สวัสดีค่ะ เราขอเกริ่นก่อนเลยว่า เหตุผลที่เราเลือกที่จะมาตั้งกระทู้นี้
เป็นเพราะเราต้องการพื้นที่ ในการเล่าให้ใครซักคนฟัง ในสิ่งที่เราได้เผชิญมา
ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถเล่าให้คนรอบข้างหรือครอบครัวฟังได้

ขอเริ่มจากที่....
เรารู้จักกับเค้าได้ เนื่องจาก ที่พักอาศัยของเราอยู่ใกล้กัน
(ที่อยู่ของเราและเค้าเป็นหอพักพนักงาน ซึ่งเป็นที่ๆ พ่อแม่ของเราและเค้าทำงานอยู่)
ช่วงที่เราได้เริ่มสานสัมพันธ์กับเค้า น่าจะเป็นช่วงประมาณ ม.3 ย่าง เข้า ม.4 ถ้าจำไม่ผิด น่าจะระยะเวลาประมาณ 6 เดือน
(เค้าอายุห่างกับเราประมาณ 3-4 ปี)
หลังเลิกเรียนในทุกๆวัน ดิฉันจะได้เจอกับเค้าบริเวณสนามเด็กเล่น ซึ่งเป็นช่วงกลางคืนที่คนส่วนใหญ่เริ่มกลับเข้าห้องกันแล้ว
(ในทุกๆวันเราต้องคอยระวังว่าการที่เราได้เจอกัน จะมีใครมาเห็นมั้ย)
เราเจอกันทุกวัน มีไปดูหนังกันบ้าง เหมือนกับที่แฟนคู่อื่นๆเค้าทำกัน ยอมรับค่ะว่าช่วงนั้นมีความสุขมาก
แล้วเราก้อใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ
จนมีอยู่ช่วงหนึ่ง เป็นช่วงที่ดิฉันติดเพื่อนมาก คุยโทรศัพท์กับเพื่อนทุกวัน
จนเรามีเวลาเจอกันน้อยลง บวกกับการที่ช่วงนั้นดิฉันพึ่งเข้าม.4 ต้องเรียนปรับพื้นฐานด้วย
จนเราไม่ค่อยได้คุยกัน
มาวันนึง เค้าได้พาผู้หญิงคนนึงเข้ามาในบริเวณหอพัก มันทำให้เรา เริ่มสงสัย ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร
เราเลยพยายามทำทุกอย่าง จนรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือแฟนเค้า
มันทำให้เรา งง และสับสนมาก ว่า เรากับเค้าเลิกกันตอนไหน
หลังจากวันนั้น เราก็เจอเค้ากับแฟนเค้าทุกวัน เดินจับมือกันบ้าง เดินกอดคอกันบ้าง เล่นเปตองด้วยกัน วิ่งออกกำลังกายด้วยกัน
(มันเป็นความรู้สึกที่แย่มากค่ะ)

ผ่านไปประมาณ 1 ปี แฟนเค้าก็ท้องค่ะ ซึ่งมันทำให้เราเริ่มคิดว่า เค้าอาจจะคบกันในช่วงที่คบกับเรารึป่าว
(มันเป็นความรู้สึกที่โคตรเจ็บปวด)
และหลังจากนั้นมา เค้าน่าจะย้ายออกไปอยู่ข้างนอกกับครอบครัวเค้า
จนเรากับเค้าไม่ได้เจอกันเลย

ผ่านมาประมาณ 2 ปี ประมาณช่วงเดือน ธ.ค. 56
เราได้กลับมาคุยกัน แต่ในช่วงนั้น เราแค่ทักทาย ไม่ได้คิดอะไรเกินเลย หรือหวังอยากจะให้เค้ากลับมา
จนถึงวันเกิดของเรา เค้าก้อมาสุขสันต์วันเกิด แล้วก้ออวยพร
และหลังจากนั้น เค้าก้อบอกเราว่า เค้าคิดถึงเรานะ เค้าอยากเจอเรา
เค้าบอกเราว่า ถ้าไม่คิดถึง จะจำวันเกิดเราได้ยังไง แล้วเค้าก็บอกเราว่า เราเป็นคนแรกนะ ที่เค้าจำวันเกิดได้
เค้าบอกเราว่า แฟนที่เค้าอยู่ด้วยทุกวันนี้ เค้าอยู่เพื่อลูกเท่านั้นจริงๆ
เค้าบอกว่า เค้าพลาดไปแล้ว ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เค้าจะไม่ไปไหนจากเราเลย (แชทนั้นเรายังเก็บไว้อยู่)
ตอนนั้นจากที่คิดว่า ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว ไม่ได้คิดอะไรแล้ว มันพังหมดทุกอย่างเลยค่ะ
เราจำได้ว่า ถ้าเรายังคุยกับเค้าอยู่ เราต้องแย่แน่ๆ ก็เลยปิดเครื่องนอนเลย
ตื่นมาตอนเช้า เราก้อทักเค้าไปปกติ แล้วเค้าก้อตอบกลับมา
เรามารู้ทีหลังว่า คนที่ตอบเราในวันนั้น ไม่ใช่เค้า แต่เป็นแฟนเค้า
เค้าเลยพยายามติดต่อเรา ผ่าน facebook แล้วบอกเราว่า ที่พูดไปแบบนั้น คือเค้าเมา
เราก็อ่ะ เลิกยุ่งตัดปัญหาไป
ผ่านมาซักระยะนึง เค้าก้อบวชค่ะ
เราก้อไปร่วมงานบวชเค้า และในช่วงที่เค้าบวช เราก็แชร์ในเฟส โพสโน้น นี้ นั่นไปเรื่อยค่ะ
เพ้อๆ เหมือนคนที่เล่น facebook ปัจจุบัน
แล้วมาวันนึงแฟนเค้าก้อเข้ามาด่าเราในโพสของเรา ด่าแล้วก็ลบไป (แต่เราแค็ปทันเป็นบางอย่าง)
แล้วเราก็ด่ากลับไปเล็กน้อยค่ะ จนเราบล็อคไปเลย ไม่ต้องติดต่อกันอีก

ผ่านมาประมาณ 3 ปี ซึ่งคือปัจจุบันนี้ (24ก.พ.60)
เราได้เปลี่ยนเฟสใหม่ค่ะ เค้าก็ทักแชทเรามา บอกให้เราแอดไลน์หาเค้าหน่อย มีเรื่องจะคุยด้วย
เราก็แอดไป แล้วก็ถามว่ามีอะไร
เค้าก็บอกว่าเค้ากับแฟนห่างกันแล้ว เลิกกันแล้ว
แล้วเค้าก้อชวนเราไปดูหนัง ไปกินโน้น นี่ นั่น
แล้วเราก็ได้เข้าไปบ้านใหม่ของเค้า มันทำให้เราแน่ใจแล้วว่า เค้าเลิกกับแฟนแล้วจริงๆ
เราก็คบกันมาซักพัก จนมีวันนึงเราเข้าไปดูเฟสเค้า
เค้าแชร์ข้อความที่เกี่ยวกับแฟนเก่า ทำนองว่าคิดถึง
เราเลยแค็ปและส่งโพสนั้นให้เค้าดู จากนั้นเราก้อลบบัญชีไลน์เราทิ้ง
เค้าก้อทักแชทเฟสเรามา เป็นอะไร
เค้าก็ขอโทษที่แชร์แบบนั้นไป
พยายามง้อเรา อย่าให้เราทิ้งเค้าไป
บอกเราว่า เค้าให้เรามาหมดทั้งใจเรา
แล้วก็สัญญากับเราว่า จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว จะไม่โพสอะไรที่เกี่ยวกับแฟนเก่าแล้ว
แล้วเค้าก็ลบโพสนั้นทิ้งไป เราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมตามปกติ

ประมาณวันที่ 5 เม.ย. 60
เรามารู้ว่า เค้าไม่ได้บอกคนอื่นว่าเราเป็นแฟนกัน
ยอมรับว่า โมโห โกรธ แล้วก้อรู้สึกแย่มาก
เราถามเค้าไปว่า ทำไมถึงไม่บอกคนอื่นว่าเราเป็นแฟนกัน
เค้าบอกกลับมาว่า ให้เราได้ศึกษาดูใจกันไปก่อนได้มั้ย รอเวลาที่เหมาะสม พอถึงวันนั้น เค้าจะเป็นคนบอกคนอื่นเอง
(ซึ่งเราไม่เข้าใจว่า จะรออะไร รอทำไม ทำไมต้องรอ)
เราก้อได้บอกเค้าไปว่า ถ้าบอกกันแบบนี้ ก้อเลิกเถอะ เลิกติดต่อกัน ทำเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
แล้วเค้าก็ตอบกลับเรามาว่า เค้ายอมให้เราเลิกกับเค้าก็ได้ แต่เค้าขอแค่
อย่างน้อยเรายังเป็นพี่น้องกันก็ยังดี อย่าบล็อคเฟส บล็อคไลน์
มีปัญหาอะไรก้อช่วยเหลือกัน อยากไปเที่ยวที่ไหน ถ้าเวลาตรงกัน ก็ชวนกันไป แล้วเค้าก็ถามเราว่า เราเข้าใจเค้าใช่มั้ย
เราบอกเค้าไปว่า ถ้าต้องการแบบนี้ ทำไมไม่บอกตั้งแต่ตอนแรกจะได้ไม่ต้องเสียเวลารอ
เค้าบอกเราว่า เค้าไม่ได้ต้องการแบบนี้ ที่เค้าเลือกที่จะทำแบบนี้ เพราะเค้าแคร์เรา เค้าไม่อยากให้เราไม่สบายใจ

แล้วหลังจากวันนั้น ประมาน 2-3 วัน เราก็กลับไปคุยกับเค้า
เค้าบอกเราว่า เค้ายอมให้เราบอกคนอื่นได้แล้ว ว่าเราเป็นแฟนกัน
หลังจากวันนั้นมา เราเริ่มสบายใจขึ้นมาบ้าง

จนมาถึงวันที่ 13 เม.ย. 60 วันสงกรานต์
ช่วงเช้าเราก็ไปอยู่บ้านเค้า แต่วันนั้นพอบ่ายๆ เค้าทำตัวแปลกๆ อยากให้เรารีบกลับบ้าน
เราก็เลยกลับก็กลับ เค้าบอกว่า เดี๋ยวเย็นๆเค้าจะมาหาเรานะ
เราพอตกเย็น เค้าก็ยังไม่มา เราก็เลยคิดว่า เค้าคงยังทำงานไม่เสร็จมั้ง
รอไปก่อนก็ได้
เรารอไปเรื่อยๆ จนเค้าทักไลน์มาบอกเราว่า
เค้ามาหาเราไม่ได้แล้วนะ เค้าปวดหัว
เราก็บอกเค้าไปว่า งั้นพรุ่งนี้ค่อยเจอกันก็ได้ เดี๋ยวเค้านั่งเล่นอยู่กับเพื่อนที่ร้านอีกแปปนึงก้อกลับแล้ว
แล้วหลังจากนั้น ประมาณ 1 ชม. เค้าก้อทักเรามาว่า เดี๋ยวเค้ามาหาเรานะ เค้าเป็นห่วงเรา กลัวจะเมาแล้วกลับบ้านไม่ได้
เราก็บอกเค้าไปว่า เดี๋ยวจะรอนะคะ ช่วงนั้นเราก็งงแหละ ตอนแรกบอกจะไม่มา แล้วอีกซักพักก็บอกว่าจะมา แต่เราก็มองข้ามไป

แล้วพอวันที่ 14 เม.ย. 60
ก็เหมือนเดิมค่ะ เค้าบอกว่า เดี๋ยวเย็นๆมาเล่นสงกรานต์ด้วยนะ
ระหว่างที่รอ เราก็เข้าไปดูเฟสเค้า แต่สิ่งที่เราเห็น คือ มันมีรูปแท็กเค้า ซึ่งเป็นรูปที่เค้าเล่นสงกรานต์อยู่กับแฟนเก่า
วันนั้นเราแบบเหมือนคนโง่เลย น่าจะเอะใจตั้งแต่ที่เค้าบอกเราว่า เค้าปวดหัว เค้ามาหาเราไม่ได้
แล้ววันนั้นเราโกรธเค้ามาก เราถามเค้า ที่ตอนแรกบอกว่ามาหาเราไม่ได้ เพราะเล่นสงกรานต์อยู่กับแฟนเก่าใช่มั้ย
แล้วทำไมต้องปิดบัง
แต่ประโยคที่เค้าตอบเรากลับมา คือ เค้าไม่ได้เล่น เค้าแค่เดินไปเก็บของ แล้วออกมาหาเรา
เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่อ่ะ ถ้าแค่เก็บของ ทำไมตัวถึงเต็มไปด้วยแป้ง
แล้ววันนั้นเค้าก้อพยายามที่จะมาเจอเรา มาหาเรา มาอธิบายให้เราฟัง
แล้วสุดท้ายเราก็ใจอ่อน กลับไปหาเค้าเหมือนเดิม

แล้วพอผ่านสงกรานต์ไป
เค้าก็เริ่มมีปัญหากับแฟนเก่าเค้า
เค้าบอกว่า แฟนเก่าจะเอาลูกไปอยู่ด้วยแบบถาวร
เค้าบอกว่า เค้าไม่อยากให้ลูกไปอยู่กับแฟนเก่าเค้า เค้ากลัวจะเป็นเหมือนในข่าวที่พ่อเลี้ยงทำร้ายลูกเลี้ยง
เราเห็นใจเค้านะ ลูกเค้าทั้งคน จะเอาไปให้คนอื่นเลี้ยงได้ไง
แต่ช่วงนั้น สิ่งที่เราเห็นในเฟสเค้าอ่ะ
เค้าจะโพสแบบ คนอกหักอ่ะ
ประมาณว่า คนแพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง เมียก็ไม่มีแล้วจะไปทำกับใคร
ตอนนั้นเรารู้สึกไร้ตัวตนมากอ่ะ ในความคิดแบบ แล้วเราละ เราคืออะไร เราเป็นอะไร เห้ยคือไรอ่ะ
แต่ก็พูดอะไรไม่ได้

จนพอใกล้ถึงวันที่ลูกเค้าเปิดเทอม เค้าก็ไปรับลูกที่ตจว.กับแฟนเก่าเค้า
แต่สิ่งที่เรารู้สึกแย่อีกคือ ที่ๆเค้าไปกลับแฟนเก่า เค้ากล้าที่จะเช็คอินบอกคนอื่น
แต่ที่ๆเค้าไปกับเรา ไม่เคยเลยที่จะเช็คอิน (คนอื่นอาจจะมองว่าแค่นี้เอง แต่เรารู้สึกว่า เราไม่มีความสำคัญอะไรเลย)
แล้วพอเค้ารับลูกกลับมาอยู่กับเค้าเรียบร้อยแล้ว เรารู้สึกว่า ช่วงนั้นมันดีมาก มันไม่มีเรื่องที่ทำให้เราต้องนึกถึงแฟนเก่าเค้าเลย
มันอาจจะมีน้อยใจบ้าง ที่เค้าไม่มีเวลาให้ แต่เราก็เข้าใจ เพราะเค้ามีลูก เค้าต้องอยู่กับลูกนั่นแหละ ถูกแล้ว

จนผ่านมาระยะนึง
ฉันได้เห็นเค้าแชร์โพส ประมาณว่า พูดไม่เก่ง แสดงออกไม่เป็น แต่ทุกอย่างที่ทำให้ เพราะเธอคือคนพิเศษ
วันนั้นชีวิตเราดูสดชื่น หัวใจพองโตมาก แล้วเราก็กดไลค์โพสนะ
แล้วอีกวันนึง เราเข้าไปดูเฟสเค้าอีก เพราะเราอยากเห็นโพสนั้น แต่พอเราเข้าไป โพสนั้นมันก็ไม่มีแล้ว
ทำให้เราคิดว่า เค้าไม่ได้หมายถึงเราหรอ เค้าลบทิ้งทำไม
วันนั้นเป็นอีกวันนึงที่เราน้อยใจเค้ามาก
เราเลยลบบัญชีไลน์เราทิ้ง แล้วก็ปิดเฟสไป 1 วัน
พอเราเปิดเฟส ปกติเค้าจะทักมาถามเราว่า เป็นอะไร บล้อคไลน์เค้าทำไม
แต่มันแปลกค่ะ มันไม่เหมือนเดิม เราเปิดเฟสได้ ประมาณเกือบอาทิตย์ แต่เค้าไม่คิดจะทักมาเลย
แล้วจนสุดท้าย เราก็บอกให้เพื่อนเราทักไปถามเค้า ว่าจะเอายังไงกับเรา จะเลิกหรืออะไร
แล้วเค้าก็ทักเรามา จากนั้นทุกอย่างก็เหมือนเดิมปกติค่ะ

จนมาถึงวันที่ 29 ก.ย.60
เค้าก็มาหาเราที่บ้าน ที่ๆเป็นหอพักพนักงานนั่นแหละค่ะ
ที่ๆเค้าเคยอยู่ เราก็นั่งคุยกับเค้าอยู่ตรงบันได้
จนมีน้าคนนึง ซึ่งเราทั้งเค้ารู้จัก ผ่านมา
แต่สิ่งที่เค้าทำคือ เค้าไม่กล้าที่จะอยู่คุยกับเราตรงนั้น
เค้าทำเป็นเดินลงจากบันได้ แล้วก็ทักทายน้าคนนั้น บอกว่า แวะมาหาลูกสาว กำลังไปทำงาน แล้วก็เดินไปตรงรถมอไซต์
ทำเหมือนว่ากำลังจะสตาร์ทรถ แล้วพอน้าคนนั้นเดินขึ้นห้องไป เค้าก็เดินมานั่งคุยกับเราต่อ
(ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากค่ะ ทำไมเราต้องมาคบกันแบบหลบๆซ้อนๆด้วย เหมือนตัวเองไม่มีตัวตน ไม่สำคัญกับเค้าเลย)
แล้วพอซักวัน เราได้ยินเสียงเหมือนคนโทรเฟสเข้ามา แบบแปปเดียว แต่เค้าไม่รับ เราสงสัยนะ แต่ก็ไม่อยากถาม ปล่อยผ่านไป

จนมาถึงวันที่ 2 ต.ค. 60
เราเห็น IG แฟนเก่าเค้า แต่ชื่อ IG เป็นชื่อเค้า
เราก็เลยแค็ปไปถามเค้าว่า คืออะไร
เค้าก็อธิบายให้เราฟัง เราก็เคลียร์ค่ะ ไม่มีอะไรข้องใจแล้ว
แล้วพอมา กลางดึก เราเห็นเค้าอัฟรูปหน้าปกใหม่ เราก็เลยเข้าไปดู เราเห็นแฟนเก่าเค้ามาไลค์
เราก็แค็ปไปถามเค้าว่าคืออะไร เพราะตั้งแต่ช่วงหลังสงกรานต์ เราไม่เห็นแฟนเก่าเค้ามาไลค์อีกเลย แล้วก็ไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟสด้วย
แต่เค้าก็เลือกที่จะไม่ตอบ
เราก็เลยบอกเค้าไปว่า ถ้าอยากกลับไปอยู่กับแม่ของลูกเค้าเมื่อไหร่ก็บอกนะ
เค้าก็พูดว่า เราหาเรื่องเค้าอีกแล้ว
เราบอกเค้าไปว่า ก็อ่านแล้วไม่ตอบ ไม่พูด ไม่อธิบายะไรเลย จะให้เค้าทำยังไง เค้าไม่รู้ใจเทอด้วย ไม่รู้ว่าเทอคิดอะไรอยู่ จะให้เราคิดยังไง
เค้าบอกเราว่า อธิบายไปก้อเท่านั้น เราก็จ้องจะจับผิด เค้าก้อไม่รู้จะพูดอะไร พูดไปก็จะเหมือนแก้ตัวป่าวๆ
แล้วเค้าก็ขออยู่คนเดียวเพื่อให้เราสบายใจ
เราบอกเค้าไปว่า ถ้าอยากเลิก เราเลิกให้ก็ได้
เค้าก็บอกกับเราว่า แล้วแต่เราเลย ถ้าเราทำแล้วเราสบายใจ แต่เค้าคงไม่มีวาสนาได้มีคู่กับคนอื่นเค้าหรอก
พอเค้าพูดแบบนี้ เราเลยเลือกที่จะพูดกับเค้าไปว่า งั้นไม่เลิก อยู่ชดใช้กรรมร่วมกันแบบนี้แหละ

แล้วพอวันที่ 3 ต.ค.60
เราก็เผลอไปเจอเฟสของเค้าอีกเฟสนึง เราเลยถามเค้าไปว่า มีอะไรจะบอกเรามั้ย
เค้าบอกไม่มี จากนั้น เราก็แค็ปเฟสนั้นส่งไปให้เค้าดู พร้อมกับไลค์ที่เค้าเอาเฟสนั้นไปกดของแฟนเก่าที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
เค้าบอกเราว่า อันนั้นเฟสเก่าเค้า โดนแฮ็กไม่ได้ใช้แล้ว
เราถามเค้าว่าโดนแฮ็กตั้งแต่ตอนไหน
เค้าบอกว่า ช่วงสงกรานต์ แต่สิ่งที่เราเห็นคือ ในเฟสนั้น โพสล่าสุดคือช่วงกันยา
แล้วรูปโพสของแฟนเก่าเค้า ที่เค้าเอาไปกดไลค์ คือช่วงกันยา
โดนแฮ็กช่วงสงกรานต์ แล้วทำไมถึงยังมีโพสอยู่?
ซึ่งโพสนั้น มันเป็นรูปที่มาจากโทรศัพท์เค้าแน่ๆ
แล้วเราก็เริ่มทะเลาะกันจนเค้าเงียบไป
เราเลยไปโพสด่าเค้าในเฟส จากนั้นเค้าก็บล็อคเฟสเรา
แล้วเค้าก็ทักไลน์เรามาว่า อยากด่าอะไรก็ด่ามาเลย ไม่ต้องแท็กมาด่ากันหรอก