เมื่อตอนเย็นออกไปสูบบุหรี่ข้างบ้านเเล้วเอากระเป๋าใส่บุหรี่เหน็บไว้ที่เอว พอเข้ามาในห้องนอนก็เอาออกมาซ่อนไว้บนเตียง เเต่ยายมาทำความสะอาด เจอกระเป๋าเเล้วเปิดดู เลยเห็นบุหรี่ไปเต็มๆ เราก็ทำอะไรไม่ถูก ยายก็เริ่มดุด่า บอกว่าทำตัวเเบบนี้ก็ไม่ต้องเรียนเเล้ว ไปเป็นขายตัวเถอะ ได้เงินจะสูบบุหรี่ก็ได้กินเหล้าก็ได้ เรียนก็ไม่ต้องเรียนมันเเล้วสงสารเเม่
เราเพิ่งเรียนจบคอร์สเรียนสุดท้าย เเม่ก็บอกว่าจะไม่ให้เงินเดือนเเล้ว เราก็โมโหนิดหน่อย เพราะคิดว่าช่วงที่ไม่ได้เรียนจะมีเงินเก็บ เพราะอยากซื้อเสื้อผ้าเเละกะว่าจะเก็บเงินเพื่อจะไปคอนเสิร์ตปีหน้า เเต่พอมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เเม่กับยายก็คิดว่าอยากได้เงินเพราะจะเอาไปเล่นยา บอกว่าหาเเต่เรื่องใส่ตัว เค้าถามเราว่า คิดยังไงถึงสูบ เราก็ตอบไปว่าอยากรู้ว่ามันเป็นยังไง เค้าก็ย้อนมาว่า เเล้วทำไมไม่คิดว่าอยากลองทำอย่างนั้นอย่างนี้ให้มันได้เงิน ทำอย่างที่มันดีเเก่ตัวเอง เราก็คิดในใจว่า เราชอบเรียนภาษา เราเคยขอไปเรียนภาษาญี่ปุ่น เพราะเราชอบดูอนิเมะ เเล้วตอนนี้เราติ่งเกาหลี เราก็อยากเรียนภาษาเกาหลี เค้าก็เมินเเล้วบอกเราว่าไม่มีเงิน เรียนไปเเล้วได้อะไร เราชอบเต้นเเนวฮิปฮอป อยากไปเรียนเต้นต่อ เค้าก็เมินเรา บอกว่ามันเลิกดึก ค่าเรียนก็เเพง เราอยากไปต่อยมวย เพราะเราชอบพวกศิลปะป้องกันตัว เคยเรียนเทควันโด้ เเต่เลิกเรียนเพราะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เราอยากทำอะไรหลายอย่างที่มันสร้างสรรค์เเต่เค้ากลับเมินเเละไม่สนใจ พอเราทำเรื่องไม่ดี เค้าก็เอาเรื่องนั้นมาเป็นข้ออ้างมาซ้ำเติม มาด่า มาว่า เราก็น้อยใจ อึดอัด เเต่เราก็รู้ว่าสูบบุหรี่มันไม่ดี เราไม่ได้ติด ไม่ได้สูบเป็นอาทิตย์ๆก็ไม่เป็นไร เเต่ซื้อมาเเล้วก็รู้สึกเสียดายเงิน ก็เลยคิดว่าหมดเท่าที่มีอยู่ก็จะพอเเล้ว เเล้วมาตั้งใจเรียนสอบเข้ามหาลัยให้สมกับที่เเม่เหนื่อย อดหลับอดนอนทุกวันเพื่อเรา เราก็ได้เเต่โทษตัวเอง ถามตัวเองว่าทำไปทำไม เราทำให้เเม่เสียใจ ทั้งๆที่เเม่ทำให้เราเยอะขนาดนี้ เเล้วตอนนี้เราควรจะทำยังไง