอ! ไม่มาหึงแบบงี่เง่ากะอีแค่ผัวไปนั่งดูสาวๆเต้นหรือร้องเพลงหรอก จะหึงไปทำไม ไร้สาระ! มันอยากไปดูก็ปล่อยให้มันไปดู ขอให้มันไม่นอกใจฉันก็พอแล้ว แต่ที่ฉันขัดใจ และหลายคนก็ขัดใจเหมือนกันก็คือว่า เจ้าภาพบางรายดันไปจัดงานศพในวัดโดยมีดนตรีแบบนี้เข้าไปด้วยน่ะสิ ตายๆๆ มันเอาอะไรคิด มันสมควรเสียที่ไหน ไปยั่วกิเลสพระเณรในวัดแท้ๆเลย แล้วพระเณรอยู่ในกุฏิ แอบแง้มหน้าต่างดูก็มีนะ ฉันเคยเห็น!

วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่มีการจ้างวงดนตรีมาเล่นในงานศพ ศพใครก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะฉันเพิ่งจะกลับเข้ามาในหมู่บ้านหลังจากไปดูคอนเสิร์ตกับเพื่อนสองคนในเมืองมา ฉันออกไปตั้งแต่เก้าโมงเช้าแล้ว เพิ่งกลับเข้ามาตอนนี้ ค่ำมืดแล้วด้วย อันที่จริงฉันน่าจะกลับมาตั้งแต่ห้าโมงหรืออย่างช้าที่สุดก็ไม่น่าจะเกินหกโมงเย็น แต่โชคไม่ดี ฉันล้มมอเตอร์ไซค์ที่ไปกับเพื่อนตอนขากลับกลางทาง รถกะบะคันหนึ่งมันเฉี่ยว ไอ้เพื่อนฉันซึ่งกำลังขับมอเตอร์ไซค์โดยมีฉันนั่งซ้อนท้ายอยู่ก็เลยล้มเซลงข้างทาง เดชะบุญฉันไม่เป็นอะไมาก แต่คงจะสลบไปมั้ง รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกที ไอ้เพื่อนฉันกับรถมอเตอร์ไซค์หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ สงสัยจะกลับบ้านหรือไม่ก็อาจจะไปโรงพยาบาล เหลือฉันอยู่คนเดียวข้างทาง ตัวฉันมีรอยถลอกเต็มไปหมด เสื้อผ้าขาดตรงโน้นตรงนี้ สารรูปดูไม่ได้เลยทำไมไม่มีใครช่วยพาฉันไปโรงพยาบาลบ้าง คนสมัยนี้มันช่างไร้น้ำใจกันเสียจริงๆ หรือว่าอาจจะมีคนรีบพาเพื่อนฉันไปส่งโรงพยาบาลก่อน ? ถ้าเป็นอย่างนั้นแปลว่ามันอาการสาหัสมั้ง ไม่รู้เหมือนกัน อย่าเป็นอะไรมากนะเพื่อน...ฉันได้แต่หวัง แล้วก็นั่งรอยืนรอนานเท่าไรก็ไม่เห็นมีใครมารับฉันเสียที ฉันก็เลยเดินกลับเข้ามาในหมู่บ้านเสียเอง อย่างที่บอกเมื่อตะกี้นั่นแหละ คนสมัยนี้แล้งน้ำใจ จะหาคนมีน้ำใจจะมาช่วยสักคนนั้นหายาก ดังนั้นถ้าช่วยตัวเองได้ก็ต้องช่วยตัวเองอย่าไปหวังให้คนอื่นช่วย ฉันพอมีแรงเดินได้ ก็เลยเดินกลับมาเอง

ฉันเดินเข้ามาในหมู่บ้าน ผ่านบ้านสามสี่หลังซึ่งตั้งอยู่ห่างๆกัน บ้านฉันอยู่ในซอยที่ตัดผ่านบ้านหลังที่ห้า อยู่ห่างไปอีกไม่ไกล อีกสักสามร้อยเมตรก็จะถึงแล้ว ได้ยินเสียงสายน้ำจากลำธารไม่ไกลจากข้างถนนที่ฉันกำลังเดินผ่านแล้วก็รู้สึกอยากอาบน้ำขึ้นมาทันที ตัวฉันตอนนี้ก็สกปรกมอมแมม ไปล้างหน้าล้างตัวสักหน่อยดีกว่า คิดแล้วฉันก็เดินก้าวลงไปที่ลำธาร นั่งยองๆก้มวักน้ำเย็นๆล้างหน้าล้างตา ค่อยสดชื่นขึ้นมาหน่อย แล้วจึงล้างแขนขา ปัดเสื้อผ้าเสียหน่อย ใจจริงอยากจะลงไปอาบเลยด้วยซ้ำไป แต่ไม่เอาหรอก เดี๋ยวเกิดเจอผู้ชายหื่นเข้าจะแย่เอา ใครจะช่วยฉันได้เล่า

ชำระล้างตัวนิดๆหน่อยๆ มองดูตัวเองพอเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้างแล้วฉันก็เดินกลับขึ้นไปบนถนน แล้วมุ่งหน้ากลับบ้าน

พอเดินเข้าไปในซอยซึ่งตัดผ่านบ้านหลังที่ห้าไป ฉันก็เห็นเต็นต์ขนาดใหญ่กางขวางทางอยู่ ฉันนึกขัดใจ ทำไมมาตั้งเต็นต์ขวางทางสัญจรชาวบ้านแบบนี้ ได้ยินเสียงวงดนตรีดังมาด้วยจากทางซ้ายมือของเต็นท์ เสียงกีตาร์ดีดต๊องแต่งๆ เหมือนนักดนตรีกำลังตั้งสาย เสียงกีตาร์เบสด้วย ดังตึ่มๆๆ เสียงกลองชุดด้วย ฉันได้ยินแล้วรู้เลย มีดนตรีมาเล่นข้างบ้านแบบนี้ ต้องมีงานศพใครสักคนแน่นอน ใครเป็นอะไรตายวะ ? แต่ช่างเถอะ ไปถึงก็รู้เองแหละ ดีเสียอีกมีดนตรีมาเล่นถึงข้างบ้าน ฉันจะได้ขอจับไมค์ร้องเพลง คนในวงเขาคงไม่ว่าอะไรหรอก เพราะดนตรีในงานศพแบบนี้ส่วนใหญ่เขาเป็นกันเองกันทั้งนั้น ใครอยากร้องเพลงอะไรไปบอกเขาเถอะ ไม่ผิดหวังหรอก

ฉันเดินผ่านเต็นท์ซึ่งจัดตั้งเก้าอี้ไว้เยอะเหมือนกัน แต่ว่างเปล่า ไม่มีใครนั่ง มันกี่โมงกี่ยามแล้วนี่ ? สงสัยการสวดอภิธรรมคงจะผ่านไปแล้วกระมัง มองไปทางซ้ายมือของเต็นต์ก็เห็นเวทีวงดนตรีตั้งอยู่ นักดนตรีกำลังเล่นกันอยู่ มีนักร้องผู้หญิงคนหนึ่งแต่งตัวยั่วน้ำลายผู้ชายเหมือนที่ฉันเคยเห็นเป็นประจำ เสื้อแขนสั้นแหวกอก หน้าอกหน้าใจแทบจะทะลักดันออกมาแล้วแหละ กะโปรงแดงสั้นเหนือหัวเข่า

ฉันเดินไปที่ข้างเวทีซึ่งยกพื้นไม่สูงนัก มีบันไดสามสี่ก้าวเท่านั้นก็ก้าวขึ้นเวทีไปได้ พอไปถึงข้างเวทีฉันก็ยืนดูเขาเล่น ยายนักร้องนั่นร้องเพลงจบพอดี ฉันจึงตะโกนขึ้นไป "พี่...พี่คะ "

คนในวงหันมามองฉัน มือเบสซึ่งยืนอยู่ใกล้ตัวฉันที่สุด หล่อเสียด้วยสิ เอ่ยถาม "อะไรครับน้อง ?"

"ขอร้องเพลงด้วยคนได้ไหมอะ ?" ฉันร้องขอและส่งสายตาหวานให้ ได้ผล...นายมือเบสหน้าหล่อพยักหน้า

"เอาซี่...น้อง มาเลย ขึ้นมาเลย" คนอื่นๆก็มองฉันยิ้มๆเหมือนกัน ช่างเป็นมิตรดีแท้ เดี๋ยวฉันจะโชว์น้ำเสียงสะท้านใจชายให้ดู!

"น้องชื่ออะไรครับ ?" พ่อหนุ่มมือเบสถามหลังจากฉันขึ้นไปยืนจับไมค์บนเวที

"ชื่อเก๋ค่ะ"

"ชื่อน่ารักจัง เหมือนเจ้าของเลย" นั่น พ่อมือเบสหยอดฉันมาแล้ว "ร้องเพลงอะไรดีครับ ?"

ฉันนึกอยู่แป๊บหนึ่ง แล้วก็บอก "ขอ หนุ่มนาข้าว สาวนาเกลือ ละกันค่ะ"

"โอเคได้เลยครับ งั้นพี่เป็นหนุ่มนาข้าวเองนะ" มือเบสรูปหล่อขยิบตาให้ฉัน นั่นแน่...ปิ๊งฉันแล้วละสิ หารู้ไม่ว่าฉันมีผัวแล้ว พ่อหนุ่มเอ๊ย...

แล้วเพลง หนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือ ก็เริ่ม ฉันกับพ่อมือเบสร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน จบเพลงแล้วฉันจึงได้รู้ว่าเขาชื่อเปี๊ยก ฉันร้องเพลงอีกสี่ห้าเพลง คนทั้งวงชมฉันว่าร้องเพลงเก่ง เสียงดี รู้จังหวะเพลงดี เสียงเข้ากับคีย์เพลงไม่มีเพี้ยน บลาๆๆ ทำเอาฉันอายม้วนต้วนไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ พี่เปี๊ยก ชวนฉันเป็นนักร้องร่วมวงดนตรีด้วย ฉันปลื้มมาก แต่พอฉันบอกว่า ฉันมีผัวแล้ว เท่านั้นแหละ หน้าจ๋อยไปเลย น่าสงสารจัง แต่คนอื่นๆในวงพากันฮาขี้แตกขี้แตน

ฉันร้องเพลงสุดท้ายจบ มองดูเวลาที่นาฬิกาแขวน จะเที่ยงคืนแล้ว ฉันเลยขอตัวกลับเข้าบ้านซึ่งอยู่ถัดจากบ้านงานศพที่อยู่ไม่ไกลจากเวที พวกเขาพากันบ๊ายบายอวยพรให้ฉันหลับฝันดีกัน แล้วฉันก็เดินลงจากเวทีไป เดินผ่านบ้านงานศพเพื่อจะเข้าบ้านตัวเอง

พอฉันเดินไปถึงหน้าบ้านฉันเท่านั้น ไอ้ดำกับไอ้ขาว หมาในบ้านฉันก็ตรงเข้ามากระดิกหางใส่ แต่หมาตัวอื่นๆข้างนอกดันหอน! ไอ้หมาg;iพวกนี้ี่นี่ จะหอนทำบ้าอะไรตอนนี้ เสียเส้นหมด!

ขณะที่ฉันกำลังลูบหัวไอ้ดำกับไอ้ขาวซึ่งกำลังกระดิกหางคลอเคลียฉันไม่หยุด ก็มีเสียงร้องโวยวายเอะอะมะเทิ่งมาจากทางเวทีวงดนตรี ฟังไม่ได้ศัพท์ว่าพวกเขาพูดอะไรกัน..ด้วยความสงสัย ฉันจึงหันหลังกลับ เดินผ่านบ้านศพ มุ่งหน้าไปยังเวที

ฉันเห็นคนบนเวทีกำลังพูดคุยโต้ตอบกัน โดยสีหน้าแต่ละคนท่าทางตื่นตระหนก อะไรกันหว่า ? ใครเจอผีมาหรือไง ...ฉันนึกในใจ แล้วค่อยๆก้าวเดินอ้อมไปหลังเวที แอบฟังพวกเขาคุยกัน

"ไอ้เจี๊ยบ เอ็งแน่ใจเหรอ ?" นั่นเสียงพี่เปี๊ยก

"แน่ใจสิ! พี่เปี๊ยก ฉันเพิ่งไปจุดธูปไหว้ศพเค้ามาเนี่ย!" นั่นเสียงยายนักร้องกะโปรงแดง

"เฮ้ยย...มันจะเป็นไปได้ไงวะ ?? ก็เห็นๆกันอยู่ทุกคนน่ะ เขาตัวเป็นๆ แท้ๆ " พวดกเขาพูดถึงใครหว่า ? ฉันเริ่มงงและสงสัยหนักขึ้น

"โธ่พี่เปี๊ยก เป็นเค้าจริงๆนะ! ไม่เชื่อก็เข้าไปในบ้านศพสิ !"

"กูก็เห็นเหมือนกับที่เจี๊ยบเห็นนะเปี๊ยก" นั่นเสียงมือกลองพูด

"มันไม่น่าเป็นไปได้นา...เขามาร้องเพลงกับเราตั้งนาน ดูท่าทางก็คนปกติธรรมดาแท้ๆ" นั่นเสียงมือคีย์บอร์ด พวกเขาพูดถึงฉันนี่!

"นั่นน่ะสิ! กูยังได้โอบเอวน้องเค้าตั้งหลายที ตัวอุ่นด้วยนะเว้ยเฮ้ย ! แล้วพวกเราลองนึกดูซี่...ตอนเค้าร้องเพลงแต่ละเพลง เสียงโคตรใสเลย คนชัดๆ!"

ใช่แล้วแน่นอน พวกเค้าพูดถึงฉัน !!

"งั้นเมิงเข้าไปในบ้านศพดูเอาเองไป ไอ้เปี๊ยก เมิงด้วยไอ้ชาติ" เสียงมือกลองพูด แล้วตามด้วยเสียงยายนักร้อง "ใช่ๆๆๆ พี่เปี๊ยก พี่ชาติ ไปดูเลย"

ทันใดนั้น ไอ้พวกหมาข้างนอกก็พากันหอนขึ้นมาอีก และรับกันเป็นทอดๆ " โบ๋ววววว..............."

น่ารำคาญจริง! แต่ช่างหมามันเถอะ! ฉันอยากรู้ว่า ทำไมพวกเค้าพูดถึงฉันแบบนี้ เหมือนฉันไม่ใช่คน ฉันไม่ใช่คนหรือไงที่ขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีนั่นน่ะ ?

"โอเค ไปดูกัน ไอ้ชาติ !!" เสียงพี่เปี๊ยกพูด แล้วฉันก็เห็นเขากับพี่ชาติลงจากเวที เดินเข้าไปในบ้านศพ แล้วฉันก็มองผ่านกระจกหน้าต่างบ้านนั้นเข้าไปข้างในบ้าน...

อ้าว! ฉันมายืนอยู่ข้างหน้าต่างตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไรนิ ?

แล้วฉันก็มองเห็น...โลงศพ สองใบ ตั้งอยู่ใกล้ๆกัน มีภาพหน้าศพของคนสองคน คนหนึ่ง คือไอ้แวว เพื่อนฉันที่ขับมอเตอร์ไซค์ โธ่เอ๋ยเพื่อน ไม่น่าอายุสั้นเลยแก!

แล้วพอฉันก็มองไปที่รูปของอีกคนหนึ่งซึ่งตั้งอยู่หน้าโลงศพอีกใบ ฉันก็ต้องเข่าอ่อน ทรุดตัวนั่งลงกับพื้น...

เป็นฉันเอง จริงๆด้วย !!

= จบ =  

ถุงมือ มัดตราสัง

รายชื่อให้เลือกเดาครับ

1. GTW
2. WANG JIE
3. ผีเสื้อสีดำ
4. เกสรผกา
5. เพ็ญพิชญา
6. Lady Star 919
7. นลินมณี
8.พิณนภา
9. คีตมินทร์
10. ลายลิขิต
11. turtle_cheesecake
12. อิสิ
13. จอมยุทธนักสืบ
14. psycho_factory
15. Tantava
16. B-thirteen
17. ชายขอบคันนายาว

**************************************************

อีก สามวัน ข้างหน้า จะเฉลยครับ