สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกๆคนนะคะ ก่อนอื่นเลยอยากบอกว่าเราอยากที่จะเก็บความทรงจำดีๆ ความรู้สึกดีๆเหล่านี้เอาไว้ไม่ให้มันเลือนหายไปตามกาลเวลา แต่นี่ก็ผ่านมาเกือบปีแล้วล่ะค่ะ เราก็ยังลืมเค้าไม่ได้สักที 555เข้าเรื่องกันดีกว่า ก่อนที่จะดราม่ากันไปใหญ่โต
สมมุติว่าเราชื่อออย แล้วเค้าคนนั้นชื่อ เคแล้วกันนะคะ
.
.
วันนั้นเป็นงานบวชของพี่ชายเราค่ะ พี่ชายเราเรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งนึงในภาคเหนือ ในงานบวชวันนั้นเพื่อนๆของพี่ชายเราก็เดินทางมาร่วมงานกันเยอะเลย
ในงานบวชก็จะต้องมีการเลี้ยงอาหารแขก ซึ่งเจ้าภาพจะต้องคอยบริการแขกที่มาในงาน ซึ่งตัวเราเป็นน้องสาว ก็เลยได้รับหน้าที่ ที่ไม่ค่อยเต็มใจนักแต่จำเป็นต้องทำนั่นก็คือ เอากับข้าวไปเสริฟที่โต๊ะเพื่อนๆของพี่ชายเรา
แม่ : ออย เอากับข้าวไปเสริฟที่โต๊ะพี่ๆเค้าซิลูก แล้วดูด้วยนะว่าขาดเหลืออะไรบ้าง
เรา : ค่าาาา
จากนั้นเราก็เลยถือจานทอดมันจานโตๆ ไปเสริฟที่โต๊ะเพื่อนๆพี่ชายเรา และก็มีเสียงนึงพูดขึ้นมาว่า
พี่เค : หูย พี่ขอผัดผักเพิ่มอีกจานนึงได้ไหมครับ
เรา : อ๋อได้ค่ะ เดี๋ยวเอามาให้555 (เขินนิดหน่อย)
ซึ่งตอนนั้นเราไม่มองหน้าใครเลยจ้า เพราะเขิน 5555 อ่อลืมบอก เรากับพี่ชายเนี่ยอายุห่างกัน 7 ปี(พี่น้องแท้ๆ)
หลังจากนั้นเราก็เอาผัดผักไปให้ที่โต๊ะอีกรอบนึง แล้วก็จ้ำอ้าวออกมา ด้วยความเขิน (ไม่รู้จะเขินอะไร)5555
.
.
.
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรค่ะ พยายามหลีกเลี่ยงไม่เข้าใกล้พวกพี่ๆเค้า เพราะว่าทำตัวไม่ถูก5555 โดนแซวบ้างอะไรบ้าง ใครจะไปทำตัวถูกจริงม้ะ
ขอข้ามมาตอนกลางคืนของงานเลยแล้วกันนน
.
.
คืองานบวชเนี่ยก็จะต้องมีการเลี้ยงโต๊ะจีนกับแขกที่มางานกันในตอนกลางคืน และก็จะต้องมีซุ้มเพื่อเอาไว้ถ่ายรูปกับแขกที่มาในงานก่อนเข้าไปนั่งทานอาหารกัน เราก็ยืนรับแขกกับพ่อ แม่ แล้วก็พี่ชายเรา
เรา : (สะกิด) พี่อิฐ(นามสมมุติ)ถ่ายรูปกัน หัวโล้นๆงี้ไม่ได้เห็นบ่อยๆ5555
พี่อิฐ : เออ
พอถ่ายรูปเสร็จ เราก็เลยลงรูปใน facebook หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนคนนึงมาเม้นในรูปที่เราลงค่ะ
คนที่เม้น : รักนะ อนุโมทนาบุญ
คนที่มาเม้นคนที่ 2 : น่ารักแถมยังใจดีรู้ได้ไงว่าพพี่อยากกินทอดมันปลากรายอยู่พอดี555
เราก็เลยไปเม้นตอบ
เรา : หืมมมม
คนที่มาเม้นคนที่ 2 : ไม่ต้องหืมม แอดเฟสพี่มาเร็วแอดไม่ได้555
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ตอบอะไรค่ะ เพราะไม่รู้จะตอบอะไร แต่ก็แอดเฟสไปนะ ฮี่ฮี่
ถัดไปจากวันนั้นประมาณ 1 เดือน เราก็ได้รูปภาพงานบวชจากตากล้องที่เราจ้างมาค่ะ ในรูปนั้นก็มีรูปของเพื่อนๆพี่ชายเราเยอะมากกกกกกกกก
เราก็เลยบอกพี่ชายเราว่า เดี๋ยวส่งรูปให้นะ แล้วไปส่งต่อให้เพื่อน แต่นางขก.ไม่ตอบเราค่ะ5555
จากนั้นเราก็เลยหาทางว่าจะส่งไปยังไงดีหว่า ก็เลยนึกขึ้นได้ว่ามีเพื่อนพี่ชายเราที่มาเม้นในรูปนั้นที่เราลง เลยทำการส่งรูปไปในเฟสเลยจ้า
ซึ่งคนคนนั้นที่เราส่งรูปไปให้ ก็คือพี่เคนั่นเองงง
เรา : ฝากให้พวกเพื่อนๆพี่ด้วยนะค้าา
พี่เค : ฮ่าๆขอบคุณค่า เดะพี่เอาให้เพื่อนดู
และนี่ก็คือจุดเริ่มต้น ที่เราสองคนได้เริ่มคุยกัน คุยกันไปเรื่อยๆ555
เรา : นี่ขับรถมาจากเชียงใหม่เลยหรอลงทุนอ่ะ555
พี่เค : เพื่อนมาด้วยหลายคน ก็เลยขับรถมาดีกว่านั่งเครื่องบิน555
เรา : 555ขอบคุณที่มาช่วยงานนะค้า อุตว่ามาช่วยเมาเอ้ยย ช่วยงาน
พี่เค : แหนะมีแซว5555 อยากให้ลืมไปก่อน อย่าไปจำเส้
เรา : โอเคๆ ทำเหมือนว่าเราไม่เคยพบกันนะ555
พี่เค : ไม่สิ ต้องเคยสิแต่ลืมช่วงกลางคืนวันนั้นออก ปลากรายพี่ยังเอา5555.
.
.
555555 ตอนนั้นเราทั้งขำแล้วก็ทั้งเขิน คือตอนนี้ยังไม่ค่อยมีอะไรมากค่ะ เราก็แค่คุยกันผ่านแชทเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆ เอาเป็นว่าถ้าประโยคไหนที่เจ้าของกระทู้ชอบ อ่านแล้วยิ้มก็พิมให้ทุกคนอ่านแล้วกันเนาะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ไม่รู้จะมีใครอ่านไหม ถ้าเขียนไม่รู้เรื่องต้องขอโทษด้วยจริงๆนะค้าา ครั้งนี้ครั้งแรกเลย555
เธอเคยรอเจอปลาวาฬแล้วมันไม่มาไหม?
สมมุติว่าเราชื่อออย แล้วเค้าคนนั้นชื่อ เคแล้วกันนะคะ
.
.
วันนั้นเป็นงานบวชของพี่ชายเราค่ะ พี่ชายเราเรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งนึงในภาคเหนือ ในงานบวชวันนั้นเพื่อนๆของพี่ชายเราก็เดินทางมาร่วมงานกันเยอะเลย
ในงานบวชก็จะต้องมีการเลี้ยงอาหารแขก ซึ่งเจ้าภาพจะต้องคอยบริการแขกที่มาในงาน ซึ่งตัวเราเป็นน้องสาว ก็เลยได้รับหน้าที่ ที่ไม่ค่อยเต็มใจนักแต่จำเป็นต้องทำนั่นก็คือ เอากับข้าวไปเสริฟที่โต๊ะเพื่อนๆของพี่ชายเรา
แม่ : ออย เอากับข้าวไปเสริฟที่โต๊ะพี่ๆเค้าซิลูก แล้วดูด้วยนะว่าขาดเหลืออะไรบ้าง
เรา : ค่าาาา
จากนั้นเราก็เลยถือจานทอดมันจานโตๆ ไปเสริฟที่โต๊ะเพื่อนๆพี่ชายเรา และก็มีเสียงนึงพูดขึ้นมาว่า
พี่เค : หูย พี่ขอผัดผักเพิ่มอีกจานนึงได้ไหมครับ
เรา : อ๋อได้ค่ะ เดี๋ยวเอามาให้555 (เขินนิดหน่อย)
ซึ่งตอนนั้นเราไม่มองหน้าใครเลยจ้า เพราะเขิน 5555 อ่อลืมบอก เรากับพี่ชายเนี่ยอายุห่างกัน 7 ปี(พี่น้องแท้ๆ)
หลังจากนั้นเราก็เอาผัดผักไปให้ที่โต๊ะอีกรอบนึง แล้วก็จ้ำอ้าวออกมา ด้วยความเขิน (ไม่รู้จะเขินอะไร)5555
.
.
.
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรค่ะ พยายามหลีกเลี่ยงไม่เข้าใกล้พวกพี่ๆเค้า เพราะว่าทำตัวไม่ถูก5555 โดนแซวบ้างอะไรบ้าง ใครจะไปทำตัวถูกจริงม้ะ
ขอข้ามมาตอนกลางคืนของงานเลยแล้วกันนน
.
.
คืองานบวชเนี่ยก็จะต้องมีการเลี้ยงโต๊ะจีนกับแขกที่มางานกันในตอนกลางคืน และก็จะต้องมีซุ้มเพื่อเอาไว้ถ่ายรูปกับแขกที่มาในงานก่อนเข้าไปนั่งทานอาหารกัน เราก็ยืนรับแขกกับพ่อ แม่ แล้วก็พี่ชายเรา
เรา : (สะกิด) พี่อิฐ(นามสมมุติ)ถ่ายรูปกัน หัวโล้นๆงี้ไม่ได้เห็นบ่อยๆ5555
พี่อิฐ : เออ
พอถ่ายรูปเสร็จ เราก็เลยลงรูปใน facebook หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนคนนึงมาเม้นในรูปที่เราลงค่ะ
คนที่เม้น : รักนะ อนุโมทนาบุญ
คนที่มาเม้นคนที่ 2 : น่ารักแถมยังใจดีรู้ได้ไงว่าพพี่อยากกินทอดมันปลากรายอยู่พอดี555
เราก็เลยไปเม้นตอบ
เรา : หืมมมม
คนที่มาเม้นคนที่ 2 : ไม่ต้องหืมม แอดเฟสพี่มาเร็วแอดไม่ได้555
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ตอบอะไรค่ะ เพราะไม่รู้จะตอบอะไร แต่ก็แอดเฟสไปนะ ฮี่ฮี่
ถัดไปจากวันนั้นประมาณ 1 เดือน เราก็ได้รูปภาพงานบวชจากตากล้องที่เราจ้างมาค่ะ ในรูปนั้นก็มีรูปของเพื่อนๆพี่ชายเราเยอะมากกกกกกกกก
เราก็เลยบอกพี่ชายเราว่า เดี๋ยวส่งรูปให้นะ แล้วไปส่งต่อให้เพื่อน แต่นางขก.ไม่ตอบเราค่ะ5555
จากนั้นเราก็เลยหาทางว่าจะส่งไปยังไงดีหว่า ก็เลยนึกขึ้นได้ว่ามีเพื่อนพี่ชายเราที่มาเม้นในรูปนั้นที่เราลง เลยทำการส่งรูปไปในเฟสเลยจ้า
ซึ่งคนคนนั้นที่เราส่งรูปไปให้ ก็คือพี่เคนั่นเองงง
เรา : ฝากให้พวกเพื่อนๆพี่ด้วยนะค้าา
พี่เค : ฮ่าๆขอบคุณค่า เดะพี่เอาให้เพื่อนดู
และนี่ก็คือจุดเริ่มต้น ที่เราสองคนได้เริ่มคุยกัน คุยกันไปเรื่อยๆ555
เรา : นี่ขับรถมาจากเชียงใหม่เลยหรอลงทุนอ่ะ555
พี่เค : เพื่อนมาด้วยหลายคน ก็เลยขับรถมาดีกว่านั่งเครื่องบิน555
เรา : 555ขอบคุณที่มาช่วยงานนะค้า อุตว่ามาช่วยเมาเอ้ยย ช่วยงาน
พี่เค : แหนะมีแซว5555 อยากให้ลืมไปก่อน อย่าไปจำเส้
เรา : โอเคๆ ทำเหมือนว่าเราไม่เคยพบกันนะ555
พี่เค : ไม่สิ ต้องเคยสิแต่ลืมช่วงกลางคืนวันนั้นออก ปลากรายพี่ยังเอา5555.
.
.
555555 ตอนนั้นเราทั้งขำแล้วก็ทั้งเขิน คือตอนนี้ยังไม่ค่อยมีอะไรมากค่ะ เราก็แค่คุยกันผ่านแชทเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆ เอาเป็นว่าถ้าประโยคไหนที่เจ้าของกระทู้ชอบ อ่านแล้วยิ้มก็พิมให้ทุกคนอ่านแล้วกันเนาะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ไม่รู้จะมีใครอ่านไหม ถ้าเขียนไม่รู้เรื่องต้องขอโทษด้วยจริงๆนะค้าา ครั้งนี้ครั้งแรกเลย555