อยากเห็นว่า 'ราก' ที่คอยค้ำจุ้นทุกคนน่ะได้ผลเป็นยังไง

เช่นหากอังกฤษตามหาเจ้ามิ่งหล้าแต่ไม่เจอเพราะคนที่ไปเจออยู่คือแม้นเมือง(หญิงที่ป่วย)

ตอนท้ายที่เจ้าภูแก้วไหว้เจดีย์พ่อกับแม่  แม่เรา(แก่แล้ว)ยังถามหาพระเอกอยู่เลย คือแม่ไม่รู้ว่าพระเอกตายแล้ว อย่างน้อยก็น่าจะให้พระเอกสั่งเสียหน่อยว่าถ้าตายให้มาฝังใกล้ๆแม่อะไรแบบนั้น

คิดแล้วก็เสียดายตอนไปเพิ่มบทช่วงกลางเรื่อง จบเรื่องเลยรวบรัดไปหน่อย