สวัสดีค่ะตอนนี้เราเรียนอยู่ม.4 คือเรามีเพื่อนอยู่5คน(รวมเราด้วย) ถ้าเราจบม.3แล้วเราจะต่อสายวิทย์-คณิต ผลสอบออกมาคือ เราได้อยู่สายวิทย์-คณิตแค่4 คนอีกคนหนึ่งสอบไม่ติดแต่เรียนสายศิลป์คำนวณ เปิดเทอมเราเรียนวิทย์คณิตกับเพื่อนอีก3ได้ประมาณ2-4 อาทิตย์ พวกเริ่มไม่ไหวเพราะปรับตัวไม่ทันเรา พวกเราก็คิดว่าจะย้ายสายกันแต่ก่อนจะย้ายสายเราไปถามรุ่นพี่ที่เรียนวิทย์คณิตหลายๆคนเค้าก็แนะนำให้เรียนต่อเราเลยเรียนต่อแต่เพื่อนอีกคนหนึ่งเค้าก็ย้ายไปนางบอกนางไม่ไหวนางไม่เข้าใจ เวลาผ่านไปประมาณ3เดือนนางบอกว่าไม่ไหวนางอยากย้ายแต่เราว่าเรายังไหวอยู่เรารู้สึกสนุกที่ได้เรียนแบบนี้แต่ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเพื่อนเป็นอะไรนางไปไหนกันนางก็จะไม่บอกเรา บางทีทิ้งให้เราอยู่คนเดียวบ้าง แบบเพื่อนมี4คน(ไม่รวมเราน่ะ)คือเพื่อนมันจะจับคู่เดินด้วยกันแล้วก็จะทิ้งเราตลอดเลย เรารู้สึกเหมือนแบบพวกเค้าไม่เห็นเราอยู่ในสายตาอ่ะ ทุกครั้งที่มีการบ้านอะไรเราก็ให้ลอกตลอดนะเราแคร์เพื่อนทั้ง4คนเลยใครไม่มาโรงเรียนเราก็ถามคนที่บ้านใกล้มันดูถามคนนู้นคนนี้ คนไหนไม่สบายเราก็พาไปห้องพยาบาลคนไหนงานไม่เสร็จเราก็ช่วยทำ ตอนนี้เราโกรธพวกนางเพราะนางไปไหนกันนางไม่บอกเราแต่ตอนนี้นางโพสเฟสบุ๊คบอกว่าเราอ่ะทำตัวเอง เราไม่เข้าใจเลยเราผิดตรงไหน หรือเราผิดตรงที่เราโกรธพวกเค้า เราต้องยอมทุกอย่างใช่ไหมถึงจะมีเพื่อนอ่ะ เราไม่เข้าใจอ่ะ เราทำขนาดนั้นพวกเค้ายังไม่เห็นค่าเราเลย เราจะให้ดีอ่ะ ????????
ทำไมเพื่อนไม่แคร์เรากลับบ้างนะ