ปมขอเขาคอลตลอดเเต่ตอบกลับว่าไม่ๆๆๆ เราก็ถามทำไมหรอ เขาก็ตอบว่าไม่ชอบคอลเเล้วก็บอกคิดถึงอะไรๆบ้างวันทำไมไม่คอลหล่ะเเล้วก็ชอบหายด้วยไม่บอกว่าไปไหนบอกว่าเราขอคอลทิ้งไว้ได้ไหมเราไม่อยากคิดไกลเธอชอบหายเรานึกว่าเธอไปคุยกับคนอื่น กูดราม่าอยู่ก็ส่งสติ้กเกอร์ ๆมาทำเป็นงงบอกกูมาม่าอีกละผมกะตอบว่ามาม่าพ่องสิกุอย่างคอลเหมือนคนอื่นบ้างเฝ้าอะไรไม่อยากให้หายไปไหนถ้าไม่หายไปไหนน่ะกุจะไม่โกรธไม่ไรเลยเเล้วบ่นอยู่กับเเม่ๆ เเม่หูขี้กุนิไม่อยู่ก็ไม่อยากผมก็น้อยใจน่ะเคยเเบบ คิดมากน้ำตาไหลเองอ่ะค่ตน้อยใจอ่ะทำเเค่นี้ไม่ได้หรอเราจะเป็นเเฟนกันได้หรอวันนี้ถ้าเราคบกันเราจะมีความสุขไหมในที่มั่วเเต่เขิลกันอยู่มันใช่หรอครับทุกคน ขอนอกเรื่องเเปปคนที่ผมคุยอยู่เนี่ยคือคนที่ผมเเอบชอบมาตั้งนานนนนนเขาพึ่งเลิกกับเเฟนมาเดือนกว่าเเล้วผมกะเล่นอินตราเเกรมมีข้อความนึ่งทักมาตะก่อนเนี่ยผมทักเขาไปตอนเขาโสดเเรกหื้ม...ตอนนั้นนี้บับ24ชม.ตอบครั้งเด่วนี้เเกกะบอกว่าอย่าทำอย่างงั้นกับหนูน่ะก็ได้คุยกันมาจนถึงวันนี้ เข้าเรื่อง ผมน้อยใจไม่มันเป็น ไรผมอยากจะมีเเนวคิดของคุณผู้อ่านกระทู้ผมตอนนี้ผมควรทำไงดีครับ คุณลองคิดดุว่าเราคบกันจะเป็นยังไงขนาดเเค่คอลยังไม่กล้าเลยถ้าคบกันหล่ะคิดถึงจะให้ไปหาไหมกูว่าไม่ให้กุไปกุเคยไปหามันเเล้ววิ่งหนีกะอย่างกับยูเชงโปไรนั้นนะเร้วชิปหายถ้ามั่วเเต่เขิลมันสมควรไมครับนี่มันเป็นตั้งเเต่คนเดิมของเขาเเล้วครับเขาจะคิดเเต่ผมเขิลของตัวเองหรอถ้าไม่มีเราคงจะไม่อึดอัดอ่ะน่ะผมคิดงั้น ผมขอความเเนะนำหน่อยครับผมควรถ่อยมาไหมหรือสู้กับมันเเล้วพูดยังไงให้มันคอลกับผม


...ขอบคุณครับบ<3