เข้าเรื่องกันเลยน่ะครับ
คือเรื่องมีอยู่ว่าผมเนี่ยรักแฟนเก่ามากรักมากเท่าที่จะรักได้พยายามทำให้ทุกอย่างแต่เมื่อหลายเดือนก่อนเราเลิกกันเพราะความผิดของผมเองผมเข้าไปจุกจิ๊กับชีวิตของเธอมากเกินไปเธอจึงบอกเลิกผม ผมก้พยายามตัดใจและลองหันไปคุยกับคนใหม่บ้างไรบ้างแต่พอยิ่งคุยมันเหมือนยิ่งไม่ใช่เหมือนผมลืมแฟนเก่าผมไม่ลงจริงๆช่วงนั้นผมก้อมานั่งทบทวนตัวเองว่าทำไมเธอถึงบอกเลิกผมไปและได้ลองเปลียนตัวเองและลองเข้าไปคุยกับเธอบ้างจนเธอกลับมาเป็นเพื่อนกับผม และได้ปรึกษาเรื่องเรียนด้วยกันให้คำแนะนำซึ่งกันและกัน แต่ทุกครั้งที่ผมขอเธอคืนดีเธอชอบไล่ผมไปนอนมั่งเมินมั่งไรมั่งหรือเพราะการสนทนาของเราสองคนมันจะดูเหมือนไม่มีอะไรเลย (เหมือนไม่มีไรเลยหมายถึงผมทำให้เธอยิ้มได้ยากมากไม่ว่าจะพูดอะไรไปเธอก้อจะเหมือนนิ่งๆตอบอืมๆออๆไปตามนั้น)เธอจึงเลิกสนใจในตัวผมแล้วหรือเปล่าไม่รู้ เคยมีครั้งนึงที่ผมขอเธอคืนดีแต่เธอไล่ผมให้ไปหาคนใหม่ แต่ยังไงผมก้อตัดใจจากเธอไม่ลงจริงๆ ผมควรทำยังไงดีครับ?
(ด่าได้แต่อย่าแรง...เจ็บ;w;)