เรื่องเกิดขึ้นประมาณเดือนที่แล้วค่ะ เขาเป็นรุ่นน้องสมัยม.ปลาย เราเจอเขาบ่อยทักทายกันตลอดแต่ไม่สนิท เพราะบ้านอยู่ซอยเดียวกัน แต่ปกติน้องจะอยู่หอแถวมหาลัย ซึ่งวันที่เกิดเรื่องเราบังเอิญเจอน้องในซอย น้องก็มาทัก ชวนไปดื่มที่ร้านสเต็กในซอยบ้าน พอเราไปดื่มเสร็จน้องชวนกลับมาดื่มต่อที่บ้านน้อง แต่น้องก็ชวนรุ่นพี่ผู้หญิงที่เรารุ่จักอีกคนมาด้วยเราถึงยอมไป แล้วรุ่นพี่กลับก่อน เรากำลังจะกลับตามแต่ไม่ทันก็เลยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นค่ะ พอเราตั้งสติได้เลยรีบกลับบ้านทันที

หลังจากวันนั้นเราเกลียดเขาไปเลย เราไม่มีไลน์เขาไม่ได้ติดต่อกันอยู่แล้ว แต่กลับเจอเขาบ่อยขึ้นในซอย ตามเซเว่นบ้าง ร้านตามสั่งบ้าง ซึ่งทุกครั้งที่เจอน้องเราไม่เคยทักน้องอีกเลย เราทำเหมือนคนไม่รู้จักแล้ว แต่เขาดูเหมือนหาโอกาสกับเรา อย่างตอนที่เราไปเจอที่ร้านตามสั่ง โต๊ะมีเยอะมากแต่น้องมานั่งโต๊ะข้างเรา ครั้งนั้นเขาไม่ทักเพราะเราแกล้งติดสายอยู่ หลังวันนั้นก็เจออีกที่เดิม แล้วก็นั่งโต๊ะข้างๆเหมือนเดิม เราก็แกล้งติดสายอีก คราวนี้เขาเดินมาถามเลยว่าไปนั่งเล่นบ้านเขาไหม จะกลับบ้านยัง เวลาเจอที่เซเว่นก็จะมาถามเราอีกค่ะ ทั้งทีเราแสดงออกชัดมากว่าเราเกลียดอย่ามายุ่ง(เราเป็นคนที่สีหน้าออกมาก) ไม่แม้แต่จะมองหน้าเขาตั้งแต่ที่มีอะไรกันแล้ว เราคิดว่าเขาก็ดูออก แต่เจอกันทีไรเขาจะถามเราแบบนี้ตลอด เราก็บอกพี่รีบกลับทุกรอบ

คือเรารู้สึกไม่ปลอดภัยมากค่ะ อยู่ไม่เป็นสุขเลย มันอึดอัด เพราะบ้านอยู่ซอยเดียวกัน เดินสิบก้าวถึง กลัวเขาจะไม่เลิกยุ่ง เราจะทำยังไงดีคะ ถ้าเจออีกจะบอกตรงๆดีไหมคะว่าอย่ามายุ่งกับเรา เพราะเราย้ายไม่ได้ค่ะ นั่นบ้านเราอยู่กับครอบครัว หรือมีวิธีที่ดีกว่านี้ไหมคะ ?