ในความเป็นมนุษย์ มันมีความเลวบางอย่าง ที่เมื่อทำแล้ว และสังคมรู้ จะมีบทลงโทษจากสังคมอย่างรุนแรง  

_ (ทางด้านร่างกาย) ทำร้ายบุพการี  / เด็ก / คนพิการ / คนไร้ทางสู้ , รุมโทรมเด็กหญิง ฯลฯ
_ (ทางด้านวาจา) ด่าว่าผู้มีพระคุณ หรือผู้ทรงคุณความดี  / กินในที่ลับ คายในที่แจ้ง  ฯลฯ

ที่คนเหล่านี้ได้รับผลเร็ว เพราะมันเป็นกรรมหนัก กรรมที่ทำแล้วสังคมเห็นตรงกันว่า ทรามเกินปกติ เกินอภัย

วิธีที่จะปลอบเพื่อนคุณ มีทางเดียวเท่านั้น คือ

_เขาต้อง "สำนึกผิดอย่างจริงจัง" และ "ขอโทษออกสื่อ" ...
ในแถลงการณ์ขอโทษ อย่าอ้างว่าเมา มันฟังไม่ขึ้น รังแต่จะถูกโจมตีหนัก
ให้พูดถึงความรู้สึก เกี่ยวกับเรื่องที่เคยขึ้น ว่าเสียใจมาก และตอนนี้ละอายแก่ใจอย่างยิ่ง

_หากเขามีด้านดี และเคยช่วยผู้คนมามากจริงๆ เขาจะอยู่ในสภาพนี้ไม่นาน
คนในสังคมของเขาจะให้อภัย แม้ว่าจะไม่อาจกลับไปเหมือนเดิม แต่แรงเสียดทานจะน้อยลงไปเรื่อยๆ

_ระหว่างนี้ ให้เก็บตัว อย่าโพสอะไรที่ร่าเริงเกินไปนัก  
ไปทำความดีช่วยงานจิตอาสา / หรืออาจลาพักร้อนไปปฏิบัติธรรมสักพัก หากโพสลงโซเชียล
ก็อาจถูกค่อนแคะว่า สร้างภาพ หรือ ตามมาด่าถึงเรื่องเดิมอีก ให้อดทนอย่าตอบโต้ใครๆทั้งสิ้น

สิ่งที่เพื่อนคุณทำ เลวในสายตาผู้อื่นเพียงใด
ให้เพื่อนคุณทำสิ่งที่ผู้อื่นเห็นว่าเป็นความดี ต่อเนื่องสักระยะยาวๆ ให้มีน้ำหนักมากกว่ากัน

ถึงตอนนั้น เราเชื่อว่าเขาจะกลับมามีที่ยืนในสังคมของเขาได้อีกครั้ง

ที่สำคัญที่สุด ...
จำบทเรียนนี้ไว้ให้ดี การทำลายผู้อื่นให้เสียชื่อเสียง ตนเองย่อมเสียยิ่งกว่านั้น อย่าทำอีกเด็ดขาดนะคะ

ขอให้เพื่อนรับฟังคุณและกลับตัวได้โดยเร็วค่ะ