เสน่ห์ของกระดานสนทนามันอยู่ที่ มองอักษรแล้วอ่านไปที่ใจคนโพสต์เนาะ
ยอมรับว่า เวลาเจอคอมเมนท์ไหนสะดุดตา  ใยบัวจะตามไปอ่านกระทู้อื่นๆที่ท่านนั้นเคยได้แสดงความเห็นไว้ด้วย
ระหว่างนั้น ก็จะจินตนาการผ่านตัวอักษร ว่าเขาจะมีท่าทาง/นิสัยใจคอ ประมาณไหนค่ะ

เคยชอบอยู่สองท่าน เพราะเห็นชื่อผ่านตาบ่อย การตอบก็คมคาย
แอบเป็นแฟนคลับเงียบๆ  แต่ตอนนี้แป๊กไปแล้วทั้งคู่ อ่านไปอ่านมา พบว่า
ท่านหนึ่งมีแฟนแล้ว
อีกท่านหนึ่ง ขี้เมา

ขอบคุณท่าน จขกท. ที่ให้เกียรติและแสดงความชื่นชมมานะคะ  
ใยบัวก็ไม่ได้หยิ่งอะไรค่ะ คนในพันทิป ที่ได้คุย ได้เห็นรูป ก็มีแล้ว สี่ท่านค่ะ

หนึ่งในนี้ มีท่านหนึ่ง ที่เกือบจะได้นัดเจอกันค่ะ เกือบจะได้เป็นคนแรกที่ได้เจอตัวเป็นๆ

คืนนั้น เราโทรคุยกันค่ะ เค้าก็ตื๊อให้วีดีโอคอล ใยบัวก็ใจอ่อน ยอมคอลแบบหน้าสด ตอนใกล้สว่าง
จากวันนั้นถึงวันนี้ เขาไม่เคยทักมาอีกเลยค่ะ  เค้าคงมีธุระยุ่งมาก งานคงเยอะน่ะค่ะ... ใยบัวเข้าใจ...

สมัยเด็กๆ คุณแม่จะชื่นชมลูกสาวของตนออกนอกหน้าค่ะ
เคยได้ยินท่านพูดถึงด้วยความภูมิใจว่า ลูกสาวฉันนะ "คิ้วหนา ตาตี่ จมูกบี้ ฟันเหยิน" เหมือนพ่อมันไม่มีผิด
ใยบัวแอบฟังถึงกับน้ำตาซึม ท่านรักเราถึงขนาดขับลำนำบทน้อยๆ บอกลักษณะเราเชียวหรือนี่


เพื่อนฝูงมักมาตบบ่าให้กำลังใจ เวลาเราอยู่หน้ากระจก พร้อมร่ายกวี บทประจำตัวให้ฟังว่า
"คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน"
โถ... เพื่อนเราช่างสุนทรี และมีน้ำใจ

เอ่อ ... เท่านี้ ท่าน จขกท. น่าจะจินตนาการเห็นภาพใยบัวชัดขึ้นใช่ไหมคะ