ขอขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิดชีวิตนี้มา
พร้อมกับรูปร่างหน้าตาอัปลักษ์และหุ่นที่น่าเกลียดๆ นี้
กับปมด้อยที่โดนล้อมาแต่เด็ก ไม่ใช่แค่วัยเดียวกันนะ
แต่เป็นผู้ใหญ่ ญาติๆ รอบตัวที่รังเกียจเรา
ตั้งแต่เด็กเลยไม่มีคนคบเลย อยากมีนะ แต่ไม่มีใครเอา
แต่ดีหน่อยที่หัวดี เรียนเก่ง เลยมีเพื่อนปลอมๆ บางคนมาเกาะเอาส่วนบุญ

จนโตขึ้น พยายามเข้มแข็ง คิดว่าอย่างน้อยตัวเองก็มีข้อดี
ประคับประคองชีวิตให้ห่างจากคำว่าฆ่าตัวตายมาตลอด
ปัจจุบันจบป.ตรี ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ว่างงานมาเป็นปี
โดนปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า เหตุผลเพราะหน้าไม่ยิ้ม
เราผิดเองค่ะ ที่จริงจังกับงาน เม้ามอยไม่เป็น ไม่ร่าเริง เราผิดเองที่ทนฝืนไม่ได้
ในเมื่อสังคมไม่มีที่ยืนให้คนเเบบนี้ จะอยู่ไปเพื่ออะไร
ธรรมชาติจะคัดสรรเองว่าคนๆ หนึ่ง ต้องอยู่หรือไป โดยวิธีอย่างไร

เหลือ 4,000 บาทสุดท้ายแล้ว ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
และจะทนได้อีกนานแค่ไหน