เรื่องมาเล่าาาา ช่วยกล่อมเราหน่อยย
เกริ่นก่อนค่ะว่าเราอยู่ตปทมาหลายปีละตั้งแต่ม.ปลาย แล้วก็เล่นทินเด้อตั้งแต่ม.ปลายมาเรื่อยๆ ปีนี้เริ่มอันล๊อคสกิลจ้า เริ่มไปเดตไปเจอผชจากทินเด้อเป็นบางครั้งบางคราว มีแบบเจอครั้งเดียวบ้าง คุยยาวเดตยาวเป็นเดือนๆบ้างแล้วแต่ความชอบ แต่ปกติก็เตือนตัวเองว่านี่คือทินเด้อ ทำอะไรก็ตาม อย่าถลำลึก อย่าไปตกหลุมรักใครง่ายๆเพราะจุดประสงค์คนส่วนใหญ่ในนี้คืออะไรเรารู้ดี แต่มีคนนึง...คือคนนี้ทำให้เราเผลอใจ เผลอไปตอนไหนก็ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็ถอนตัวไม่ได้แล้ว //เหมือนในนิยายเลยว้อยยย

ปล. ทินเด้อคือแอปหาคู่ของฝรั่งค่ะ เปิดมาก็จะมารูปเพศที่เราตั้งไว้เด้งขึ้นมา ปัดรูปไปด้านซ้ายคือเราไม่ชอบเค้า ปัดขวาคือเราอยากคุยกับเค้า ถ้าเค้าปัดขวาเหมือนกันมันก็จะขึ้นว่าเราแมชกัน แล้วเราถึงเริ่มคุยกับคนคนนั้นได้นะคะ ส่วนจะคุยเรื่องอะไรก็แล้วแต่เราสองคนเลยค่าา ปกติก็สากกะเบือยันเรือรบ บางคนเป็นที่ปรึกษาปัญหาชีวิตให้เราได้ด้วย บางคนมาเพื่อฝึกภาษาจริงๆ บางคนมาหาเพื่อน บางคนมาเพื่อเรื่องอย่างว่า แล้วแต่คดีไป

มา! เริ่ม! เล่าเป็น timeline เลยแล้วกัน

เดือนเมษา//วันที่เท่าไหร่ไม่รู้
เราก็เจอผชในทินเด้อเหมือนที่เคยทำ คนนี้คือผู้อ้ปป้าคนเกาหลีค่าาาาา หน้าละมุน มุ้งมิ้งลอยมาเลยชิม้าาาาา ไม่อ่ะ เรามีเพื่อนเกาประมานนึง เลยไม่อะไร ดูประวัติแล้วก็ทำงานดี หน้าตาก็พอถูไถ อายุมากกว่าเรา 5 ปี (คือรสนิยมเราเป็นคนเอเชีย แล้วที่นี่คนเอเชียไม่ได้หาได้ง่ายๆ เจอแบบไปวัดไปวาได้ก็คุยๆไป แล้วดูนิสัยกันอีกที) โอเคแหละมั้ง คุยๆไปเหอะ ชิว แรกๆก็กะว่าก็คุยๆในทินเด้อแก้เหงาอย่างเดียวมั้งไม่น่าจะมีอะไร เราก็คุยเรื่องสัพเพเหระ เรื่องเรียนเรื่องกินเรื่องเที่ยวเรื่องชีวิตปกติ คุยมาสองสามวัน (มั้ง) เค้าก็หายไป....เราก้ไม่อะไร เพราะส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้เราก้ลอยๆร่อนๆคุยกับคนอื่นไปเรื่อยๆ ก้เทกันไปเทกันมา ละแล้ว เค้าก็หายไปจากสาระบบ แล้วเราก็ลบบัญชีทินเด้อนั้นทั้งไปแล้วสร้างใหม่ (ไม่รู้ทำไมชอบลบแล้วสร้างบัญชีใหม่เรื่อยๆ อิอิ) บัญชีใหม่ชีวิตใหม่จ้า ก็ปัดซ้ายปัดขวาตามระเบียบไปเรื่อยๆ

เดือนสิงหา วันที่ 7
เราก็เล่นทินเด้อเหมือนเดิมตามประสาคนโสดมาก เล่นไปเล่นมา เราก็เลื่อนมาเจอพี่เกาหลีคนดีคนเดิม (ชื่อสมมติว่า เอ แล้วกันนะคะ) ก็ไม่ได้คิดอะไร เห็นหน้าคุ้นๆเหมือนเคยคุยด้วยเลยปัดขวา ไม่ได้สนใจว่าจะแมชหรือไม่แมช แต่ที่สุด อ่าวเห้ย! แมชจ้า แมชก้แมช เราก็วางตัวเป็นกุลสตรีไทยใจงาม ทำตัวนิ่งๆไม่ทักก่อน แล้วที่สุดนางก้ทักมาค่ะ
เอ- เออน่าคุ้นๆนะเรา
เรา- อ้อ เราเคยแมชกันมาก่อนน่ะ
เอ- แปลว่าเทอลบเราไปอะดิ
เรา- ป่าวๆ เราเปลี่ยนบัญชี อิอิ

แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ แล้วเค้าก็เล่าให้เราฟังค่ะว่าเค้ามาเมืองเราแค่สองอาทิต มาเรียนที่นี่สองอาทิตมันเป็นหลักสูตร แล้วเดี๋ยวก็กลับไปเมืองตัวเองไปเรียนต่อที่นู่น เค้ามาอยู่ที่นี่ก็นอนโรงแรมในเมือง ใกล้ๆมหาลัย เราก็ โอเคๆ น่าจะไม่มีไร ก็คุยๆเฉยๆ แค่สองอาทิตคงไม่ได้มาเจอหรือสานสัมพันอะไรหรอก เวลามันสั้นไป
แล้วมันก็มาตกที่คำถามที่ถามว่า...
เอ- แฟลตนักเรียนปกติมันหนาวนิ่ มานอนห้องเราที่โรงแรม(นี้ๆๆๆ)สิ อุ่นสุดละ เปิดฮีตเต้อไม่อั้น
เรา- อ่าา ไม่ล่ะ เรามีรายงานต้องทำ เราไม่ว่างอ่ะ อย่าเลย

เราก็ปฏิเสธๆๆ อ้ากกกกก ไม่ได้ดิ ไปนอนห้องผช โดยเฉพาะคุยกันวันเดียว บ๊าาาาาาา ไม่มีทาง โนค่ะ
หลังจากบอกว่าไม่ไป เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็คุยต่อๆไปเรื่อยๆ สบายใจ สักพัก......

เอ- ตอนนี้เราอยู่ซุปเป้อมาเก้ต จะเอาไรป่าวเดี๋ยวซื้อให้.....
เรา- อ้าวเพิ่งไปมา ไม่ต้องซื้อไรละอ่ะ แต่ขอบคุณน้าา
โอ้ยยยยยยความพ่อบ้านก็มาค่าาา มีไปซื้อของที่ซุปเป้อมาเก็ต ไม่ได้ๆ เราต้องคี้บลุคค่ะ นิ่งไว้ๆ ทั้งๆที่ข้างในกระโดดโลดเต้นเปนคนบ้าละ ถึงแม่เราจะเป็นนักเรียนและอาหารคือปัจจัยสำคัญของเรา และดูเหมือนเค้าจะรู้ดี
เอ- นี่ สนใจไปกินกาแฟกันมั้ย
เรา- เอ่อ วันไหนอ่ะ เราไม่ค่อยว่างอ่ะช่วงนี้ //เล่นตัวไปก่อน
เอ- พรุ่งนี้ว่างมั้ย ไปพรุ่งนี้ก้ได้
เรา- พรุ่งนี้ไม่ว่างอะ วันพุธได้ป่าว //ขอเล่นตัวอีกนิด
เอ- ได้ๆ เจอกัน
แล้วเราก้นัดที่กินนัดเวลาไว้ว่าเจอกันบ่ายโมงวันพุธ (9/8/17)
เอาแล้วไงงงง นัดหนุ่มแล้วเรียบร้อย โอเคๆ แค่กาแฟครั้งเดียวมั้ง ไม่เคยไปเดตโดยการกินกาแฟ ก้ลองๆดู ถือว่าอับล้อคสกิลแล้วกัน // คือคนที่นี่เวลาเดตเค้าชอบไปกินกาแฟกันแล้วก็พูดคุย ทำความรู้จักกัน คุยกัน แต่ปกติเราไม่ค่อยไปเดตแบบนี้เพราะคิดว่าตัวเองพูดไม่เก่ง กลัวกร่อย เลยปฏิเสธบ่อยค่ะ

เคค่ะ คราวนี้ เราต้องทำการส่องเอค่ะ ให้มั่นใจพอรู้ว่าเค้าเป็นใครอะไรยังไง เผื่อโดนไปหลอกฆ่า555555 (ดูหนังเยอะมากไปมั้ย) ดูในเฟสบุ้ค อ้าวมีเพื่อนเหมือนกันสามคน โอเค เป็นเพื่อนกับพวกนี้ก็พอได้ แล้วเราก็เลื่อนไปดูรูป หูยยยย ถ้าจะล้อครูปขนาดนี้ ไม่เปิดโอกาสไรเล้ย แต่ไม่เป็นไร คนอย่างเรา เจ้าแม่นักส่องอยู่ละ สู้ต่อไปค่ะ ก็ดูรูปเก่าๆ ที่เค้าไม่ได้ล้อคไว้ หูยยยยย นี่รูปเก่าหรือหน้าเค้ามันโดนปลวกกินวะ ทำไมรูปในเฟสมันดูไม่ได้ หูยยบางอันดูบวมๆ ฟันก็ไม่สวย ดูรวมๆก็เนิ้ดๆล่ะ....ไปดีมั้ยวะเนี่ย หรือคิดผิดละตรู เห้ยยย ไอจี! เราไปคุ้ยไอจีดู เลื่อนๆไปที่สุดก็หาไอจีเจอ เปิดเข้าไป โอ้วว ดีนะที่ไม่ได้เปิด private ไว้ ส่องได้ๆๆๆ.....อ่าว มันลงแค่โพสเดียวและโพสนั้นคือรูปวิว....มันช่วยเลยค่าา สักพัก คิดได้ เห้ยย ดูรูปที่มันโดนแท้กดิ เผื่อมีไรให้ดู พอเปิดปุ้ป เอ้ออ ยังดีมีรูปให้ดูถึงแม้จะรูปเดียว5555 แกรรรรรรรรรรรรร๊ร๊ร๊ร๊ คือดีอ๊าาาาา อปป้ามากกกก จิ้มลิ้มละมุนนุ่มลิ้น ขาวสูงไม่อ้วนไม่บาน ผมดัดหนาๆน่าขยำ ใส่เชิ้ตขาว ใส่แว่น ยิ้มละลาย หน้าเหมือนพระเอกนิยายแจ่มใส เราแพ้คนแบบนี้ แบบนี้แหละสไตล์ชั้น ชั้นชอบบบ ชั้นจะกรี๊ดดด ไปค่ะ เดตค่ะ ถึงไหนถึงกันค่ะ //แต่ก็ยังเผื่อใจอยู่เพราะรูปในเฟสมันไม่ได้ เอ้ะหรือจะแค่แสงและมุมกล้อง? โอเค รูปในไอจีจะเป็นที่พึ่งพาทางใจของเรา แล้ววันนั้นก็จบไป เก็บไปนอนฝันต่อล้ะ

สั้นๆเลยคือหลังจากนั้นเราก็นัดเจอกัน จากที่คิดว่าคงจะเจอแค่ครั้งเดียว ก็เจอกันมากกว่า1 ครั้ง วันแรกที่เดตไปกินกาแฟ เค้าก็ชวนไปกินข้าวเย็นต่อ วันนั้นเค้าก็เนียนจับมือเราเลย แล้วเค้าก็มาส่งที่บ้าน ทางกลับบ้านมันหนาว ตอนนั้นลมแรง เค้าเลยสละเสื้อหนาวเค้าให้ ตัวเอเองก็ไม่ได้ใส่เสื้อหนาข้างในแต่เค้าเห็นเราสั่นสุดๆเค้าเลยต้องพลีชีพตัวเองให้เรา อิอิ ทางกลับบ้านเราสวย บรรยากาศมันให้เค้าเลยจูบเรา ไม่ใช่แค่จุ้บน่ารักๆแต่มันคือ french kiss ที่ร้อนแรงกว่าที่เราเคยเจอมาก่อน แล้วที่สุดเค้าก็พาเรากลับบ้านค่ะ

หลังจากวันแรกที่เดตกัน วันที่สองเค้าก็ชวนไปนอนห้องเค้าอีกรอบ แต่เราก็ปฏิเสธไปเหมือนเดิม และบอกเค้าไปว่าเรารู้สึกไม่สบายนิดหน่อย ไม่อยากให้เค้าติดหวัด แต่เค้าบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวเค้าดูแลเราเอง เราก็หมดหนทางปฏิเสธค่ะ และที่สุด คืนนั้นเราก็ไปนอนห้องเค้าค่ะ เราไปถึงห้องเค้าตอนกลางคืนค่ะ เค้าก็อ่านหนังสือของเค้าไป เราก็กลิ้งๆอยู่บนเตียงเค้า นั่งเล่นมือถือ แต่สักพักก็มีเหตุการ 18  เกิดขึ้นในคืนนั้นในที่สุดค่ะ หุ่นนายดีมากจ้านายจ๋า ใครจะทนได้ มาถึงถ้ำเสือแล้ว หนีไม่พ้นแล้วล่ะ หลังจากนั้นเราก็เจอกันเรื่อยๆและ 18  มาเรื่อยๆ ไม่เจอทุกวันแต่ก็เจอวันเว้นวันบ้างอะไรบ้าง และนอนที่ห้องเค้าอีก1ครั้ง

สิ่งที่แปลกคือเค้าไม่ยอมแอดเฟสบุ้คเรา โดยให้เหตุผลว่า เพื่อนเค้าต้องล้อเค้าแน่ๆที่แอดผู้หญิงจาดทินเด้อในเฟสบุ้ค เราก็เงียบๆไม่ได้พูดอะไรต่อ เค้าเล่าให้ฟังว่าแฟนเก่าเค้า เค้าคบกันมาหลายปี แต่สุดท้ายก็เลิกกันแล้วมารู้ว่าแฟนเก่าเค้าเศร้ามาก ถ้าเค้ามีคนต่อไป เค้าอยากมั่นใจก่อนว่าคนต่อไปใช่จริงๆค่อยเลื่อนขั้น แล้วเค้าก็บ่นๆว่าเค้ายังไม่อยากผูกมัดกับใครตอนนี้ด้วยหน้าที่การงานที่ยุ่งมาก เค้าไม่สามารถมาดูแลใครได้ ณ ตอนนี้ (ข้ออ้างป่าวไม่รู้)

ตั้งแต่รู้จักเอมา เค้าเป็นคนใส่ใจในรายละเอียด ดูแลเราดี คารมดี ทัศนคติต่อโลกดีจิตใจดี ความคิดของเค้าเป็นผู้ใหญ่ เราเคารพเค้ามาก เค้าดูมีสติตลอดเวลา เราชอบอะไรคล้ายๆกันหลายอย่าง ทุกอย่างดูเข้ากันได้ เราหาข้อเสียของเค้าแทบไม่เจอเลยยกเว้นเรามีความคิดว่าเวลาอารมร้อนเค้าน่าจะแรงระดับหนึ่ง เรารู้สึกมาตลอดว่าอยู่กับเค้าแล้วเราชอบตัวเองแบบนี้ เค้าเป็นคนมีความรู้ เค้าก็จะเล่านู่นเล่านี่ให้เราฟัง แล้วเราชอบมากตอนที่เค้าทำแบบนั้น เราคิดมาตลอดว่าใครก็ตามที่ได้ใช้ชีวิตคู่กับผู้ชายคนนี้ คนคนนั้นต้องเป็นคนที่โชคดีมากแน่ๆ เพราะสำหรับเรา เค้าดูพร้อม,พอดีและเพอเฟคไปซะทุกอย่างยกเว้นยังโสด ตอนเราอยู่กับเค้าเราคิดตลอดว่าเราไปทำบุญด้วยอะไรมา ถึงได้เจอคนดีๆแบบนี้ เรามีความสุขมาก แต่ความสุขนั้นก็อยู่แค่ 1อาทิตค่ะ

เค้าบอกว่าเค้ามีสอบ เค้าคงมาเจอเราไม่ได้ เราก็เข้าใจและปล่อยเค้าอ่านหนังสือ แต่พอเค้าสอบเสร็จ เค้าก็ไม่ได้ติดต่อเรามา เรางงและจิตตกมากในตอนนั้นว่าเกิดอะไรขึ้น เราทำอะไรผิด เค้าไม่คุยกับเราจนถึงวันที่เค้าจะกลับเมืองเค้า เค้าก็ทักมาแล้วบอกว่าจะไปแล้วนะ เค้าต้องคิดถึงเราแน่ๆเลย แล้วหลังจากนั้นเค้าก็พูดต่อว่า ถึงแม้เค้าชอบเรา แต่เค้าไม่คิดว่าเราจะไปกันได้ เค้าบอกว่าเราต่างกันเกินไป ด้วยเรื่องอายุและการใช้ชีวิต เค้าคงไม่เลื่อนขั้นความสัมพัน ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากค่ะ เราไม่เคยร้องไห้ให้ผู้ชายที่ไม่ใช่แฟนหรือพ่อมาก่อนเลยค่ะ แต่ตอนนั้นมันกลั้นไม่อยู่จริงๆ แล้วเค้าก็บอกต่อว่า ถึงเค้าจะไม่ไปต่อแล้ว เรายังไปเดตได้นะ ถ้าเราไปเที่ยวเมืองเค้า โดยเค้าบอกว่าเราจะอยู่ในสถานะ fun date  ค่ะ เราคิดว่าสถานะนี้ทำให้เราด้อยค่าและน่าสมเพศมากที่เค้าเห็นเราเป็นแต่นี้ เราเลยบอกเค้าว่าไม่ดีกว่า เราไม่โอเค แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า โอเค keep in touch นะ แล้วเค้าก็หายไปเลยค่ะ

คำถามมีอยู่ว่า
คือเจอแบบนี้เราควรตัดใจและไปเจอคนใหม่ๆที่ดีกว่าใช่มั้ยคะ เค้าดีมากจนเราไม่คิดว่าเราจะเจอใครที่ดีกว่านี้อีกแล้วอ่ะ ช่วยพูดให้เราคิดว่าเราไม่ควรรอเค้าแล้วให้หน่อยจิ เอ้ะ หรือว่าเราควรรอเค้าเผื่อเค้าเปลี่ยนใจคะ คือเราพยายามตัดใจมาเดือนนึงแล้ว แต่มันลืมเค้าไม่ได้เลย เรายังคิดถึงเค้าทุกวัน ถึงมันจะเป็นเวลาสั้นๆที่ได้อยู่กับเค้าแต่มันเป็นเวลาที่เรามีความสุขมาก เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเรามีความสุขขนาดนี้ล่าสุดเมื่อไหร่