แต่ก่อนทุกเช้าตื่นนอนมาสิ่งที่จะทำคือการหยิบโทรศัพท์จากหัวเตียง
แล้วกดเข้าไปที่แอพฯเฟสบุ๊ค (เชื่อว่าหลายๆคนคงทีโมเม้นนี้)
จนเวลาผ่านไปๆหน้าที่การงาน ความรับผิดชอบมันเปลี่ยน ตื่นเช้ามาเข้าเฟสบุ๊คไม่ได้แล้ว
เนื่องจากงานเยอะมาก ต้องรีบปั่นงาน
จนมารู้ตัวอีกทีนี่เราไม่เข้าเฟสบุ๊คมา1เดือนกว่าๆแล้วหรอ ไม่น่าเชื่อ (แต่เข้าigบ้างบางครั้งนะคะ)
กลับมาคิดดูแล้ว งานก็ทำส่งลูกค้าไวขึ้น กำไรเยอะขึ้นเนื่องจากลูกค้ามากขึ้น
แต่ข้อเสียคือไม่ค่อยได้คอมเม้นแซวเพื่อน ไม่มีใครมาโพสหรือคอมเม้นเราในเฟสเช่นกัน
เพื่อนอาจจะน้องลงแต่ก็ไม่เปนไรเพราะเราแทบไม่เจอเพื่อนอยู่แล้วหนิ
มีแต่เพื่อนสนิทที่ยังไลน์ฟากันเป็นประจำ เม้าอัพเดทข่าวบ้างตามประสาผู้หญิง
เราบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกมันสบายใจยังไง แต่เรารับรู้ได้ว่าเราไม่เสพติดเฟสบุ๊คแล้ว
ใครเป็นบ้างคะ มาแชร์กันๆ
ไม่น่าเชื่อว่าการเลิกเล่นเฟสบุ๊ค1เดือนทำให้เราสบายใจขึ้น
แล้วกดเข้าไปที่แอพฯเฟสบุ๊ค (เชื่อว่าหลายๆคนคงทีโมเม้นนี้)
จนเวลาผ่านไปๆหน้าที่การงาน ความรับผิดชอบมันเปลี่ยน ตื่นเช้ามาเข้าเฟสบุ๊คไม่ได้แล้ว
เนื่องจากงานเยอะมาก ต้องรีบปั่นงาน
จนมารู้ตัวอีกทีนี่เราไม่เข้าเฟสบุ๊คมา1เดือนกว่าๆแล้วหรอ ไม่น่าเชื่อ (แต่เข้าigบ้างบางครั้งนะคะ)
กลับมาคิดดูแล้ว งานก็ทำส่งลูกค้าไวขึ้น กำไรเยอะขึ้นเนื่องจากลูกค้ามากขึ้น
แต่ข้อเสียคือไม่ค่อยได้คอมเม้นแซวเพื่อน ไม่มีใครมาโพสหรือคอมเม้นเราในเฟสเช่นกัน
เพื่อนอาจจะน้องลงแต่ก็ไม่เปนไรเพราะเราแทบไม่เจอเพื่อนอยู่แล้วหนิ
มีแต่เพื่อนสนิทที่ยังไลน์ฟากันเป็นประจำ เม้าอัพเดทข่าวบ้างตามประสาผู้หญิง
เราบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกมันสบายใจยังไง แต่เรารับรู้ได้ว่าเราไม่เสพติดเฟสบุ๊คแล้ว
ใครเป็นบ้างคะ มาแชร์กันๆ