เรื่องนี้เป็นเรื่องของแฟนดิฉันค่ะ
เมื่อสมัยเด็ก ตอนที่เค้าอายุ 10 ขวบ แม่อันเป็นที่รักของเค้าเสียชีวิตด้วยโรคไต
และมิหนำซ้ำ พ่อของเค้าก็พาเมียใหม่เข้าบ้าน (ซึ่งพ่อมีเมียอีกคนมาตั้งนานแล้วโดยที่เค้าไม่รู้)
ช่วงนั้นเค้ามาอาศัยอยู่กับพี่ชาย พอกลับไปบ้าน คนที่เป็นเมียใหม่ของพ่อ กลับถามเค้าว่า
"หนูมาหาใคร" เค้าคงทั้งอึ้ง งง และสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก
เค้าคิดมาตลอดว่าพ่อของเค้าไม่รักเค้าและแม่ที่เสียชีวิตไป จึงได้มีเมียใหม่
เค้ากับพ่อจึงไม่ค่อยถูกกันมาตังแต่บัดนั้นจนกระทั้งเค้าโตขึ้น
ชีวิตของเค้าค่อนข้างลำบาก
ต้องทำงานพิเศษ หาเงินเพื่อเก็บไว้ใช้จ่ายและเรียนหนังสือเอง โดยที่ทางบ้านไม่ได้ส่งเสีย
เพราะฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ดีอะไร
จนเมื่อเค้าเข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย มีผู้ชายใจดีคนนึง เข้ามาขออุปการะเค้า
เลี้ยงเค้าให้เป็นลูกบุญธรรม เค้าตัดสินใจมาอยู่กับพ่อบุญธรรม
แต่เค้าก็ไม่สามารถอยู่กับพ่อบุญธรรมได้นาน
เพราะพ่อบุญธรรมมีกฎระเบียบที่มาก ต้องทำตามที่พ่อบุญธรรมกำหนดทุกอย่าง
เข้าจึงตัดสินใจหนีออกจากบ้านพ่อบุญธรรม และเข้าไปอยู่ในแวดวงของการเมืองท้องถิ่น
ไม่ไปเรียน วันๆก็ติดตามไปกับพวกนักการเมืองท้องถิ่น จนเกือบจะเรียนไม่จบ
...
เมื่อฉันได้คบกับเค้า
ฉันรู้สึกว่าเค้าเหมือนคนที่มีอะไรในใจตลอดเวลา
เค้าเป็นคนแข็งๆ พูดจาแบบไม่ค่อยรักษาน้ำใจใคร
เป็นคนที่มีทิฐิ ยึดเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่
และที่สำคัญ เวลาเกิดเรื่องอะไรขึ้นระหว่างเรา
เข้าจะไม่มีคำอธิบายใดๆ
...
อีกย่างเค้าเป็นคนที่ทุกคืนเหมือนคนนอนหลับไม่สนิท
จะมีอาการกระตุกของแขน,ขา และผวาตลอดทั้งคืน
ต้องให้ฉันกอดเค้าไว้แน่นๆ ตลอด เพื่อไม่ให้เค้ากระตุก
ซึ่งมันเป็นแบบนี้มา 2 ปีกว่า ตลอดเวลาที่เราคบกัน
...
ฉันอยากถามเพื่อนๆว่า เราจะมีวิธีการแก้ไขเรื่องปมในใจของเขาอย่างไร
เพื่อให้เค้าได้คลายปมที่ติดตัวเค้ามาตลอดเวลาหลายสิบปี