คือต้องบอกก่อนว่า ตัวเราเองก็ไม่ใช่วัยรุ่นแล้ว และเราเป็นทอม
แต่มีความรู้สึกแปลกๆเวลาเพื่อคนนี้โทรมาคุยทั้งๆ ที่ไม่เคยเจอกันมา 10 กว่าปี
เราเป็นแค่เพื่อนในเฟสกันเท่านั้น วันนึงนางเข้ามาทักแชต ชวนคุยโน่นนี่
ตอนแรกก็นึกว่าจะชวนขายตรง ขายประกัน หรือ อะไรก็แล้วแต่ที่แฝงเจตนาเรื่องผลประโยชน์
แรกๆ เราก็คุยไปตามมารยาท นางก็คุยเรื่องละครที่เราชอบดู คุยเรื่องสัพเพเหระ ทั่วๆ ไป
นานวันเข้าก็ไม่มีท่าทีว่าจะชวนขายของอย่างที่คิด
จากแชต เริ่มเปลี่ยนเป็นโทรผ่านเฟส คุยกันเป็นชั่วโมงๆ
เราเองก็รู้สึกดีนะ ที่ได้กลับไปคุยกับเพื่อน แม้ว่าตอนเรียนนั้น ก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ นางจะเงียบๆ แล้วนางก็มีแฟนเป็น ผู้ชายมาตลอดเท่ารู้นะ
เรารู้สึกได้ว่าเวลาคุยกับคนที่อายุเท่าๆ กัน ความคิดหลายอย่างมันไปในทางเดียวกัน เข้าใจโลก เข้าใจตัวเอง
ปัญหามันอยู่ที่ความรู้สึกเราเริ่ม แปลกๆ ที่คอยแชตจากนาง รอการโทรมาของนางทุกคืน
จนมันเกินความรู้สึกว่าเป็นเพื่อนกัน ซึ่งเราไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับเพื่อนเลย ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนจากระดับไหน
หรือว่าเราโสดนานจนเหงานะ แต่เวลาคุยกันก็ไม่มีจีบกันนะ ไม่มีคำหวานอะไรพิเศษ คือคุยกันปกติ แบบโตแล้วด้วย
เราควรทำไงดี จะวางตัวยังไงดี ถ้าได้เจอกัน แล้วถ้าความสัมพันธ์จะพัฒนาไปในทางนั้น
มันจะทำให้เราเสียเพื่อนไปมั้ย ซึ่งจริงๆ เพื่อนคนนี้ก็แทบไม่มีบทบาทอะไรเลย ถ้านางไม่เป็นฝ่ายติดต่อมาก่อน
คือต่างคนต่างอยู่เหมือนเพื่อนคนอื่นๆที่เรียนมหาลัย ต่างแยกย้ายไปทำงาน ไปใช้ชีวิตของตัวเอง
เรากลัวตรงที่นางชอบผู้ชาย แล้วจู่ๆ ทำไม นางชอบมาคุยกับเรา ทำให้เราคิด ว่าเราเป็นคนสำคัญสะงั้น
จากที่เคยคิดแต่เรื่องงาน เรื่องเที่ยว เรื่องตัวเอง กลับมีเรื่องนี้มากกวนใจตลอด