เราชอบคนๆนึงมาตั้งแต่ปี1มหาลัยเห็นแว็บแรกคือชอบเลยแต่ตอนนั้นเราก็มีแฟนไม่ได้คิดจะนอกใจแฟนก็แค่ชอบๆพอเลิกกับแฟนเราก็มีโอกาสได้คุยกับเค้าเเต่เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไรเราเลยเราก็มีแฟนใหม่อีกครั้งคบกันไปสักพักเราก็เลิกเพราะเป็นเพื่อนกันดีกว่าและก็ได้คุยกับคนที่ชอบอีกคุยๆหายๆ และก็หายไปเลยและได้ข่าวว่าไปมีแฟนส่วนเราก็มีแฟนอีกครั้งครั้งนี้นานหน่อยพอๆคบไปสักพักใหญ่แฟนก็หาเรื่องเลิกมีผญคนใหม่ใช้คำพูดแบบดูถูกล่ะยกย่องผญคนใหม่มากเราก็เลยเลิกก็เลิกเจ็บจนชาไม่กล้ามีแฟนอีกแล้วแล้วคนที่เราชอบก็เลิกกับแฟนเหมือนกันก็ได้คุยกันอีกและวันนึงเราก็ตัดสินใจสารภาพว่าเราชอบเค้านะในไอจีเค้าก็ตกใจแต่เหมือนเค้ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้เราก็ไม่ได้อะไรก็คุยกันเรื่อยๆหายๆบ้างสงสัยจะคนคุยเยอะจนถึงจุดแบบไปไหนทำอะไรส่งรูปมาให้ดูเราคิดว่าเรารักเค้าแต่เค้าไม่ได้สนใจอะไรเราเลยพอเค้าหายไปอีกเราก็เลยตัดสินใจลบอันเฟรนทุกอย่างเราไม่คุยกับผชคนไหนอีกเลยเราลืมเค้าไม่ได้ทุกวันนี้ก็คิดถึงแต่ไม่อยากเอาตัวเองไปยัดเยียดในชีวิตใครเราคิดถึงนะแต่คงรอให้แค่มันหายไปตามเวลานี้ใช่มั้ยที่เค้าว่ากันว่าเราชอบตกหลุมรักในสิ่งที่ไม่มีวันเป็นของเรา