ปัญหาครอบครัวญาติพี่น้องและที่อยู่อาศัย

สวัสดีครับตอนนี้ผมอายุ20 อาศัยอยู่ต่างจังหวัดแล้วต้องมาเจอปัญหาที่ต้องมาตกอับ และไม่มีทางออกเลยครับ

จุดเริ่มต้นของเรื่องเลยนะครับ บ้านที่ผมเคยอยู่อาศัยตั้งแต่เกิดแต่เป็นมรดกของปู่และ(ย่าแกเสียแล้ว) แต่ก่อนจะเกิดเรื่องผมได้อาศัยอยู่กับ พ่อ แม่ น้อง และปู่ตามปกติ ต่อช่วงต้นปี่ที่ผ่านมาได้มีญาติคนนึงเป็นผู้ชายซึ่งเป็นลูกของน้าแต่น้าแกเสียแล้ว พ่อผมเลยเป็นผู้รับเลี้ยงแทนครับในสมัยเด็กๆตอนนี้ก็น่าจะ 26 -27 แล้ว(ผมขอเรียกว่าพี่นิวนะครับ)ก่อนหน้าเขาทำงานอยู่ที่ กทม. ได้มาฉลองปีใหม่ด้วยแล้วได้พาแฟนสาวของเขามาด้วย เรื่องราวก็เริ่มจากตรงนี้ครับ

หลังจากที่ได้ฉลองปีใหม่ผ่านไป 2 3 อาทิตย์ ผมก็เริ่มเอะใจว่าทำไมเขายังไม่พากับกลับ กทม. ผมจึงถามพ่อ พ่อแกบอกว่าพี่นิวเขาจะมาขออาศัยอยู่ด้วย ตอนแรกผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะตอนเด็กๆก็เคยอาศัยอยู่ด้วยกัน

อยู่มาไม่นานผมก็เริ่มไม่ไหวจากการที่เขาชอบสูบบุหรี่ตอนกลางคืน(ครอบครัวผมไม่มีใครสูบบุหรี่)และอาศัยอยู่ห้องข้างๆห้องผมซึ่งชั้นสองจะเป็นบ้านไม้ครับควันบุหรี่จึงได้เข้ามาในห้องผมได้ง่ายครับ (พ่อแม่และปู่ อาศัยอยู่ข้างล่างของบ้านครับ) ซึ่งผมก็แก้ปัญหาเวลาเขาสูบบุหรี่ผมก็จะลงไปข้างล่างครับเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่ครับ แต่ที่หนักๆคือบางวันผมได้กลับจาก โรงเรียน ผมได้กลิ่นหอมๆเหมือนวานิวลา แรกๆผมไม่ได้แอะใจหรอกครับผมนึกว่ามันเป็นกลิ่นน้ำหอม แต่วันนึงบังเอิญมากๆครับหลังจากผมกลับจากโรงเรียนปกติผมก็ได้เดินขึ้นไปชั้นสองเพื่อจะกลับห้องเดินย่องๆเบาครับกลังเสียงดังเพราะเป็นพี้นไม้ ผมได้ผ่านหน้าประตูของห้องพี่นิวซึ่งเขาปิดไว้ไม่สนิดผมก็เลยเหลือบไปเห็น แฟนพี่นิวกำลังนั่งสูบอะไรซักอย่างแต่ไม่ใช่บุหรี่มันเป็นกระดาษสีขาวๆเล็กๆและเป็นที่มาของกลิ่นที่ผมได้กลิ่นมาตลอด ผมจึงได้ไปบอกพ่อครับ พ่อผมก็เลยไปตักเตือนแฟนของพี่นิวครับ  

อีกเรื่องนึงพ่อแม่ผมแกเปิดร้านอาหารตามสั่งขายน้ำปั่นและโดนัทครับ แต่ก่อนก็ไม่เคยมีปัญหาอะไร แต่สองคนนี้มาเท่านั้นแหละครับความขาดทุนมาเยือนเลย ทั้งๆที่พ่อผมก็บอกว่าเบาๆลงบ้าง บางทีทำเยอะๆก็พากันทานไม่หมด แถมถ้วยชามไม่ล้างอีก บางวันพ่อและแม่ต้องไปซื้อของ ก็เลยให้สองคนนั้นเฝ้าร้านให้ก็จะให้ขายให้แค่โดนัทกับน้ำปั่นครับ ก็รู้ๆครับโดนัทขายออกแต่เงินมันไม่บาล้านกับที่ขายครับ แม่ผมก็เลยไม่ให้สองคนนั้นเฝ้าอีกเลย สบู่ย่าสระผมโฟมล้างหน้าของผมไม่ต้องพูดถึงครับ จนผมต้องใส่ตะกล้าแล้วเอามาเก็บไว้บนห้อง

ซึ่งก็มีหลายเรื่องมากๆเลยครับกับ 2 สามีภรรยาคู่นี้แต่ผมขอยกมาเท่านั้นก่อนครับ

เข้าเรื่องเลยนะครับ ซึ่งหลังจากสองครอบครัวอาศัยอยู่รวมกันมาซักพัก ปัญหาก็ หนักเข้าๆ ต่างฝ่ายต่างไม่อยากมองหน้ากัน
แล้ววันนั้นก็มาถึงครับเป็นวันที่พ่อของผมได้พากันดื่มพี่กับเพื่อนๆของแกอยู่ประมาณค่ำๆ แล้วสองคนนั้นก็มาจากไหนไม่รู้มาถึงบ้านก็โวยวาย  พ่อผมก็ก็น่าจะเมาๆ เลยตะโกนถามไปว่าเป็นอะไรมีอะไร ตอนนั้นผมอยู่บนบ้านก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็เลยรีบวิ่งลงไปดูก็เห็นต่างคนต่างฝ่ายหามีดจะมาฟันกันแล้วครับญาติพี่น้องใกล้เคียงพากันเห็นและเพื่อนพ่อมาห้ามไว้ทันไม่งั้น หนักแน่ครับ ไม่นานสองคนนั้นก็พากันหายไปไหนไม่รู้มาเห็นอีกทีก็ช่วงค่ำๆของอีกวันเขามาพร้อมกับ ผู้ใหญ่บ้าน และญาติพี่น้องเต็มบ้านเลยตอนนั้นพ่อผมไม่ทราบแม่ผมจึงโทรไปบอก

พอพ่อผมมาถึงก็ได้พูดตกลงกันว่าจะเอายังไง ซึ่งปู่ของผมก็อยากให้อยู่ด้วยกันทั้งสองครอบครัว แต่ก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วครับ ปู่ผมไม่ร็ว่าแกคิดยังไงจึกเลือกสองคนนั้นพ่อผมแกรับไม่ได้ครับ จึงย้ายออกจากบ้านเองพร้อมทั้งที่นาแก แกก็ไม่ได้ไปทำอะไรเลยมีแต่พี่น้องไปทำเพราะแกไม่สนใจอะไรแล้วครับ ทั้งหนี้สิน 3 แสนกว่าบาทแกได้เอาที่นาไปจำนำไว้

ต่อมาครับผมกับพ่อและน้องได้ย้ายมาอยู่บ้านของเก่าของลุงซึ่งแก่ไปอยู่ กทม.แล้ว  ซึ่งแม่ผมก็ได้ไปทำงานที่ กทม. ไม่นานก็ขอหย่ากับพ่อครับ พ่อผมก็รู้ครับว่าไม่มีใครอยากอยู่สภาพนี้หรอกครับแต่แกก็ไม่โกธรอะไรแม่เลยซักอย่างครับ บ้านที่ต้องอยู่ก็เป็นบ้านที่สภาพสร้างยังไม่เสร็จเป็นบ้านชั้นเดียวเป็นอิฐบล็อกตั้งๆยังไม่ฉากครับ แถมปลวกขึ้นเต็มเลยครับ ห้องน้ำก็อยู่ข้างนอกของบ้านหลังคาก็ทะลุเป็นรูเลยครับ ผมจะเอารูปให้ดูตอนท้ายนะครับ ตอนนี้รถจักรยานยนต์ที่ผมเคยขับไปโรงเรียนก็โดนยึดครับ เพราะครอบครัวขาดรายได้ไปส่วนหนึ่งเหลลือแต่รถเก๋งไว้ขับไปเรียนและส่งน้องครับ และมีรถไถคันนึงซึ่งไม่รู้เขาจะมายึดเอาตอนไหน เพราะรายได้หลักตอนนี้ก็มาจากพ่อผมคนเดียวครับส่วนแม่แกก็ส่งมาบ้างไม่ส่งบ้างครับ

ซึ่งตอนนี้ผมคิดอะไรไม่ออกเลยทำได้แค่ไปเรียนให้จบๆเลยครับ ค่าเทอมก็ยังค้างอยู่เลยครับฮ่าๆ

สรุปเลยละกันครับผมก็แค่อยากกลับไปบ้านหลังเก่าไม่รู้จะเป็นไปได้ไหมและแค่อยากได้ความสุขแบบเดิมที่เคยมีกลับมา ตอนนี้เหมือนผมขาดความอบอุ่นจากคำว่าครอบครัวมากเลยครับ ผมไม่รู้จะเขียนต่อยังไงดีเวลาคิดถึงเรื่องในวันนั้นน้ำตามันจะไหลทุกที่ครับ ยังไงก็ขอบคุณมากเลยนะครับที่สละเวลามาอ่านเรื่องราวชีวิตของผมครับ หรือใครมีอะไรจะแนะนำก็สามรถแนะนำได้นะครับ ตอนนี้ผมกำลังศึกษาอยู่ชั้น ปวส.2 ครับ ตอนนี้ก็ยังเหลืออีกเทอมสุดท้ายครับก็จบแล้ว ตอนนี้ก็ได้แค่กัดฟันสู้ไปก่อนครับ

สภาพบานหลังปัจจุบันของผมครับการเป็นอยู่แย่มากครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่