สวัสดีค่ะ เรามีประสบการความรักมาเล่าสู่เพื่อนๆอ่านกันเล่นๆ
ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ กว่าจะได้เจอรักแท้
สมมติเราชื้ออังนะค่ะ ตอนนี้เราอายุ 27 ปี
ย้อนกลับไปเมื่อ 13 ปีที่แล้ว กับเรื่องราวของแฟนคนแรก ตอนนั้นเราเรียนอยู่มัธยมต้นค่ะ ยอมรับว่ามีแฟนเร็วกว่ากำหนด 555 แฟนคนแรกของเราสมมติว่าชื่อพี่แดนนะค่ะ อายุห่างจากเรา 11 ปี พี่แดนเป็นคนหมู่บ้านเดียวกับเราค่ะ ซึ่งแน่นอน คนหมู่บ้านเดียวกันย่อมรู้นิสัยกันดีค่ะ ตอนนั้นพาอกับแม่เรากีดกันมาก เพรสะพี่แดนปนะวัติไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ ตอนนั้นเราก็ยังเด็กมากด้วย ด้วยความโลกสวย หรืออ่อนต่อโลก เราไม่เชื่อพ่อแม่เลยค่ะ แอบคบกับพี่แดนแบบลับๆ โดดเรียนจนเสียการเรียน จากช่วงแรกๆเคยได้เกียรติบัตรนักเรียนดีเด่น ตั้งแต่คบกับพี่แดนมาการเรียนเราไปในทางที่แย่เลย ส่วนพี่แดนเค้าต้องไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ จะกลับมาบ้านเดือนละ 10 วัน ด้วยความที่เป็นแฟนคนแรก เราค่อนข้างหวงและหึงมาก จนมาวันหนึ่งได้รู้ความจริงจากที่บ้าน (พ่อแม่น่าจะสืบรู้ว่าเราแอบคบกัน) ว่าพี่แดนเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงในหมู่บ้านซึ่งผู้หญิงคนนั้นเค้ามีครอบครัวอยู่แล้ว หรือเรียกง่ายๆว่าเป็นชู้ค่ะ ช่วงนั้นเราฟูมฟายมาก เค้นความจริงจากพี่แดนหนักหน่วง พี่แดนเค้าก็บอกขอโทษค่ะ เค้าอยากได้โอกาสบ้าง เราก็เน๊อะ อ่อนต่อโลกค่ะ ยังยอมรับในตัวเค้าอยู่ ใช้คำว่าคนทำผิดต้องให้โอกาสเค้าบ้างมาปลอบใจตัวเองค่ะ เราคบกับพี่แดนมาจนเกือบ3ปี ทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ เพราะพี่แดนเป็นคนเจ้าชู้บวกกับเราที่เป็นคนขี้หึงด้วย แอบคบกันลับๆต่อไป
จนมาถึงวันที่เราใจสลายกับรักครั้งนี้ค่ะ พี่แดนย้ายที่ทำงานใหม่ไปอยู่อีกจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ ที่ใหม่ เจอคนใหม่ ยังจดจำวันนั้นได้ดีเลย พี่แดนโทรหาเราพร้อมกับให้ผู้หญิงอีกคนคุยด้วย...ชัดเจนนนน รู้ชะตาตัวเองเลย
นับจากนั้นเราสัมมะเลเทเมามาก มีบางครั้งที่พี่แดนโทรมาถามว่าเป็นไงบ้าง(ยังจะห่วง)เพื่อนเราปาโทรศัพท์ทิ้งเลยค่ะ (ถ้าไม่มีเพื่อนๆประคองในช่วงเวลานั้นเราคงแย่เลยค่ะ)รักเค้ามาก จนลืมเห็นคุณค่าของตัวเอง
แน่นอน...เราเรียนไม่จบ ม.ปลายค่ะ ดื่ม เที่ยว โรงเรียนไม่ไป จนหมดอนาคต....
มีคนมาจีบๆเราอยู่บ้างค่ะ เราย้ายมาเรียนสายอาชีพ เรียน 6 เดือน ช่วงนั้นก็เปิดใจคบกับพี่อีกคนแล้วค่ะ สมมติว่าชื่อพี่มิ๊กนะค่ะ พอเราเรียนจบสายอาชีพเราก็มาหางานทำที่ กทม.ค่ะ วันเดินทางร้องไห้ตลอดทาง 555 ด้วยความที่ไม่เคยห่างบ้าน จุ๊ๆๆ พี่มิ๊กก็ตามเรามาด้วยค่ะ พี่มิ๊กดูแลเอาใจใส่เราดีมากค่ะ ไมาเคยขัดใจเราเลย (เค้ารักเรามากอันนี้ยอมรับ)แต่เรากลับเฉยๆมากว่าค่ะ ยิ่งเค้าตามใจเราก็ยิ่งได้ใจสิ เราก็ทำงาน พี่มิ๊กก็ทำงาน คบกันได้สองปี พี่มิ๊กเหมือนเดิมทุกอย่างค่ะ เสื้อผ้าเราแทบจะไม่ได้ซักเองเลย เค้าทำให้เราทุกอย่าง ดูแลดีทุกอย่าง มาวันนึงเราไม่รู้ว่าอะไรดลใจค่ะ เราลองโทรไปหาพี่แดนถามไถ่ดู เป็นจังหวะที่เหมาะเจาะอะไรเบอนั้น พี่แดนเค้าเพิ่งเลิกกับแฟน (คนที่เค้าทิ้งเราไปหาอะค่ะ) ตั้งแต่นั้นมากลายเป็นว่าพี่แดนโทรหาเราตลอด มีบอกรักด้วย เรานี่แทบไม่คิดเลยค่ะ ยอมทิ้งพี่มิ๊ก แล้วกลับไปคบกับพี่แดนอย่างไม่ลังเล พี่มิ๊กเสียใจมาก(จากที่แม่เค้าโทรมาเล่าให้ฟัง)พี่มิ๊กกลับบ้านค่ะ เค้าบอกกับแม่เค้าว่าเจ็บอกจังเลยแม่ แล้วร้องไห้ เราฟังแล้วอึ้งเลย เราคิดทบทวนดู นี่เราทิ้งคนที่รักเรามากๆเพื่อกลับไปหาคนที่เคยทิ้งเราไปเหรอ ช่วงนั้นก็กล้าๆกลัวๆค่ะ อีพี่แดนก็ตื้อเรามาก โทรหา จะมาหา รักอย่างนั้น คิดถึงอย่างนี้ เราก็ใจละลายอะสิ เอาน๊าลองอีกสักตั้ง เค้าอาจจะดีขึ้นก็ได้...มั้ง
เดี๋ยวมาเล่าต่อน๊า...ทำงานแปร๊บ
กว่าจะเจอรักแท้
ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ กว่าจะได้เจอรักแท้
สมมติเราชื้ออังนะค่ะ ตอนนี้เราอายุ 27 ปี
ย้อนกลับไปเมื่อ 13 ปีที่แล้ว กับเรื่องราวของแฟนคนแรก ตอนนั้นเราเรียนอยู่มัธยมต้นค่ะ ยอมรับว่ามีแฟนเร็วกว่ากำหนด 555 แฟนคนแรกของเราสมมติว่าชื่อพี่แดนนะค่ะ อายุห่างจากเรา 11 ปี พี่แดนเป็นคนหมู่บ้านเดียวกับเราค่ะ ซึ่งแน่นอน คนหมู่บ้านเดียวกันย่อมรู้นิสัยกันดีค่ะ ตอนนั้นพาอกับแม่เรากีดกันมาก เพรสะพี่แดนปนะวัติไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ ตอนนั้นเราก็ยังเด็กมากด้วย ด้วยความโลกสวย หรืออ่อนต่อโลก เราไม่เชื่อพ่อแม่เลยค่ะ แอบคบกับพี่แดนแบบลับๆ โดดเรียนจนเสียการเรียน จากช่วงแรกๆเคยได้เกียรติบัตรนักเรียนดีเด่น ตั้งแต่คบกับพี่แดนมาการเรียนเราไปในทางที่แย่เลย ส่วนพี่แดนเค้าต้องไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ จะกลับมาบ้านเดือนละ 10 วัน ด้วยความที่เป็นแฟนคนแรก เราค่อนข้างหวงและหึงมาก จนมาวันหนึ่งได้รู้ความจริงจากที่บ้าน (พ่อแม่น่าจะสืบรู้ว่าเราแอบคบกัน) ว่าพี่แดนเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงในหมู่บ้านซึ่งผู้หญิงคนนั้นเค้ามีครอบครัวอยู่แล้ว หรือเรียกง่ายๆว่าเป็นชู้ค่ะ ช่วงนั้นเราฟูมฟายมาก เค้นความจริงจากพี่แดนหนักหน่วง พี่แดนเค้าก็บอกขอโทษค่ะ เค้าอยากได้โอกาสบ้าง เราก็เน๊อะ อ่อนต่อโลกค่ะ ยังยอมรับในตัวเค้าอยู่ ใช้คำว่าคนทำผิดต้องให้โอกาสเค้าบ้างมาปลอบใจตัวเองค่ะ เราคบกับพี่แดนมาจนเกือบ3ปี ทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ เพราะพี่แดนเป็นคนเจ้าชู้บวกกับเราที่เป็นคนขี้หึงด้วย แอบคบกันลับๆต่อไป
จนมาถึงวันที่เราใจสลายกับรักครั้งนี้ค่ะ พี่แดนย้ายที่ทำงานใหม่ไปอยู่อีกจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ ที่ใหม่ เจอคนใหม่ ยังจดจำวันนั้นได้ดีเลย พี่แดนโทรหาเราพร้อมกับให้ผู้หญิงอีกคนคุยด้วย...ชัดเจนนนน รู้ชะตาตัวเองเลย
นับจากนั้นเราสัมมะเลเทเมามาก มีบางครั้งที่พี่แดนโทรมาถามว่าเป็นไงบ้าง(ยังจะห่วง)เพื่อนเราปาโทรศัพท์ทิ้งเลยค่ะ (ถ้าไม่มีเพื่อนๆประคองในช่วงเวลานั้นเราคงแย่เลยค่ะ)รักเค้ามาก จนลืมเห็นคุณค่าของตัวเอง
แน่นอน...เราเรียนไม่จบ ม.ปลายค่ะ ดื่ม เที่ยว โรงเรียนไม่ไป จนหมดอนาคต....
มีคนมาจีบๆเราอยู่บ้างค่ะ เราย้ายมาเรียนสายอาชีพ เรียน 6 เดือน ช่วงนั้นก็เปิดใจคบกับพี่อีกคนแล้วค่ะ สมมติว่าชื่อพี่มิ๊กนะค่ะ พอเราเรียนจบสายอาชีพเราก็มาหางานทำที่ กทม.ค่ะ วันเดินทางร้องไห้ตลอดทาง 555 ด้วยความที่ไม่เคยห่างบ้าน จุ๊ๆๆ พี่มิ๊กก็ตามเรามาด้วยค่ะ พี่มิ๊กดูแลเอาใจใส่เราดีมากค่ะ ไมาเคยขัดใจเราเลย (เค้ารักเรามากอันนี้ยอมรับ)แต่เรากลับเฉยๆมากว่าค่ะ ยิ่งเค้าตามใจเราก็ยิ่งได้ใจสิ เราก็ทำงาน พี่มิ๊กก็ทำงาน คบกันได้สองปี พี่มิ๊กเหมือนเดิมทุกอย่างค่ะ เสื้อผ้าเราแทบจะไม่ได้ซักเองเลย เค้าทำให้เราทุกอย่าง ดูแลดีทุกอย่าง มาวันนึงเราไม่รู้ว่าอะไรดลใจค่ะ เราลองโทรไปหาพี่แดนถามไถ่ดู เป็นจังหวะที่เหมาะเจาะอะไรเบอนั้น พี่แดนเค้าเพิ่งเลิกกับแฟน (คนที่เค้าทิ้งเราไปหาอะค่ะ) ตั้งแต่นั้นมากลายเป็นว่าพี่แดนโทรหาเราตลอด มีบอกรักด้วย เรานี่แทบไม่คิดเลยค่ะ ยอมทิ้งพี่มิ๊ก แล้วกลับไปคบกับพี่แดนอย่างไม่ลังเล พี่มิ๊กเสียใจมาก(จากที่แม่เค้าโทรมาเล่าให้ฟัง)พี่มิ๊กกลับบ้านค่ะ เค้าบอกกับแม่เค้าว่าเจ็บอกจังเลยแม่ แล้วร้องไห้ เราฟังแล้วอึ้งเลย เราคิดทบทวนดู นี่เราทิ้งคนที่รักเรามากๆเพื่อกลับไปหาคนที่เคยทิ้งเราไปเหรอ ช่วงนั้นก็กล้าๆกลัวๆค่ะ อีพี่แดนก็ตื้อเรามาก โทรหา จะมาหา รักอย่างนั้น คิดถึงอย่างนี้ เราก็ใจละลายอะสิ เอาน๊าลองอีกสักตั้ง เค้าอาจจะดีขึ้นก็ได้...มั้ง
เดี๋ยวมาเล่าต่อน๊า...ทำงานแปร๊บ