ตอนแรกอยากเขียนประเด็นแม้นเมือง
แต่บางครั้งที่แม้นเมืองเป็นอย่างนี้ก็เพราะศุขวงศ์เอง
เพราะสิ่งที่ศุขวงศ์ทำกับแม้นเมืองตลอดการเดินทางมาเขียงพระคำ
คือ การพยายามเปลี่ยนแปลงความคิดของแม้นเมืองอย่างเนียน ๆ
แต่กลับไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของคนที่ตัวเองรักเลย ๆ
เพราะไม่มั่นใจว่าผู้หญิงที่ตัวเองคิดอย่างไรกับเขา

การเปลี่ยนแปลงคือใจความสำคัญ ทุกตัวละครในเรื่องต้องพบการเปลี่ยนแปลง
ทั้งการเปลี่ยนแปลงของบ้านเมือง การเปลี่ยนแปลงสถานะและการเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ
และตัวละครที่ต้องเปลี่ยนแปลงทางจิตใจมากสุดคือ แม้นเมือง
และคนที่มีบทบาทที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงมากสุดต่อแม้นเมืองคือ ศุขวงศ์
การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตในเชียงพระคำของแม้นเมืองเริ่มต้นขึ้นเรื่อย ๆ โดยมาจากชายที่รักเธอ
การพยายามเปลี่ยนความคิดของแม้นเมืองก็ทำท่าจะไปด้วยดี เพราะเธอก็ดูจะพอใจกับสิ่งเหล่านี้
เขาคงคิดว่าการเปลี่ยนความคิดคงนำไปสู่การเปลี่ยนทัศนคติบางอย่างรวมถึงการเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ
ตามความคิดเจ้าชายนักการฑูตมันควรเป็นแบบนั้น แต่เขาคงลืมว่าผู้หญิงที่เขาพามาเชียงพระคำ
และสัญญาจะดูแลให้เธอมีความสุข แต่คนที่ทำเธอไม่มีความสุขก็คือเขาเอง

ศุขวงศ์ชอบแม้นเมืองตั้งแต่แรกเห็น และเมื่อสัมผัสในมุมของคนอื่นที่ไม่มีใครเห็น
เขายิ่งรู้สึกพิเศษกับเธอ และหวังว่าเธอจะรักเขา แต่แล้วชะตากรรมก็ทำให้เธอมาอยู่กับเขา
แต่เป็นเพราะเหตุผลทางการเมือง และมีความเข้าใจว่าเธอมาเพราะเหตุผลบ้านเมืองไม่ใช่มาเพราะรัก
เขาเริ่มสร้างกำแพงกับเธอและคิดว่า การเปลี่ยนแปลงทางความคิดคือสิ่งที่สำคัญที่สุด
และคิดว่าการเปลี่ยนแปลงความคิดจะทำให้เธอจะอ่อนลง และจะเข้าใจเขา โดยที่ไม่รู้ว่าเธอก็แอบชอบเขา
จนบางครั้งเขาก็คิดที่จะเปลี่ยนแปลงความคิดแต่ละเลยความรู้สีกซึ่งเป็นสิ่งที่เธอต้องการมาก
นานวันเขายิ่งรู้สึกสนใจแต่ความคิดของแม้นเมืองจนเหมือนสนุกที่คิดจะเปลี่ยนความคิดมากขึ้นเรื่อย ๆ
จนบางครั้งมันก็กลับมาทำร้ายแม้นเมืองแบบไม่ได้ตั้งใจ

การเปลี่ยนความคิดของแม้นเมืองมันดูง่าย เพราะทุกสิ่งที่เกิดขึ้นคือสิ่งที่เธอต้องการจะทำ
เพียงแต่ไม่มีใครคอยสนับสนุน ซึ่งเจ้าน้อยสนับสนุนทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเธอ
เขาคงคิดว่ามันเป็นวิธีเดียวที่จะเปิดใจเธอตามความคิดนักการฑูต
หลายคนก็คงสงสัย เจ้าน้อยก็แสนดีดูพยายามคว่ำรถอ้อยกับแม้นเมืองตลอดเวลา
มีความรักมั่นคงต่อแม้นเมืองคนเดียว (คนดูรู้ยกเว้นแม้นเมือง) การกระทำที่ให้เกียรติ ใส่ใจ
มันยังไม่พอกับแม้นเมืองเหรอ ก็คงต้องบอกว่ามันไม่พอสำหรับแม้นเมือง
เพราะความรักที่เจ้าน้อยมีต่อแม้นเมือง เป็นความรักที่เผื่อใจกลัวว่าจะเป็นแค่ความรักข้างเดียว
ความรักของเจ้าชายนักการฑูตเลือกที่จะประเมินว่าสมควรจะทำอะไรเพื่อรักษาความสัมพันธ์
เขาคิดเพียงว่าถ้าทุ่มเทมากเกินไป เขาก็จะเจ็บถ้าอีกคนเขาไม่คิดอะไรเลย (เจ้าน้อยคิดไปเองมาก)
การจะทำให้ผู้หญิงที่เขารักรักเขาคงต้องเริ่มที่ต้องเปลี่ยนความคิดเพื่อให้เธอเปลี่ยนใจ
และพยายามสื่อสารก็เธอว่า ให้เชื่อใจเขา ให้มั่นใจในตัวเขา เพราะเขาเห็นเธอเป็นคนสำคัญ
แต่เขาก็ไม่เคยแสดงความรู้สึกกับผู้หญิงที่เขารักให้เธอได้รู้สีกว่าเขารักเธอ
ถ้าหัวใจรอคำว่ารักคือสิ่งที่เขาต้องการจากเธอ เธอก็คงต้องการจากเขาไม่แพ้กัน