สวัสดีครับ คือ ตอนนี้ผมอายุ16 และผมเรียนไม่จบม.2 ครับ ตอนที่ผมเรียนไม่จบม.2 ผมอายุ14 พอเรียนไม่จบ ผมก็อยู่แต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหน(ไม่ได้ออกไปไหนจริงๆน่ะครับ อยู่แค่ในบ้านเลยอ่ะ)ไม่ค่อยได้คุยกับใคร เวลามีใครมาคุยกับผม ผมก็จะตอบแค่ว่า อือ,ไม่,ใช่,ไม่รู้,ไม่รู้ และก็ ไม่รู้ และผมก็อยู่แบบว่างๆ มาจนผมอายุ16 ผมรู้สึกไม่ไหวแล้วที่ต้องมาใช้ชีวิตว่างๆแบบนี้ เพื่อนก็ไม่มี เงินก็ไม่มี อนาคตก็ไม่มี แล้วผมก็เลยตัดสินใจบอกกับพ่อแม่ว่าผมอยากเรียนและผมก็ได้ไปสมัครเรียนที่กศน. เรียนมาได้ไม่ถึง1-2เดือน ผมก็เรียนไม่จบ(อีกแล้ว) เหตุผลเพราะผมไม่มีเพื่อนครับ และก็ไม่คุ้นกับคนที่นั่นด้วย คนที่เรียนด้วยกันก็แต่คนที้อายุ17-18+ทั้งนั้น สูบบุหรี่ เสียงดัง บางวันนี่แบบได้กลิ่นเหล้าลอยออกมาเลย ผมก็เลยขาดเรียนไปเลย เวลาผ่านไปคุณครูที่กศน. ก็ส่งใบตารางสอบมาให้ ผมนี่อึ้งเลยว่า เฮ้ย!!! นี่เขาสอบกันแล้วหรอ และที่ทำให้อึ้งไปอีกคือ เขาสอบวันอาทิตย์(วันที่ครูเขาส่งตารางสอบมาให้เป็นวันเสาร์) ผมเตรียมตัวไม่ทันเลยครับ ผมเลยไม่ไปสอบ ก็เลยเป็นเหตุให้ผมเรียนไม่จบนั้นแหละครับ ผมรู้สึกคิดผิดไปเลยอยากกลับมาเริ่มเรียนใหม่อีกครั้ง แต่สิ่งที่ผมกลัวคือ กลัวว่าพ่อแม่จะไม่ให้ผมเรียนอีกกลัวเขาจะหาว่าผมพูดไปงั้นๆแหละ กลัวว่าถ้าเกิดผมได้กลับไม่เรียนนิสัยเดิมๆของผมจะกลับมา(นิสัยเดิมๆของผมคือ เป็นขี้อายมากๆย้ำว่ามาก ไม่กล้าแสดงออก ไม่กล้าพูด อ่อนแอ ขี้เกรงใจคน ฯลฯ) กลัวว่าเขาจะไม่รับผมเข้าเรียน และกลัวว่าถ้าเกิดได้เรียนจริงๆเวลามีทัศนศึกษา(ไม่รู้พิมพ์แบบนี้รึเปล่า)ผมจะไม่กล้าไปเพราะผมเป็นโรคเมารถครับ ทรมานมากก!!! ผมก็เลยอยากถามว่า ผมควรจะกลับไปเรียนดีไหมครับ ช่วยผมด้วย!!