ก่อนอื่น
๑) ขอขอบคุณท่าน ฮกกงจื้อ เป็นอย่างยิ่งครับ

๒) ขอแจ้งถึงข้อจำกัดการใช้มือถือของผมครับ
- ผม สว.แล้ว สายตาเป็นปัญหาหนึ่งในการใช้มือถือ
- ผมเดินทางด้วยรถโดยสารประจำทาง เข้าเมือง
ไปกลับบ้าน ประมาณ ๘ ชม.(อยู่ อ.ลำลูกกา)

ผมจึงเขียนอะไร ๆ สั้น ๆ ครับ

๓) มุมมอง ร้อยกรอง ในความคิดเห็นเป็นดังนี้ครับ

....ร้อยกรอง เฉกเช่น ดนตรี
เริ่มที่ จังหวะเหมาะ เสนาะเสียง
ให้อารมณ์ ขมโศกสุข เพียบเครื่องเคียง
ร่ำร้อยเรียง เพียงสบายสบาย คลายเหงากัน

....เพิ่มเกณฑ์กฎ ข้อกำหนด ฝึกสามารถ
ชาญฉลาด เฉลียวมี ดีสร้างสรรค์
คำเหมาะสม แข่งข่ม คมประชัน
ประเด็นสำคัญ แบบฉบับ ลับฝีมือ

....แต่สิ่งสรรพ์ แวมวับ ไป่แน่นอน
รุ่งแล้วรอน ปราชญ์เตือนสอน อย่ายึดถือ
หมั่นตรองตรึก ปรึกษา เหมาะดีฤๅ
ปรับแต่ง แปงเปลี่ยนคือ วัฒนา

===

@ เกณฑ์กฎ ใช่สิ่ง ติดตาย
บัญญัติ เพื่อหมาย เหมาะสม
ปรับเปลี่ยน ตามกาล นิยม
สวย-คม คำนึง สงบเย็น

@ เหมาะทั้ง เทศะ นำเสนอ
มิเผลอ ผุด-รุก ทุกข์เข็ญ
หยามเหยียด “ศักดิ์ศรี” อันเป็น
ดุจเพ็ญ อำไพ ใจคน


.ร้อยกรองกาพย์กลอนกานท์..........ร้องขับขานตามอารมณ์
สนุกสุขทุกข์ตรม.........................พร้อมร้อยเรียงเปล่งเสียงแสดง

...มิเคร่งมิมีกฎ...........................ให้รันทดอดพลิกแพลง
ใครใคร่คิดกำแหง........................หลอกหยอกเย้าเว้าแหย่ไป

...แต่แต่งเข้าประกวด.....................ท่านมัดลวดโปรดเข้าใจ
ทบทวนเกณฑ์กฎไว.......................เถลไถลชวดรางวัล

...อีกหนึ่งพึงตรวจสอบ...................กรรมการชอบแนวไหนกัน
ละเลยเฉยเฉื่อยพลัน......................ไม่มีวันได้หน้าตา ...ฮา