ละอองคำหรือละอองอะไรสุดแล้วแต่
ตัวละครที่เหมือนส่วนเกินในรากนครา
มีเหตุผลว่า มาเพื่อพิสูจน์ใจของพระนาง (หลายคนคงถามว่ามีเพื่อ ?)
แต่อีกนัยยะ ละอองคำคนนี้แหละที่บทบาทต่อการเปลี่ยนไปของแม้นเมือง
เธอมาเพื่อแม้นเมืองสำรวจตัวตนที่แท้จริง ความเสียสละที่เป็นจุดยืนของแม้นเมือง
จริง ๆ แล้ว ความเสียสละนั้นคือความเสียสละที่แท้จริงหรือไม่
ตัวละครที่ทำให้แม้นเมืองไม่มีความสุข แต่กลับทำให้แม้นเมืองเจอความสุขที่แท้จริง
ชีวิตคู่รักทางการเมืองของ เจ้าน้อยและแม้นเมืองก็ดูมีความสุขดีในเชียงพระคำ
แต่มันอาจเป็นความสุขของเจ้าน้อยคนเดียวแต่อีกคนอาจจะไม่ใช่
ขาเตียงที่ไม่แข็งแรงก็ต้องมีการสั่นคลอนไปอีก
เมื่อเธอรู้ว่าเจ้าน้อยยังมีญาติที่เป็นสาวกระทง ที่เกือบเป็นคู่หมั้นและยังมีใจให้เจ้าน้อย
ละอองคำเข้ามาในชีวิตแบบคนธรรมดาแต่แฝงนัยยะ คือ เธอจะเข้ามา "ขอ" หรือถ้าสมัยนี้คือ แย่ง
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของแม้นเมือง คนดูทั้งประเทศหรือมองจากดาวอังคารก็รู้ว่าคิดอย่างไร
แล้วแม้นเมืองจะไม่รู้สึกเหรอ คำตอบคือเธอรู้สึกแต่ยังไม่คิดอะไร เพราะตอนนี้ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเธอ
ละอองคำ เฝ้าขอสิ่งของเล็ก ๆ น้อย ๆ เสื้อผ้า เครื่องประดับ แม้กระทั่งของของบางอย่างมาจากเจ้าน้อย
แล้วแม้นเมืองก็ให้ละอองคำไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีเงื่อนไข จนการขอลามไปถึงการขอแทนที่และขอเป็นเมียอีกคน
การขอแม้กระทั่งอยากใส่เสื้อกาบคำ แม้นเมืองก็คงรู้สึกว่าทำไมอยากใส่ (คนดูก็อยากถามนาง)
เสื้อกาบคำไม่ใช่แค่เสื้อผ้า แต่มันแสดงถึงสิทธิ์คนที่สวมใส่ว่าคนที่ใส่มีตำแหน่งมีศักดิ์คืออะไร
การเริ่มถูกท้าทายความรู้สีก และยิ่งรุกหนักเมื่อสาวเจ้าบอกว่า อยากช่วยแบ่งเบาภาระของแม้นเมือง (หลายคนถามคือ ?)
ผู้หญิงขี้ขอแบบละอองคำ ก็ช่างเหมาะสม ผู้หญิงที่มีแต่ให้อย่างแม้นเมืองจริง ๆ
แต่ถ้าขอกันถึงขนาดนี้ แม้กระทั่งจะมาเป็นเมียอีกคน แม้นเมืองจะรู้สีกอย่างไร บททดสอบตัวตนของแม้นเมืองเริ่มต้นขึ้น
แม้นเมืองไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธแต่เธอเก็บคำถามเอามาคิด และเริ่มมีความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอก็เกิดขึ้น
ความสับสนในใจเกิดขึ้น ทำไมคำถามนี้ทำให้ใจเธอสับสนขนาดนี้ ถึงขนาดขุดเอาทุกสิ่งในตัวแม้นเมืองออกมา
ความรู้สึกผิดกับน้องสาวต่างแม่ก็มา ความเป็นส่วนเกินก็มา ความอยากจะเบื่อผัวทางการเมืองก็มา (เอ๊ะ ผัว!)
สามีทางการเมืองที่เธอเคยประทับใจแรกเห็นเป็นความชอบแล้วซ่อนความรู้สึกนี้มาตลอดถูกระเบิดขึ้น
ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกกับผู้ชายคนนี้ไม่ต่างจาก หนุ่มสาวที่เริ่มรู้จักความรัก เธอกำลังตกหลุมรักเขาจริง ๆ แล้ว
ความชอบในชายหนุ่มต้องถูกพับเก็บในลิ้นชักในใจ เมื่อน้องสาวต่างแม่ก็บอกชอบผู้ชายคนนี้เหมือนกัน
ความเสียสละแบบอัตโนมัติทำงานทันที แล้วเธอหลีกทางให้น้องสาวและคิดว่าผู้ชายคนนี้มีใจให้น้องสาว
แต่ทำไมคราวนี้เธอกลับไม่มีความรู้สึกนี้กับละอองคำ หรือต่อมความเสียสละมันไม่ทำงาน
หรือ ความเสียสละที่ผ่านมาเป็นแค่ การไม่รู้จักคุณค่าตัวเองจนยอมยกทุกอย่างให้คนอื่นโดยไม่เสียใจ
ที่เชียงเงินแม้นเมืองมีชีวิตที่เสียสละในความคิดของเธอคือ ทำเพื่อคนอื่นจนไม่เหลืออะไรให้ตัวเอง
แล้วคิดว่าที่ทำไปทั้งหมดมันเรียกว่า การเสียสละ ทำอะไรก็ได้เพื่อเชียงเงิน เพื่อพ่อ เพื่อพี่ เพื่อน้อง
ส่วนชีวิตตัวเองช่างมันขอทำเพื่อแค่นี้ก็มีความสุข ซี่งทุกสิ่งที่เธอคิดมันเป็นแค่อัตตาเพื่อหล่อเลี้ยงชีวิต
การมาเชียงพระคำ เขาให้มาก็มา ทั้งที่ในใจอยากสลับตัวกับน้องเพื่อน้องมีความสุข เขาให้แต่งก็แต่ง
ชายที่ตัวเองชอบตอนนี้กลายเป็นสามีทางการเมือง ที่เธอและเขาก็มีอะไรคาใจในกันและกัน
และเชียงพระคำแผ่นดินใหม่ที่มาอยู่ ที่เธออยู่ได้อย่างสงบ สบายใจ แต่มันมีอะไรให้เธอไม่ยอมรับ
แม้เธอจะมีความสุขได้ในสิ่งที่อยากทำ ได้เขียนหนังสือ ได้อ่านหนังสือ ได้แลกเปลี่ยนความคิดกับชาวต่างชาติ
แต่เธอไม่เคยยอมรับว่าตอนนี้เธอมีความสุขที่เชียงพระคำ ทุกสิ่งทุกอย่างและคนในเชียงพระคำไม่ใช่ที่ของเธอ
เธอมักจะอยู่รวมตัวกับข้ารับใช้สองคำอยู่ในคุ้มเจ้าน้อยอย่างอิสระ ไม่เคยคิดจะไปมาหาสู่กับใคร
การยังไม่เปิดรับอะไรในเชียงพระคำ เวลาที่ใครเขาอยากได้อะไรเธอก็ให้ ให้ไปแบบไม่รู้สึก
แต่การมาขอผู้ชายคนนี้ทำให้เธอรู้สึก เธอไม่อยากสูญเสียเขาไปและการคิดเช่นนั้นมันเป็นความเลว
เพราะมันคือการทรยศทุกสิ่งที่เธอคิดและเชื่อมาตลอด แต่ถีงจะเลวก็ไม่ยอมให้ผู้ชายคนนี้กับใคร
ตอนนี้ในใจเธอเรียกร้องต้องการผู้ชายเชียงพระคำคนนี้ และเธอเริ่มมองทุกอย่างในเชียงพระคำเปลี่ยนไป
เธอยอมรับอะไรในเชียงพระคำมากขึ้น อยากเป็นเมียเดียวของผู้ชายคนนี้ อยากอยู่ที่นี่ อยากมีชีวิตที่นี่
ใจของเธอยอมเปิดใจให้เชียงพระคำแล้ว โดยที่ไม่ว่าที่นี่จะเป็นอย่างไร ใครจะคิดอย่างไร
ตอนนี้เธอมีใจที่มีความสุขแล้ว เชียงพระคำในความรู้สีกตอนนี้มีความเทียบเท่ากับเชียงเงินแล้ว
การก้าวผ่านจากความรักหญิงสาวที่คิดอยากครอบครองแบบวัยรุ่นและตอนนี้เธอกำลังเป็นแม่แล้ว
เด็กที่เกิดจากความสัมพันธ์สายเลือดสองแผ่นดิน ที่มาจากเธอและชายที่เธอรัก
และกล้าที่จะบอกกับชายคนนี้อย่างหมดอายว่า ตอนนี้ความสำคัญของลูกและสามีมีค่าไม่ต่างจากตัวตนที่เกิดมา
วันนี้แม้นเมืองเริ่มรู้จักตัวเองมากขึ้น เริ่มมีความสุขโดยที่ไม่จำเป็นต้องให้ใครเปลี่ยน แต่เป็นเธอที่เปลี่ยนไป
กำลังเปิดรับและตักตวงตวามสุขให้มากที่สุด ใช้เวลาที่มีอยู่ในที่ที่เธอรักและอยู่กับผู้ชายที่รัก
แม้นเมืองเวอร์ชั้นนี้จึงไม่ต้องอาศัยสิ่งแวดล้อมมาทำให้เธอมีความสุข แต่เป็นใจของเธอที่กำลังมีความสุข
แม้ความสุขของแม้นเมืองกำลังเริ่มต้นแต่ก็ต้องตั้งรับการกลับมาของใครคนนึง
ที่จะเป็นการท้าทายความรู้สีกของเธออีกครั้ง ชะตาของสองพี่น้องเปลี่ยนไป
การกลับมาพบกันกับความเปลี่ยนแปลง ชีวิตที่คู่ขนานไปของทั้งสองสาว
ความเปลี่ยนแปลงของรากนคราฉบับนี้ ชะตาชีวิตที่ผกผันกับนคราคู่ขนาน
รากนคราของพงษ์พัฒน์ วชิรบรรจงจะทำการแสดงออกมาหลังจากนี้
ทำไมต้องมี ละอองคำ เพราะ เขาคือคนที่ทำให้ แม้นเมือง รู้จักความสุข
ตัวละครที่เหมือนส่วนเกินในรากนครา
มีเหตุผลว่า มาเพื่อพิสูจน์ใจของพระนาง (หลายคนคงถามว่ามีเพื่อ ?)
แต่อีกนัยยะ ละอองคำคนนี้แหละที่บทบาทต่อการเปลี่ยนไปของแม้นเมือง
เธอมาเพื่อแม้นเมืองสำรวจตัวตนที่แท้จริง ความเสียสละที่เป็นจุดยืนของแม้นเมือง
จริง ๆ แล้ว ความเสียสละนั้นคือความเสียสละที่แท้จริงหรือไม่
ตัวละครที่ทำให้แม้นเมืองไม่มีความสุข แต่กลับทำให้แม้นเมืองเจอความสุขที่แท้จริง
ชีวิตคู่รักทางการเมืองของ เจ้าน้อยและแม้นเมืองก็ดูมีความสุขดีในเชียงพระคำ
แต่มันอาจเป็นความสุขของเจ้าน้อยคนเดียวแต่อีกคนอาจจะไม่ใช่
ขาเตียงที่ไม่แข็งแรงก็ต้องมีการสั่นคลอนไปอีก
เมื่อเธอรู้ว่าเจ้าน้อยยังมีญาติที่เป็นสาวกระทง ที่เกือบเป็นคู่หมั้นและยังมีใจให้เจ้าน้อย
ละอองคำเข้ามาในชีวิตแบบคนธรรมดาแต่แฝงนัยยะ คือ เธอจะเข้ามา "ขอ" หรือถ้าสมัยนี้คือ แย่ง
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของแม้นเมือง คนดูทั้งประเทศหรือมองจากดาวอังคารก็รู้ว่าคิดอย่างไร
แล้วแม้นเมืองจะไม่รู้สึกเหรอ คำตอบคือเธอรู้สึกแต่ยังไม่คิดอะไร เพราะตอนนี้ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเธอ
ละอองคำ เฝ้าขอสิ่งของเล็ก ๆ น้อย ๆ เสื้อผ้า เครื่องประดับ แม้กระทั่งของของบางอย่างมาจากเจ้าน้อย
แล้วแม้นเมืองก็ให้ละอองคำไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีเงื่อนไข จนการขอลามไปถึงการขอแทนที่และขอเป็นเมียอีกคน
การขอแม้กระทั่งอยากใส่เสื้อกาบคำ แม้นเมืองก็คงรู้สึกว่าทำไมอยากใส่ (คนดูก็อยากถามนาง)
เสื้อกาบคำไม่ใช่แค่เสื้อผ้า แต่มันแสดงถึงสิทธิ์คนที่สวมใส่ว่าคนที่ใส่มีตำแหน่งมีศักดิ์คืออะไร
การเริ่มถูกท้าทายความรู้สีก และยิ่งรุกหนักเมื่อสาวเจ้าบอกว่า อยากช่วยแบ่งเบาภาระของแม้นเมือง (หลายคนถามคือ ?)
ผู้หญิงขี้ขอแบบละอองคำ ก็ช่างเหมาะสม ผู้หญิงที่มีแต่ให้อย่างแม้นเมืองจริง ๆ
แต่ถ้าขอกันถึงขนาดนี้ แม้กระทั่งจะมาเป็นเมียอีกคน แม้นเมืองจะรู้สีกอย่างไร บททดสอบตัวตนของแม้นเมืองเริ่มต้นขึ้น
แม้นเมืองไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธแต่เธอเก็บคำถามเอามาคิด และเริ่มมีความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอก็เกิดขึ้น
ความสับสนในใจเกิดขึ้น ทำไมคำถามนี้ทำให้ใจเธอสับสนขนาดนี้ ถึงขนาดขุดเอาทุกสิ่งในตัวแม้นเมืองออกมา
ความรู้สึกผิดกับน้องสาวต่างแม่ก็มา ความเป็นส่วนเกินก็มา ความอยากจะเบื่อผัวทางการเมืองก็มา (เอ๊ะ ผัว!)
สามีทางการเมืองที่เธอเคยประทับใจแรกเห็นเป็นความชอบแล้วซ่อนความรู้สึกนี้มาตลอดถูกระเบิดขึ้น
ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกกับผู้ชายคนนี้ไม่ต่างจาก หนุ่มสาวที่เริ่มรู้จักความรัก เธอกำลังตกหลุมรักเขาจริง ๆ แล้ว
ความชอบในชายหนุ่มต้องถูกพับเก็บในลิ้นชักในใจ เมื่อน้องสาวต่างแม่ก็บอกชอบผู้ชายคนนี้เหมือนกัน
ความเสียสละแบบอัตโนมัติทำงานทันที แล้วเธอหลีกทางให้น้องสาวและคิดว่าผู้ชายคนนี้มีใจให้น้องสาว
แต่ทำไมคราวนี้เธอกลับไม่มีความรู้สึกนี้กับละอองคำ หรือต่อมความเสียสละมันไม่ทำงาน
หรือ ความเสียสละที่ผ่านมาเป็นแค่ การไม่รู้จักคุณค่าตัวเองจนยอมยกทุกอย่างให้คนอื่นโดยไม่เสียใจ
ที่เชียงเงินแม้นเมืองมีชีวิตที่เสียสละในความคิดของเธอคือ ทำเพื่อคนอื่นจนไม่เหลืออะไรให้ตัวเอง
แล้วคิดว่าที่ทำไปทั้งหมดมันเรียกว่า การเสียสละ ทำอะไรก็ได้เพื่อเชียงเงิน เพื่อพ่อ เพื่อพี่ เพื่อน้อง
ส่วนชีวิตตัวเองช่างมันขอทำเพื่อแค่นี้ก็มีความสุข ซี่งทุกสิ่งที่เธอคิดมันเป็นแค่อัตตาเพื่อหล่อเลี้ยงชีวิต
การมาเชียงพระคำ เขาให้มาก็มา ทั้งที่ในใจอยากสลับตัวกับน้องเพื่อน้องมีความสุข เขาให้แต่งก็แต่ง
ชายที่ตัวเองชอบตอนนี้กลายเป็นสามีทางการเมือง ที่เธอและเขาก็มีอะไรคาใจในกันและกัน
และเชียงพระคำแผ่นดินใหม่ที่มาอยู่ ที่เธออยู่ได้อย่างสงบ สบายใจ แต่มันมีอะไรให้เธอไม่ยอมรับ
แม้เธอจะมีความสุขได้ในสิ่งที่อยากทำ ได้เขียนหนังสือ ได้อ่านหนังสือ ได้แลกเปลี่ยนความคิดกับชาวต่างชาติ
แต่เธอไม่เคยยอมรับว่าตอนนี้เธอมีความสุขที่เชียงพระคำ ทุกสิ่งทุกอย่างและคนในเชียงพระคำไม่ใช่ที่ของเธอ
เธอมักจะอยู่รวมตัวกับข้ารับใช้สองคำอยู่ในคุ้มเจ้าน้อยอย่างอิสระ ไม่เคยคิดจะไปมาหาสู่กับใคร
การยังไม่เปิดรับอะไรในเชียงพระคำ เวลาที่ใครเขาอยากได้อะไรเธอก็ให้ ให้ไปแบบไม่รู้สึก
แต่การมาขอผู้ชายคนนี้ทำให้เธอรู้สึก เธอไม่อยากสูญเสียเขาไปและการคิดเช่นนั้นมันเป็นความเลว
เพราะมันคือการทรยศทุกสิ่งที่เธอคิดและเชื่อมาตลอด แต่ถีงจะเลวก็ไม่ยอมให้ผู้ชายคนนี้กับใคร
ตอนนี้ในใจเธอเรียกร้องต้องการผู้ชายเชียงพระคำคนนี้ และเธอเริ่มมองทุกอย่างในเชียงพระคำเปลี่ยนไป
เธอยอมรับอะไรในเชียงพระคำมากขึ้น อยากเป็นเมียเดียวของผู้ชายคนนี้ อยากอยู่ที่นี่ อยากมีชีวิตที่นี่
ใจของเธอยอมเปิดใจให้เชียงพระคำแล้ว โดยที่ไม่ว่าที่นี่จะเป็นอย่างไร ใครจะคิดอย่างไร
ตอนนี้เธอมีใจที่มีความสุขแล้ว เชียงพระคำในความรู้สีกตอนนี้มีความเทียบเท่ากับเชียงเงินแล้ว
การก้าวผ่านจากความรักหญิงสาวที่คิดอยากครอบครองแบบวัยรุ่นและตอนนี้เธอกำลังเป็นแม่แล้ว
เด็กที่เกิดจากความสัมพันธ์สายเลือดสองแผ่นดิน ที่มาจากเธอและชายที่เธอรัก
และกล้าที่จะบอกกับชายคนนี้อย่างหมดอายว่า ตอนนี้ความสำคัญของลูกและสามีมีค่าไม่ต่างจากตัวตนที่เกิดมา
วันนี้แม้นเมืองเริ่มรู้จักตัวเองมากขึ้น เริ่มมีความสุขโดยที่ไม่จำเป็นต้องให้ใครเปลี่ยน แต่เป็นเธอที่เปลี่ยนไป
กำลังเปิดรับและตักตวงตวามสุขให้มากที่สุด ใช้เวลาที่มีอยู่ในที่ที่เธอรักและอยู่กับผู้ชายที่รัก
แม้นเมืองเวอร์ชั้นนี้จึงไม่ต้องอาศัยสิ่งแวดล้อมมาทำให้เธอมีความสุข แต่เป็นใจของเธอที่กำลังมีความสุข
แม้ความสุขของแม้นเมืองกำลังเริ่มต้นแต่ก็ต้องตั้งรับการกลับมาของใครคนนึง
ที่จะเป็นการท้าทายความรู้สีกของเธออีกครั้ง ชะตาของสองพี่น้องเปลี่ยนไป
การกลับมาพบกันกับความเปลี่ยนแปลง ชีวิตที่คู่ขนานไปของทั้งสองสาว
ความเปลี่ยนแปลงของรากนคราฉบับนี้ ชะตาชีวิตที่ผกผันกับนคราคู่ขนาน
รากนคราของพงษ์พัฒน์ วชิรบรรจงจะทำการแสดงออกมาหลังจากนี้