ขออนุญาต นี่เป็นกระทู้แรกของผม อาจะพิมดูอ่าน งงไปน่อย หรือแท็กผิด ก็ขอโทษในที่นี้ด้วยครับ
ผมเป็นกลัวในความรักและเป็นคนเข้าสังคมไม่เก่งเพราะเป็นคนชอบที่อยู่บ้านซะส่วนใหญ่ไม่ค่อยออกไปไหนกับใครซะเท่าไรส่วนใหญ่จะอยู่กับครอบครัวแล้วก็เป็นคนที่ไม่ชอบอยู่ในที่คนเยอะๆจึงไม่ค่อยเจอใคร บางทีก็เหงาๆ อยากมีคนคุยด้วยแต่ก็ไม่กล้าที่จะจีบใครเพราะเคยหน้าแตกจึงไม่กล้าจีบใครอีกอาจจะเป็นเพราะผมหน้าตาไม่ดีไม่หล่อหรือไม่รวยมั้งครับเค้าทิ้งไปทำให้ผมไม่กล้าที่จะจีบใครเลยอีกทั้งผมเป็นคนจะไปไหนมาไหนคนเดียวตลอดเพื่อนผมก็มีบ้างที่นัดเจอกันบางครั้งแต่ส่วนใหญ่เพื่อนผมจะไม่ค่อยว่างเพราะเพื่อนผมเค้ามีแฟนกันหมดจึงไม่ค่อยที่มาเจอกันเท่าไรทำให้ผมต้องไปคนเดียวอยู่เป็นประจำ บางทีเพื่อนผมนัดมาเจอกันเพื่อนผมมันก็มากับแฟน ผมมาคนเดียว ก็แอบเหงาๆบ้างว่าทำไมผมไม่มีแฟนกับเค้าบ้าง เห็นเพื่อนผมอยู่กับแฟนดูมีความสุขยิ้มหัวเราะหยอกล้อกันไปมาเหมือนผมเป็นส่วนเกินเลย บางทีผมก็คิดนะว่าชวนผมออกมาทำไม มันทำให้ผมดูเหงาลงไปอีก แต่ผมอยู่ต่อใครผมจะไม่ค่อยแสดงสีหน้าให้ใครเห็นหรอกจะทำตัวเป็นร่าเริงบ้าๆบอๆซ่อนเอาไว้ จะให้พูดได้ไงนานเจอกัน บางทีเพื่อนผมแนะนำเพื่อนของเพื่อนผมให้ผมเข้าไปคุยจีบแต่ผมก็ไม่กล้าอยู่ดีเหมือนมันเป็นปมด้อยของผมเอง ทำให้ไม่กล้าที่จะเข้าไปหาใครจีบใครบางทีเจอคนที่ชอบก็อยากคุยแต่ก็ไม่กล้า ได้แต่ดูอยู่ห่างๆ ไม่กล้าที่เข้าไปอีกกลัวที่จะผิดหวังอีกครั้ง

เพื่อนมีคำแนะนำอะไรบ้างครับที่จะทำให้ผมหายกลัวเรื่องความรักบ้างครับ