ทั้งตำแหน่งการยืน ไม่ว่าจะเป็นริมเส้น หรือโยกมาตรงกลาง


ที่นี้พอ ฟอเมชั่น เหมือนกัน ตัดความแตกต่างของเพื่อนร่วมทีมอออก

สิ่งที่มีไม่เหมือนกันคือ การจบ ที่นักเตะระดับท๊อป จะมีหลากหลายมากกว่าการล๊อค หรือยิงเอาแรง แบบที่ชนาธิปทำ


ผมว่าอันนี้ อยู่ที่ความมั่นใจ ที่กำลังเพิ่มขึ้นของเจ

และอีกอย่างที่ทำให้นักเตะและเกมส์แตกต่างกัน

อยู่ที่ตัวนักเตะล้วน ๆ มากว่า ฟอเมชั่น  คือ

วิ่งไวกว่ากัน 1 วิ  ยิงแม่นกว่ากัน 1 เซนต์  ทนเหนื่อยได้นานกว่ากัน 1 นาที นี่สร้างความแตกต่างได้ จากเกมส์ที่ซัปโปโร ต้องเจอเจ้า Roni จากทีมบ๊วย Albirex Niigata ที่ทั้งยิง ทั้งจ่าย จากเกมส์เหย้าเยือน  แค่ตัวเดียวจริง ๆ แค่ตัวเดียวจริง ๆที่เปลี่ยนเกมส์


ดังนั้นความสามารถเฉพาะตัวของนักเตะจึงสำคัญมาเป็นอันดับ 1

ผมอยากให้นักเตะไทยก้าวข้ามขีดตรงนี้ไปให้ได้

อยากน้อย ๆในระดับฟุตบอลโลก ฟุตบอลเอเชีย ของที่มันฝึกได้ อย่างฟรีคิก  ต้องแม่นยำกว่านี้

ลูกฟรีคิกที่ยิงได้ ในฟุตบอลโลก ฟุตบอลเอเชีย ครั้งสุดท้ายตอนไหนก็ไม่รู้

แต่ต้องมีสักวัน