สวัสดีค่ะ วันฝนตกแบบนี้ อยากเข้ามาเล่าเรื่องความรักที่ยาวนานเกือบ 60 ปีของปู่ย่า
วันนี้เราอยากพูดถึงเรื่องปู่กับย่าเราเองค่ะ ตอนนี้ทั้งคู่อายุ 70 แล้ว
แต่ท่านทั้งสองยังรัก ยังสวีทกันจนหลานๆตาร้อนกันอยู่เลยค่ะ 555
ได้แต่หวังว่าชาตินี้เราคงได้เจอความรักอบอุ่น รักแท้แบบท่านบ้าง
แต่ก่อนที่ท่านทั้งสองจะดูแลรักกันดีและสวีทกันแบบนี้ พวกท่านผ่านเรื่องราวมาร้อยแปด เล่าทั้งสัปดาห์ก้ยังไม่น่าจะจบค่ะ
ความรักของทั้งสอง ดำเนินมาจะ 60 ปีแล้วค่ะ ท่านเป็นรักแรกของกันและกัน (ตอนนั้นคุณปู่พรากย์ผู้เยาว์ค่ะ พาคุณย่าหนีมาตั้งแต่ท่านอายุ 12 ขวบ ถ้าเป็นตอนนี้ ปู่น่าจะโดนจับไปเรียบร้อยแล้ววว 555)
เราเคยได้ยินคนในหมู่บ้านพูดกันว่าตอนสาวๆ คุณย่าสวยมาก คงเป็นเหตุผลให้โดนพรากผู้เยาว์ตั้งแต่แรกรุ่นนะคะ นึกๆไปก้แอบเสียดายเวลาเยาว์วัยของคุณย่านะ แต่คนสมัยก่อนคงจะแต่งงานเร็วกันเป็นปกติ (อาจจะช้ากว่าย่าหน่อย)
ย่าเล่าว่าปู่สมัยหนุ่มๆเจ้าชู้มากค่ะ ถ้าเป็นสมัยนี้ต้องบอกว่ามีกิ๊กมานับสิบๆคน ส่วนใหญ่สาวในหมู่บ้านเป็นของปู่มาหมดแล้ว
ย่าต้องทนเศร้า ตรอมใจมาตลอด จนปู่อายุใกล้ๆ 50 ถึงจะหยุดเจ้าชู้ค่ะ
ย่ารักปู่มากเลยอดทนทุกอย่าง ไม่ว่าจะโดนนอกกายนอกใจกี่ครั้งก้ยอมทนให้อภัย เพราะมีลูกๆ ถึง 7 คน และย่าจบเพียงป.3 เท่านั้น แต่ถึงจะมีปัญหาเรื่องมือที่สาม แต่ทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะกันรุนเเรง และปู่ไม่เคยทำร้ายลงไม้ลงมือกับย่าเลยสักครั้ง
ฝั่งแม่เราเคยมีปัญหาพ่อนอกใจ ย่าก้บอกให้แม่อดทนมาตลอด เราเชื่อแล้วว่าคนสมัยก่อนเขามีความอดทนต่อความไม่ซื่อสัตย์ของคู่ครองสูงมากจริงๆ หากเป็นเรา คงไม่สามารถอดทนได้แบบนั้น
มองอีกมุม ตอนนี้ผลของการอดทนมาตลอด และการปฏิบัติหน้าที่ของภรรยาที่พึงมีต่อสามีอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ย่าเป็นคนขยันทำมาหากิน
รักความสะอาด รับผิดชอบงานบ้านงานเรือนอย่างดี ทำให้ย่าได้รับความสุขในบั้นปลาย
ปู่ดูแลและรักย่ามาก ไม่ว่าย่าเอ่ยปากอยากกินอะไร ปู่จะเข้าไปในสวน หาพืชผักมาให้เสมอ ลำบากฝนตก ฟ้าร้อง ยังไง ก้เข้าสวนไปหาเก็บมาให้ย่า ย่าอยากไปไหน ปู่พาไปทุกที่ค่ะ เวลาย่าไม่สบายปู่เป็นคนหายา นวดแข้งขาให้ ปู่จะให้ความสำคัญกับย่าเป็นอันดับแรกเสมอ ที่เราเห็นว่าน่ารักมากคือ ปู่จะต้องรอกินข้าวพร้อมกันกับย่า ถ้าย่ายังไม่กินปู่ก้จะรอ แต่กับหลานๆกลับไม่เป็นไร จะกินพร้อมกันหรือไม่ก้ได้ พวกเราเลยกลายเป็นพร้อพประดับเวทีกันไปค่ะ
มีวันนึงปู่เมาแล้วพูดว่ารักย่ามาก ชีวิตนี้มีคุณค่าเพราะมีย่า เราฟังแล้วปลื้มใจไปกับย่า
บางคนอาจมองว่าย่าอดทนเสียใจมาจนเกือบอายุ 50 ปี ถึงจะได้มีความรักที่อบอุ่นกลับมา แต่อย่างน้อยในความคิดเรา มันอาจเป็นความสุขที่ย่าอยากได้มาตลอดและอาจคุ้มค่าแล้วในมุมมองของท่าน
วันนี้เราแค่อยากมาเล่าเรื่องราวความรักของปู่ย่าเราสั้นๆค่ะ ในฐานะของอนุสรณ์ความรักที่ยืนยาวเกือบ 60 ปีที่ยังคงมีชีวิต เติมความห่วงใยให้กันทุกวัน
ไม่ได้มีเจตนาชี้แนะเรื่องราวใดๆค่ะ
เราอยากแชร์เรื่องราวเหล่านี้เตือนใจว่า ไม่ว่าในความสัมพันธ์รูปแบบใด เราอาจเคยพลาดพลั้งทำร้ายจิตใจกัน แต่ชีวิตมีเพียงเท่านี้ เพียงแค่เจอเพื่อรอวันจากกันเท่านั้น ไม่ว่าจากช้า จากเร็ว จากเป็น หรือจากตาย ถ้ายังมีโอกาสอยู่ ยังไม่สายที่จะทำดีให้แก่กัน
ขอแก้ไขเพิ่มเติมนะคะ*
อย่างไรก้ตาม เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป คนเราอาจมีทางเลือกและการตัดสินใจต่างจากคนสมัยก่อนค่ะ
ถือว่ามาเล่าเรื่องราวแลกเปลี่ยนกันนะคะ
รักที่ยืนยาวแบบคนสมัยก่อน
วันนี้เราอยากพูดถึงเรื่องปู่กับย่าเราเองค่ะ ตอนนี้ทั้งคู่อายุ 70 แล้ว
แต่ท่านทั้งสองยังรัก ยังสวีทกันจนหลานๆตาร้อนกันอยู่เลยค่ะ 555
ได้แต่หวังว่าชาตินี้เราคงได้เจอความรักอบอุ่น รักแท้แบบท่านบ้าง
แต่ก่อนที่ท่านทั้งสองจะดูแลรักกันดีและสวีทกันแบบนี้ พวกท่านผ่านเรื่องราวมาร้อยแปด เล่าทั้งสัปดาห์ก้ยังไม่น่าจะจบค่ะ
ความรักของทั้งสอง ดำเนินมาจะ 60 ปีแล้วค่ะ ท่านเป็นรักแรกของกันและกัน (ตอนนั้นคุณปู่พรากย์ผู้เยาว์ค่ะ พาคุณย่าหนีมาตั้งแต่ท่านอายุ 12 ขวบ ถ้าเป็นตอนนี้ ปู่น่าจะโดนจับไปเรียบร้อยแล้ววว 555)
เราเคยได้ยินคนในหมู่บ้านพูดกันว่าตอนสาวๆ คุณย่าสวยมาก คงเป็นเหตุผลให้โดนพรากผู้เยาว์ตั้งแต่แรกรุ่นนะคะ นึกๆไปก้แอบเสียดายเวลาเยาว์วัยของคุณย่านะ แต่คนสมัยก่อนคงจะแต่งงานเร็วกันเป็นปกติ (อาจจะช้ากว่าย่าหน่อย)
ย่าเล่าว่าปู่สมัยหนุ่มๆเจ้าชู้มากค่ะ ถ้าเป็นสมัยนี้ต้องบอกว่ามีกิ๊กมานับสิบๆคน ส่วนใหญ่สาวในหมู่บ้านเป็นของปู่มาหมดแล้ว
ย่าต้องทนเศร้า ตรอมใจมาตลอด จนปู่อายุใกล้ๆ 50 ถึงจะหยุดเจ้าชู้ค่ะ
ย่ารักปู่มากเลยอดทนทุกอย่าง ไม่ว่าจะโดนนอกกายนอกใจกี่ครั้งก้ยอมทนให้อภัย เพราะมีลูกๆ ถึง 7 คน และย่าจบเพียงป.3 เท่านั้น แต่ถึงจะมีปัญหาเรื่องมือที่สาม แต่ทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะกันรุนเเรง และปู่ไม่เคยทำร้ายลงไม้ลงมือกับย่าเลยสักครั้ง
ฝั่งแม่เราเคยมีปัญหาพ่อนอกใจ ย่าก้บอกให้แม่อดทนมาตลอด เราเชื่อแล้วว่าคนสมัยก่อนเขามีความอดทนต่อความไม่ซื่อสัตย์ของคู่ครองสูงมากจริงๆ หากเป็นเรา คงไม่สามารถอดทนได้แบบนั้น
มองอีกมุม ตอนนี้ผลของการอดทนมาตลอด และการปฏิบัติหน้าที่ของภรรยาที่พึงมีต่อสามีอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ย่าเป็นคนขยันทำมาหากิน
รักความสะอาด รับผิดชอบงานบ้านงานเรือนอย่างดี ทำให้ย่าได้รับความสุขในบั้นปลาย
ปู่ดูแลและรักย่ามาก ไม่ว่าย่าเอ่ยปากอยากกินอะไร ปู่จะเข้าไปในสวน หาพืชผักมาให้เสมอ ลำบากฝนตก ฟ้าร้อง ยังไง ก้เข้าสวนไปหาเก็บมาให้ย่า ย่าอยากไปไหน ปู่พาไปทุกที่ค่ะ เวลาย่าไม่สบายปู่เป็นคนหายา นวดแข้งขาให้ ปู่จะให้ความสำคัญกับย่าเป็นอันดับแรกเสมอ ที่เราเห็นว่าน่ารักมากคือ ปู่จะต้องรอกินข้าวพร้อมกันกับย่า ถ้าย่ายังไม่กินปู่ก้จะรอ แต่กับหลานๆกลับไม่เป็นไร จะกินพร้อมกันหรือไม่ก้ได้ พวกเราเลยกลายเป็นพร้อพประดับเวทีกันไปค่ะ
บางคนอาจมองว่าย่าอดทนเสียใจมาจนเกือบอายุ 50 ปี ถึงจะได้มีความรักที่อบอุ่นกลับมา แต่อย่างน้อยในความคิดเรา มันอาจเป็นความสุขที่ย่าอยากได้มาตลอดและอาจคุ้มค่าแล้วในมุมมองของท่าน
วันนี้เราแค่อยากมาเล่าเรื่องราวความรักของปู่ย่าเราสั้นๆค่ะ ในฐานะของอนุสรณ์ความรักที่ยืนยาวเกือบ 60 ปีที่ยังคงมีชีวิต เติมความห่วงใยให้กันทุกวัน
ไม่ได้มีเจตนาชี้แนะเรื่องราวใดๆค่ะ
เราอยากแชร์เรื่องราวเหล่านี้เตือนใจว่า ไม่ว่าในความสัมพันธ์รูปแบบใด เราอาจเคยพลาดพลั้งทำร้ายจิตใจกัน แต่ชีวิตมีเพียงเท่านี้ เพียงแค่เจอเพื่อรอวันจากกันเท่านั้น ไม่ว่าจากช้า จากเร็ว จากเป็น หรือจากตาย ถ้ายังมีโอกาสอยู่ ยังไม่สายที่จะทำดีให้แก่กัน
ขอแก้ไขเพิ่มเติมนะคะ*
อย่างไรก้ตาม เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป คนเราอาจมีทางเลือกและการตัดสินใจต่างจากคนสมัยก่อนค่ะ
ถือว่ามาเล่าเรื่องราวแลกเปลี่ยนกันนะคะ